Volgens Walter de’Silva is de Audi A5 de mooiste auto die hij heeft ontworpen. Hij zit ernaast.
Het is moeilijk om niet naar het exterieur van een auto te kijken. Het design, het lijnenspel, de details, de proporties. Het geeft aan wat je kan verwachten van een auto. Het kan je blij maken (Peugeot 406 Coupé) of juist heel erg triest (BMW X4). Net zoals bij hele knappe vrouwen willen mannen nog wel eens vergeten dat er soms een bijzonder getalenteerde dame achter dat knappe koppie schuilt. De Alfa Romeo 156 is zo’n auto.
Het ging niet lekker met Alfa Romeo in de jaren ’90. Die Alfisti waren immers boos dat de opvolger van de door hen geliefde 75 voorwielaandrijving had gekregen. Sterker nog, onderhuids was het net een Fiat Tipo. Ook het uiterlijk en het interieur wonnen geen schoonheidsprijzen. Niet dat de Alfa Romeo 155 een lelijke auto was, maar het was een beetje een zouteloze auto. Niet alleen de Alfisti liepen niet warm voor de auto, ook de ‘vreemd-merk’-rijders hadden de 155 niet op hun wenslijstje staan. Al in 1993 besluit Alfa Romeo te gaan werken aan een opvolger. Moederbedrijf Fiat zette hoog in: dit moest namelijk een bestseller worden om een toekomst voor het merk te garanderen.
Daarom kregen maar liefst drie designteams de opdracht om met een voorstel te komen voor een middenklasse sedan: Pininfarina, ItalDesign en Fiat’s eigen Centro Stile, destijds nog onder leiding van Walter de’Silva. Om de kosten laag te houden moest de auto wederom gebaseerd worden op het platform van een Fiat Tipo. Nu klinkt dat erger dan dat het is. Het platform was behoorlijk flexibel qua indeling. Bijna elke auto uit die tijd van Fiat werd gebouwd op dat platform. Denk aan onder andere de Coupe Fiat, Bravo, Brava, Marea, Tempra, 145, 146, 155, Spider, GTV, Delta en Dedra. Eigenlijk is het de bedoeling om de 166 eerder op de markt te brengen. Maar aangezien het tien-voor-twaalf is bij Alfa besluit Fiat dat de ontwikkeling van die auto gestaakt wordt en de 156 voorrang krijgt. Dat is de reden dat de 166 ouderwetser is dan de 156, maar toch later op de markt kwam.
Uiteraard werd het platform flink aangepast om de Alfa Romeo 156 een geheel eigen karakter te geven. Van de drie proposities van de Italiaanse designhuizen, wordt er gekozen voor het ontwerp van Centro Stile zelf. Geen gekke keuze, want zelden was een sedan zo perfect, mooi en geslaagd. Werkelijk alles klopt gewoon aan het design.
De kleine koplampen, de klassieke grille, de vouwen in de motorkap, het gladde zijaanzicht, de chromen handgrepen voor de voordeuren en de verborgen handgrepen voor de achterdeuren. Hoe Italiaans dat er ook uitziet, die verstopte achterdeur-hendels waren eigenlijk een Japans designfoefje: zowel Mazda (RX-7 FD3S) als Honda (NSX NA1) hadden het al toegepast op voordeuren, om zo een strakke fijne lijn te creëren. Waarde ex-collega @Dizono weet te melden dat de Nissan Terrano en Chevrolet Beretta nog veel eerder waren met deze designgimmick, waarvan akte.
Ook in het interieur wordt aandacht besteed om een bijzondere sfeer te creëren. De 155 had een van de saaiste interieurs aller tijden, dus echt moeilijk kon het niet zijn om er wat leukers van te maken. Uiteraard is het gelukt. De stoelen waren van een sportieve snit, optioneel kon je Recaro sportzetels krijgen of Momo-leder. Net als in de betere BMW’s staat het dashboard iets gedraaid, naar de bestuurder toe. Maar het mooiste zijn nog wel de meters. De toerenteller en snelheidsmeter zitten elk in hun eigen kelk, terwijl je in het dashboard ook nog eens drie metertjes had.
Bij de introductie worden er vier benzinemotoren aangeboden en twee diesels. Topper van de benzinereeks is de 2.5 V6 24v. Een Busso V6 met 190 pk en 222 Nm. Naast een mooi geluid is het ook een uiterst vlotte auto: 0-100 in 7,3 seconden en een topsnelheid van 230 km/u zijn uitstekende waarden anno 1998. Uiteraard is de motor niet alleen een auditief genot, maar ook een esthetisch genoegen. De verchroomde inlaatkelken zijn beeldschoon.
De diesels verdienen eveneens een bijzondere vermelding. Het zijn namelijk de eerste diesels met het ‘Commonrail-inspuitsysteem. Via een aparte buis (rail) word de brandstof onder enorm hoge druk (zo’n 1.200 bar) in de cilinder geïnjecteerd. Het resultaat is een betere verbranding. Maar de bestuurder merkt meer. Dankzij deze techniek is de diesel een stuk salonfähiger. Volkswagen gaf met de TDI de diesel performance, maar Alfa geeft de diesel manieren. De JTD motoren zijn soepel, stil en smeuïger dan een lauwwarme pot Calvé pindakaas.
Mede dankzij die diesels wordt de auto een enorme lease hit. De Alfa is maar iets prijziger dan de reguliere middenklasse (Nissan Primera, Peugeot 406), waardoor mensen de upgrade redelijk makkelijk kunnen maken. Voor de voorheen premium rijdende leaser is een volle 156 met dikke motor en prettige aankleding mogelijk, in plaats van een 316iN of Audi A4 1.6.
De motoren die echter het beste passen bij het karakter van de 156 zijn de Twin Spark motoren. Er zijn er drie: een 1.6 (120 pk), 1.8 (144 pk) en 2.0 (155 pk). De Twin Spark blokken zijn een stuk lichter dan de zescilinder en de diesels. Daardoor sturen deze varianten nog fijner. En fijn sturen, dat deed de 156. De besturing was vol gevoel, zeer precies en waanzinnig direct. Tel daarbij op dat het onderstel uitstekend is afgesteld met voldoende vering en uitstekende demping en je zult begrijpen dat bochtige wegen een ware traktatie waren. Deze motoren waren de spreekwoordelijke kers op de spreekwoordelijke appelmoes. Je kon ze heerlijke de toeren in jagen, waarbij je getrakteerd werd op een fijne snerp.
In 1999 krijgt de Berlina gezelschap van een Sportwagon (afbeelding boven). Halverwege de jaren ’90 werd de lijn al ingezet dat stationwagon-varianten de hippe alternatieven waren voor de sedan. De uitstraling was belangrijker dan de hoeveelheid liters bagageruimte. Denk aan auto’s als de Audi A4 Avant, Volvo V40 en Mercedes-Benz C-klasse Combi. De Sportwagon is zo mogelijk nog mooier dan de Berlina. De aflopende daklijn en slank aflopende carrosserie geven de auto een geheel nieuw en fraai cachet.
In 2002 ontvangt de 156 een ‘facelift’ (afbeelding boven). Dat facelift staat tussen haakjes omdat het koetswerk grotendeels met rust wordt gelaten. De bumperstrips en buitenspiegel-kappen zijn nu in kleur meegespoten, er zijn nieuwe kleuren en andere velgen leverbaar. De wijzigingen zijn groter in het interieur. Daar wordt het geheel naar een hoger plan getild. Nog niet op het niveau van een Audi A4 of BMW 3 Serie, maar veel scheelt het niet. Zeker het ontwerp maakte het meer dan goed. Ook is het interieur luxer aan te kleden met een Bose-stereo, uitgebreider navigatiesysteem en nieuwe Momo-leersoorten.
De meeste wijzingen bevinden zich onderhuids. De 2.0 Twin Spark wordt vervangen door een 2.0 JTS, een motor met directe brandstofinjectie. Met 165 pk en 206 Nm een waardig opvolger en in theorie nog zuiniger bovendien. Ook de veiligheid gaat er op vooruit: ESP met ASR is vanaf de facelift standaard, evenals raamairbags. Maar het grootste nieuws was een nieuwe topuitvoering, de 156 GTA.
Met de naam GTA (Gran Turismo Alleggerita) grijpt Alfa Romeo terug naar het verleden. Ondanks dat de 156 GTA alles behalve licht (Alleggerita) is, worden de frames voor de sportstoelen en het dashboard opgetrokken uit magnesium. Dat de 156 GTA desalniettemin zwaarder is, komt door de uiterst potente ‘Big Busso’. De 3.2 is de sterkste en laatste iteratie van dit inmiddels stokoude motortype. De V6 levert 250 pk en 300 Nm. Goed voor 0-100 in 6,3 seconden (met de handbak, de Selespeed was niet al te best) en een top van 250 km/u.
Op een paar onderdelen na (de deuren, achterklep en motorkap) waren alle carrosseriedelen opnieuw ontworpen en ontwikkeld, met hulp van concernbroeder Maserati. De bumpers en skirts geven de GTA een overduidelijke toerwagen-racer look. In het interieur vallen de sportkuipen met de reepjes leder in de zittingen. Als Ferrari een middenklasser op de markt zou brengen, zou die veel op de 156 GTA lijken.
Om de GTA ook daadwerkelijk beter te laten rijden wordt het onderstel grondig aangepast met dikkere anti-roll stabi’s, stijvere dempers en hardere veren. Het krachtige remgerij komt van de firma Brembo. De besturing werd voor de gelegenheid nóg directer gemaakt. Bijna op het niveau sportwagen. Dat gold ook trouwens voor de draaicirkel. Bij de plaatselijke buurtsuper moest je vaker steken dan je zou willen. Hoort er allemaal bij: dat heet karakter.
De GTA laat zich een beetje lastig plaatsen. Als je denkt een M3 (E46) van Alfa Romeo te hebben, zul je bedrogen uitkomen. Zo’n hooligan was het niet. Sterker nog, als je de GTA rijdt als een M3 zul je zeer teleurgesteld zijn. Je moet de GTA met zorg en precisie door de bochten loodsen. Zeker in lange doordraaiers was de auto in zijn element. Wel belangrijk is dat je de VDC uitzet. De 156 GTA mag dan een voorwielaandrijver zijn, een voorzichtige vierwiel-drift was zeker mogelijk.
Gas los voor de bocht, iets uit sturen en met een ruk insturen zorgde ervoor dat de kont keurig om komt. Ook met het uit-accelereren was het prettiger om het VDC uit te hebben staan. Dat systeem was nog vrij rudimentair en greep (te) vroeg in. Schakel het uit en je kan veel prettiger ‘enthousiast’ (lees: schofterig hard) rijden met de GTA.
De kakofonie van de overvierkante Busso verveelde nooit. Onderin pakte ‘ie uitstekend op om boven in de toeren helemaal los te gaan. Ok, een M3 of zelfs Audi S4 waren aanzienlijk sneller, maar je had er zeker niet meer lol mee. De Alfa Romeo 156 GTA is ook zeldzaam. Van de 156 GTA Berlina zijn 1.973 gebouwd. De 156 GTA Sportwagon is nog zeldzamer, slechts 1.678 Sportwagons zijn gebouwd tussen 2002 en 2005. Een 156 GTA daarmee bijvoorbeeld zeldzamer dan een BMW Z8, waar er meer dan 5.700 van zijn.
Al in 2003 krijgt de 156 wederom een facelift. Ditmaal een veel ingrijpendere variant. De koets krijgt een complete retouche door niemand minder dan Giorgetto Giugiaro van ItalDesign, het designhuis waarvan het eerste 156 ontwerp nog werd verworpen ten faveure van het design van de’Silva. Met name de neus is anders. De grille staat veel verder naar voren en de lichtunits zijn iets minder karakteristiek. Aan de achterkant veranderd er minder, op een speels lijntje tussen de achterlichten na. De GTA deelde overigens niet mee in de facelift, deze behield de lijnen van Walter de’Silva. Heel erg vreemd is dit overigens niet, de eerder genoemde E46 M3 heeft ook nooit de facelift ontvangen die zijn mindere broertjes wel kregen.
Het grootste nieuws van de tweede lift zijn de nieuwe dieselmotoren. Deze hebben nu een vier kleppen per cilinder en een nieuwe versie van het commonrail injectieysteem. De prestaties (140 pk voor de 1.9, 175 voor de 2.4) gingen er op vooruit, evenals de manieren. Het enige wat er op achteruit ging, was het verbruik. Ook nieuw was het Q4 vierwielaandrijvingsysteem. Middels een Torsen differentieel werden de achterwielen ook van aandrijving voorzien. Ondanks dat het de GTA veel goed had kunnen doen, kon je de Q4-uitvoering slechts op één motor krijgen, de 1.9 JTD 16v.
Om enigszins te kunnen meeliften op de aanstormende SUV-hype wordt er besloten een Sportwagon Q4 ‘stoerder’ te maken. Het resultaat kwam in 2004 op de markt en word ‘156 Crosswagon Q4’ genoemd. Deze auto neemt de complete aandrijflijn over van de Sportwagon Q4, maar staat aanzienlijk hoger op zijn poten voor een grotere bodemspeling. De grote plastic bumpers laten er geen twijfel over bestaan dat deze Alfa offroad pretenties heeft. Uiteraard is het niet een Willys Jeep, maar in Oostenrijk en Zwitserland is de auto een bescheiden succesje.
In 2005 is het na iets meer dan zeven jaar klaar voor de 156. Zijn opvolger, de 159 staat te trappelen om het stokje over te nemen. Helemaal dood is de 156 niet, de Crosswagon staat namelijk nog tot 2007 stoer te zijn in de showroom.
Wat is de magie van een Alfa Romeo? Dat is lastig te bevatten. Waarschijnlijk is het de combinatie van praktische bruikbaarheid, een extravagant uiterlijk, uitgesproken sportiviteit en financiële haalbaarheid. Vaak mijmeren de fanboys en Alfisti over de Giulia, Guilietta en de 75. De tijden dat Alfa Romeo nog échte Alfa’s bouwde. Maar bij dat rijtje moet de Alfa Romeo 156 ook genoemd worden. Het hoeft niet eens per se een GTA te zijn, maar het helpt wel.
Geef mij maar zn opvolger.
@wijsneus: wijsneus ?
Heerlijke wagen.Moeder van een vriendje van me had de 2.5 V6 met leder interieur. Schitterend met die typerende Alfa velgen.
Fijn stuk!! Van meerdere exemplaren, benzine en oliestook mogen genieten. Top auto’s.
Deze auto. Daardoor ben ik van auto’s gaan houden. De 156 SW van de van de eerste generatie. En vlak daarna de 147. Alfa was op dat moment gewoon de mooiste autobouwer van Europa.
Weer eens lekker geschreven @willeme, waarvoor dank!
Tijdje in een 2.0 gereden. Fijne wagen!! Ook dat porno rode leer zag er goed uit!!
Alfa Romeo, iedereen lult erover, is vol lof om daarna toch maar iets Duits te huren, want premium.
Henry Ford Sr. was misschien de enige die Alfa begreep getuige zijn Every time I see an Alfa Romeo go by, I tip my hat.
@desjonnies: Wanneer je bij gelijke uitrusting en motorisering ruim 100€ meer kwijt bent per maand, netto, dan moet je wel een erge hekel aan BMW of Mercedes hebben om toch een Giulia te kiezen.
Het is lastig concurreren wanneer je je auto via de leasemaatschappij van je grootste concurrenten moet slijten.
Vind nog steeds de 155 mooier. Komt eigenlijk door de DTM toen, wat een kanon was dat zeg. Mooie tijd.
Heb zelf nu een half jaar een 156 GTA sw. Kan niet meer dan bevestigen wat hierboven staat, wat een auto! Qua looks en rijbeleving!!
Goed stuk weer! En wat ziet dat interieur er nog goed uit. Bij veel andere merken uit die tijd ziet het er niet meer uit.
Vanaf de 156 Alfa fan geworden twee van versleten een basis 1.6 en dikke aangeklede 2.5 V6 mooi design luxe en lekker auto rijden voor modaal geld
Ik rijd alweer 7 jaar in z’n coupé half/driekwart broer en kan me geen fijnere auto voorstellen, ruim 270.000 kilometers op de klok en de 1.9 JTD kent geen ander onderhoud dan bovenste draagarmen en olie verversen beurten. Ik kijk met regelmaat uit naar nieuwe auto’s die z’n opvolger moeten worden maar kom telkens bedrogen uit, liever hier nog levenslang onderhoud aan doen dan een andere voor mij. Paar dagen terug nog door 6 passen waaronder Stelvio gejaagd, man wat een feest! Mocht ik de deuren nodig hebben zou ik ook uitkomen bij een 156, liefst ook een met de 150pk 1.9 JTD óf 2.0 TwinSpark maar voorlopig sponsor ik moedertje staat nog met de wegenbelasting!
Een heerlijk geschreven stuk over een eveneens heerlijke auto, top!
Goede herinneringen aan (al het leed heb ik selectief uit mijn geheugen gewist). Mijn tweede auto een 156 1.8 T.S. (2000), als opvolger gekocht voor mijn 146 1.4 T.S. (1999). Het fijnste moment was altijd net na een beurt. Dan had je precies een week waarin de auto reed zoals het bedoeld was, voordat het eerste waarschuwingslampje (meestal de airbag) ging branden of krakende geluiden van het onderstel weer opspeelden. Ondanks de bescheiden inhoud van de 1.8, had alfa er toch 144 pk uit weten te persen. Een waar genot om in te rijden vanwege het geluid en de doordat de motor smeekte om toeren. Fantastisch zittende stoelen waardoor je na een lange rit geen centje pijn had. Op de versnellingsbak en het interieur na, vrijwel alles een of meerdere keren moeten laten vervangen. De auto vrat draagarmen en lampen gingen nooit meer dan een half jaar mee. Bij de introductie werd 120k km of 5 jaar geadviseerd als vervangingstermijn voor de distributieriem. Al snel werd dat verlaagd naar 60k km of 3 jaar, nadat die riemen vroegtijdig bleken te knappen. Ook was het roestspook weer terug van weggeweest. De bodem en wielkasten waren niet bestand tegen het vochtige klimaat in Nederland en een tectylbehandeling werd een vast ritueel bij elke beurt. De twinspark motoren lusten ook een goede slok olie en als je niet op tijd peilde kon het zomaar zijn dat je blok de soep in liep. Kortom, ik heb (al dan niet gedwongen) veel van autotechniek geleerd in de vijf jaar dat ik een 156 reed.
@jon86: Een week rijden zoals hij moet na onderhoud?? mijn hemel wat een onzin, heb er 3 stuks van de 156 gehad, nooit problemen gehad en altijd rijden zoals het moet, wel netjes warm rijden.
@bofkont: Misschien was de mijne een maandagmorgenexemplaar maar ik heb nog nooit zo veel problemen met een auto gehad als met mijn 156. Met mijn 146 nooit problemen gehad. Verder, hoe kan jij weten hoe mijn auto reed/wat voor problemen deze had? Dat jij er drie hebt gehad zonder problemen wil niet zeggen dat het voor mijn exemplaar ook zou moeten gelden. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het een fantastisch mooie auto en heb er met plezier in gereden, maar ga me niet vertellen dat je nog nooit dat random airbag waarschuwingslampje hebt gezien of dat de draagarmen geen zwak punt waren en de bodem nooit roest. Ik zou zeggen, zet je roze bril af en neem eens kijkje op het forum van de 156 club.
@jon86: Naarmate ze nu ouder worden lees je idd die problemen, maar ik heb er nooit last van gehad.
Mijn eerste 156 was vrijwel nieuw die daarna kwamen waren ook vrij jong, mijn 3 156’s hebben altijd naar behoren gereden, mijn beste kameraad rijdt al dik 10 jaar in zijn 156 GTA , 300k+ blok is nog steeds feilloos.
Geweldige wagens!
Met drempels moet je ook rustig aan doen, daar kunnen de draagarmen idd niet tegen.
@bofkont: Ik heb ruim 350.000 km 156 ervaring. De enige airbagstoringslampjes heb ik in het begin gehad, deze bleek geactiveerd te worden door het verschuiven van de bijrijdersstoel. Na het stevig vasttapen van de aansluitconnector van deze airbag is het lampje nooit meer aangegaan.
Ja de draagarmen zijn slecht. Met de verlichting heb ik nooit problemen, die gaan extreem lang mee, terwijl ze altijd aan staan (voor de schakelaar geldt dat letterlijk). Zal wel door goede kwaliteit lampen komen.
@red5: Klopt idd die connector is een bekende kwaal en heel simpel op te lossen.
@jon86:
Draag armen van die dingen zijn regelrechte brol ..
En “warm rijden” was in 1965 best nog wel normaal ..
@jon86:
Jij krabt even fijn het laagje glamour en glitter van het hele 156 verhaal…
Nuchterheid heeft ook zijn charmes.
@jon86: De mijne (2.0 jts selespeed) reed fantastisch. Geweldig mooi, prachtig interieur, heerlijk stuurgevoel. Die keren dat de versnellingsbak bleef steken in zijn 2 en ik nog 50km naar de garage moest rijden en het incident waar ik de motor opblies na plotseling olieverlies door een scheurtje in het carter heb ik in mijn herinneringen opgeslagen als incidentjes.
-edit: dank u, is inmiddels gefixt-
Wat is zo’n GTA toch eigenlijk een gedrocht. Heb je een mooie, sierlijke, slanke sedan (of stationwagon), ga je er ‘dikke bumpers’ en ‘skirts’ aan hangen. Heel dat prachtige design om zeep geholpen… Wel heel mooie velgen (die in de header foto), dat dan weer wel…
@henrie: my words!
@henrie: Tijd voor een brilletje dan, of bekijk hem eens in het echt, alles klopt aan die wagen!
@bofkont: Tja, smaken verschillen. Ik vind de 156 zónder al die opsmuk echt veel mooier. Dat heeft zo’n 156 gewoon niet nodig…
@henrie: Tja kwestie van persoonlijke smaak zullen we maar zeggen.
@henrie: daarom heb ik een GT gekocht. Zelfde techniek, maar geen frutsels.
@dondeboer: Prachtige auto, tijdloos mooi. Collega rijdt er eentje en het is altijd een klein vreugdemoment wanneer deze op m’n netvlies valt. Zelfs in saai zwart.
Heeft de tand des tijds beter doorstaan dan de sedan. Om het maar niet te hebben over de station. De sedan vind ik eveneens op zich nog steeds een mooie auto. Voor de station vrees ik dat er eerst een Passat uit dezelfde tijd naast gezet moet worden voor ik ‘m mooi vind.
@karhengst: mee eens. Maar het is voor mij met name het kontje van de GT dat me altijd heeft gefascineerd. Toen ik begin 20 was en de gt op de markt kwam, kon ik alleen maar fantaseren dat ik ooit zoiets zou hebben :D
Hét artikel waarvan je wist dat het zou komen. Uiteraard weer top geschreven @Willeme!
Grappig in de eerste alinea staat zo’n koeiegrote fout. Als dasilva iets zegt over zijn eigen werk zal het wel zo zijn niet? De 156 mag niet in de schaduw staan van de A5 en niet alleen qua design.
@airc:
Een klinische A5 of een karaktervolle 156?
Qua betrouwbaar doen ze niet voor elkaar onder, misschien dat ik de Alfa nog wel wat hoger inschat.
@airc:
Inderdaad, wiens brood met eet, diens woord men spreekt !
@airc: Helemaal met je eens.
De eerste auto, die ik nieuw kocht : een 1e generatie 156 Berlina 2,5 V6, zwart met Sportpakket 3, dus Momo-leer (rood in dit geval) en het velgtype zoals onder de 2,0 Selespeed, maar dan een maatje groter (17 inch). Qua uiterlijk één van de mooiste auto’s, die ik ooit gehad heb. In 3 jaar tijd 63.000 km mee gereden. Behalve een gesmolten interieurverlichtings-unit (die bij de binnenspiegel) NUL problemen mee gehad. Maja, met 190 pk niet echt snel, dus het veld moeten ruimen voor – jawel – een E46 M3.
Ik heb er twee geleased, de eerste direct na de introductie besteld. Ze verkochten in de laatste 3 maanden van het jaar meer dan 3000 stuks, terwijl de 155 daar een jaar over deed. Gevolg was 8 maanden levertijd maar ook 4 jaar intens plezier. Heb er toen nog een geleased, vervolgens een 147 en als laatste twee 159’s.
Ik vind de A5 toch mooier!
*zoekt onderduikadres*
Mooi artikel! Interessant is het feit dat PSA de common rail als eerste had, maar niet het lef hadden de motor te introduceren. Kodak was de eerste met een digitale camera, hadden het lef niet, respectievelijk hadden ze mening dat het niets zou worden… liever filmpjes verkopen. Vergissen is menselijk…
@doublechevron65: Lijkt me sterk , Elasis een onderdeel van fiat is de ontwikkelaar van de moderne common rail, verkocht aan bosch die het verbeterd heeft en groot uitgerold onder alle moderne diesels die we nu kennen.
Mijn eerste Alfa.
En ik heb ‘m nog steeds.
In aug. 1997 besteld, feb. 1998 geleverd.
Azurro Achile (baby blauw) 1.8 TS met zowat alle opties.
Heeft me besmet met het Alfa virus. Daarnaa nooit meer iets anders gereden.
Naast de 156 heb ik nog een 916 Spider 3.0V6, een 939 Spider 2.4 jtdm (met 270k km) en sinds 2 mnd een Giulietta 2.0 jtdm met een vitaminekuurtje van Squadra Tuning (205pk / 410Nm)
@tweetyv6: goed bezig! Heb zelf ook 2 916’s spiders een 166 3.0 en een GTA sw.. hoezo alfa virus???
@tweetyv6: lekker!
@tweetyv6: Geweldig!
@tweetyv6: Alfa 156 was ook mijn eerste Alfa Romeo. Begin november 1997 gekocht en eind januari reed ik als één van de eerste deze prachtige sportsedan (kleur Nero, Blu interieur). De auto zat al in de pijplijn. De dealer had al een aantal besteld. De Alfa meer dan 12 jaar gereden, waarvan een aantal jaren zakelijk. De beste herinneringen. Géén roest en géén gedoe mee gehad. Medio mei dit jaar de nieuwe Giula besteld, de auto waar ik twee decennia oo heb gewacht. Begin juli wordt de Giulia afgeleverd.
Heb er een aantal gehad… een 2.4JTD, 1.8TS, en een 3.2 GTA SW… de laatste natuurlijk de leukste… maar ook de normale uitvoeringen zijn mooi… terecht dit stukje… ik denk by far de meest aansprekende auto rond de eeuwwisseling… het design is nog steeds goed en niet verouderd. De lijnen, zeker die van de SW zijn door iedereen gekopieerd, maar nooit geevenaard, behalve door Alfa zelf in de 159.
Schitterend! Wat mij betreft mag de nieuwe Guilia niet in z’n schaduw staan. Ik vraag me nog steeds af waar Alfa z’n heerlijke ingetogen ontwerpen en lijnenspel is kwijt geraakt tijdens het ontwerpen van de langverwachte opvolger van de 159….
Heerlijk artikel over de ‘Bella machina’!
Zelf zo’n 2 jaar in een 156 jtd gereden, en buiten 1x normaal onderhoud nooit problemen mee gehad, of het moet de beschermplaat onder de neus zijn, die een keer plots los gekomen was..
Een van de lekkerste auto’s die ik heb gereden, door de combi van heerlijke looks (had m in zilver, met originele 16″ 5-gaats velgen en blauw interieur met houten (!) stuur), heerlijk sturen, lekker en toch zuinig diesel blok én t was een Alfa :)
Ooit, ooit, komt er weer een daily van dat mooie merk!
Met de Giulia is Alfa op de goede weg, het is te hopen dat er ook ‘snel’ een mooie nieuwe giulietta komt.
Leuk stukje Willeme maar niet helemaal correct, de 2.0 JTS was allesbehalve een waardige opvolger van de oude roemruchte 2.0 twinspark, deze motor met directe brandstofinjectie is bar slecht, de 165pk komt er nooit uit doordat de motor gigantisch inwendig vervuild door een ontwerp fout, er is wel een aanpassing voor trouwens door HS Corse, ook de selesspeed uit de GTA is wezenlijk anders dan die van de 2.0 twinspark, die in de GTA is echt veel beter.
3 stuks van de 156 gehad, waarvan de 1e een bijna nieuwe azzurro nuvola 1.9 JTD, bijzonder fijne wagens.
@bofkont: Het waren inderdaad niet de meest betrouwbare motoren, die JTS’en. Maar ik vond het wel knap dat ze met Alfa aan het experimenteren waren. Tegenwoordig heeft elke fabrikant het, maar anno 2001 was het best bijzonder. Er zijn inderdaad diverse fix-hes voor. Op zich wel een fijn blok (als het werkt ;).
GTA met Selespeed is een drama, sorry. Iets minder erg dan de 2.0, maar ik zou altijd de handbak adviseren.
@willeme: Ik zou idd ook de handbak willen in een GTA, grandioos fijn!
Mitsubischi was in 1997 al bezig met directe inspuiting met de 1.8 GDI, was toen ook niet echt een succes.
Maar idd best vooruitstrevend, zo zijn Italianen altijd geweest met het oude Lancia voorop.
@willeme: ook nog een kleine aanvulling wat de diesel betreft: de laatste voor face lift modellen waren ook met de 140pk jtd 16v verkrijgbaar. 3 jaar in zo’n mooie overjarige sw mogen rijden. Geen straf ;-)
@willeme: de selespeed was goed te tweaken, met de juiste pijp eronder een genot met terugschakelen.
Voor zolang die het deed inderdaad.
Ooit eentje gekocht ..
Blauw leren stoelen eruit gehaald en de rest aan de sloop verkocht ..
Heb die stoelen nog steeds ..
Werkelijk geen idee wat ik er mee moet ..
Wel mooie stoelen .. dat wel ..
@lincoln: aluminium frame in elkaar bakken voor onder de stoelen en die meuk in de woonkamer zetten. Dan kan je bankstel er gelijk uit.
Wow @Willeme: weet je wat jij moet doen? Een boek schrijven over auto’s! Je schrijft erg goed.
En weer over een interessante auto. Die Alfa 156 is de mooiste Alfa van de laatste 30 jaar, wat mij betreft!
Doe mij maar de GTA, maar de 159 vind ik mooier…
Heb nu sinds een jaar een prachtige 156 v6. Fantastische auto en zolang je het onderhoud zelf doet prima betaalbaar. Verbruikt ligt bij rustig rijden rond 1 op 10.
Een 156 2.0 TS uit 1998 in Azzurro Achille met een Lussopakket en rood leren interieur is er nog 1 die ik heel graag zou willen. En anders is een willekeurige andere ook goed. Wat een prachtige machine is het toch ook.
Toch liever een 159.
19lpkb edizione limitata, weggedaan bij 320.000 km in top staat . Wie heeft hem? Ik mis m maar zijn opvolger een 159 was ook top en bij dezelfde km stand weg , wie o wie heeft er plezier mee? (67spxz)
@pan: heeft nog maar twee eigenaren gehad volgens de RDW.
Heerlijk stuk om te lezen! Zelf veel kms gemaakt in een GT 2.0JTS, zeker na een upgrade dmv een eibach-bilstein kit sportiva en een bmc intake stuurde en klonk ze fantastisch. Ook erg voorspelbaar op de limit. Alleen het olieverbruik.. dat nam bijna vag-proporties aan. Maar dat maakte de auto niet minder geweldig
@allesmetturbo: Jaaaa, heb sinds woensdag ook een Bilstein kit onder mijn GT! Wat knapt het sturen daarvan op zeg, lekker direct en strak. Had dat niet verwacht eigenlijk, origineel is het ook al niet slecht..
@rrk147: standaard zeker niet slecht, alleen bij hard door korte bochten achterelkaar soms wat onderstuur. Met de upgrade stuurt de GT nog preciezer en voorspelbaarder. Ik vond het echt fantastisch rijden. Veel plezier met je GT! Heb je de pro kit of de sportiva?
@allesmetturbo: Ja ook Bilstein dempers. De B14 set, nauwelijks lager dan origineel. Zal binnenkort eens wat fatsoenlijke foto’s maken en op AutoJunk zetten
Eindelijk jongens.. Eindelijk..
Een topic waar jullie je Alfa hart kunnen luchten en prachtige anekdotes over de meest fantastische auto ooit kunnen plaatsen. Hoe heerlijk is dit.
Jaren lang elke dag kijken of er een topic is waar even een comment over de 156 gedropt kan worden. Nou dit is jullie dag. En internet is voor altijd hé, jullie kunnen er tot in het oneindige van genieten. Bless the 156.
Ik heb de 1.8 TS uit 2000 met veel plezier als tweedehands gereden; nooit wat mee gehad, behalve dan de draagarmen. Wat auto’s later heb ik een door Madeno aangepakte GTA mogen bezitten. Dat was natuurlijk fantastisch rijden en een geweldig geluid, maar het onderhoud was om te janken…. de 330mm remmen kosten een lieve duit, maar de distributieset, rollen, waterpomp etc kost meer bijna 2.500 en dit moet om de 50k vervangen worden.
@empyreum: v6 was 120.000 km. Werdt vaak gecombineerd met de bougies vervangen. De 4 cilinders kon je inderdaad beter vóór de 60k doen.
Madeno maakte heerlijke auto’s :)
Was de Chevrolet Beretta niet de eerste met die verstopte handgrepen?
Prachtige auto, een van de weinige moderne Alfa’s die ik nog niet heb gehad. Wel vaak mee gestuurd, voor mij is ie gewoon te krap. Heb het gevoel er opgesloten in te zitten, daarom toen ook voor een 166 gegaan. Nooit spijt gehad eigenlijk, nu een 159 en dat past me gewoon beter. Neem niet weg dat het een best een beetje een sensatie was toen. Helemaal als JTD. Ik heb de 16V JTD gehad in een 147 van na de facelift. Geweldig blok, trok als een beer dat ding. De 166 was een 2.4JTD 10V. Snel zat verder hoor, maar zeker voor een diesel een tof geluid!
Eigenlijk is er één ding dat er in alle comments uitspat: de persoonlijkheid van de 156, wars van de motorisering was dit een moderne wagen met typisch traditionele Alfa karakteristieken.
Mijn eerste auto :) bijna 2 jaar lang probleem vrij zelfs toen ik m verkocht
Super tof artikel over een van mijn favo auto’s! Wel erg jammer dat de plaatjes in mijn app altijd horizontaal in elkaar gedrukt zijn waardoor de auto’s een rare verhouding krijgen. Is iets wat me vaker stoort, maar misschien ben ik de enige?
Geniet nog steeds van m’n 2.0TS met 155PK standaard.Alles erop en eraan wat je toen kon wensen.Electrische ramen achter,electrisch shuif kanteldak,cognac leder,etc,etc. Nee hij is NIET te koop,haha.
@alfarobert: Gelijk heb je, topwagen !!
Ik heb ook een 2.0 twinspark gehad, wat een genot dat blok, heerlijk venijnig op het gas, en zeer vlot met goed het gas erop.
1.8TS, 12 jaar lang, 160.000 km zonder één probleem. Ik heb nog altijd spijt dat ik hem weggedaan heb toen ik een bedrijfsauto kreeg.
Hoewel mijn comments doorgaans kort en sarcastisch zijn, voel ik nu de behoefte om een kort epistel te pennen over de Alfa Romeo 156.
De reden is dat ik er zelf een gehad heb. Een SW, 1.9 JTD 8V in Blu Vela. Zelf ben ik nooit een echte alfist geweest. Iedereen met gevoel voor historie zal een zwak hebben voor Alfa maar ik hoefde niet koste wat het kost in een Alfa te rijden. Tot de eerste kleine kwam, want toen moest er een station komen. Stad en land afgezocht, overal in gereden, 307 SW, Focus, Golf, zelfs een Volvo om de vrouw tevreden te houden. En toen ik zag ik de 156 SW, 175k op de teller, simpele diesel, full options (behalve Bose) dus leer, climate, pdc, cd wisselaar noem het maar op.
Om een lang verhaal kort(er) te houden, na 100 meter wist ik het. Dit moest hem worden. Dezelfde dag nog hebben we hem gekocht nadat ik de vrouw ervan had verzekerd dat er een trekhaak op zat (was niet zo) en we hebben er nooit een seconde spijt van gehad. Misschien toen we met de kleine naar Frankrijk op kampeervakantie gingen, want de kofferbak is minuscuul. Maar afgezien daarvan bleek het de perfecte auto te zijn. Ik heb er zelf nog 175k bij gereden (350k totaal) en eigenlijk nooit problemen gehad. Gloeispiralen, radiateur (ontwerpfout, het ding vangt alle steentjes op), een dure luchtslang en verder regulier onderhoud, that’s it. Oja en ik heb in vijf jaar tijd drie setjes voorste draagarmen versleten uiteraard, want 156 (aluminium draagarm op een stalen kogel, dat werkt maar een tijdje). Verder was ze ook nog redelijk zuinig, 1 op 16,5 ongeveer bij stevig rijden.
Er is duidelijk een tijd van Voor De 156 en een tijd van Na De 156. Ik weet nog dat het ding insloeg als een bom en nu begrijp ik waarom. In een tijd van eenheidsworsten waarin journalisten praten over centimeters ruimte op de achterbank was daar ineens de 156. Tijdloos mooi, veel te klein achterin, matig afgewerkt, mooie maar fragiele techniek hier en daar, bizar kleine kofferbak en de best sturende auto in zijn klasse by a country mile. Als je zelf een 156 hebt, rijden bijna alle andere auto’s zompig en afstandelijk. De besturing is het beste wat ik heb meegemaakt, alleen echte sportauto’s kunnen in de buurt komen. Het dashboard met de rode verlichting is met name in het donker beeldschoon. Het leer rook na tonnen nog steeds heerlijk. De pook met de traditionele lange slag blijkt uitstekend te werken. Als ze zich eenmaal “gezet” had op de veren in de bocht kon je er ongelooflijke snelheden mee vasthouden door de bochten (“lieverd als je 5 minuutjes mist van F1 is niet erg..!”).
Tot slot nog één ding. Iets dat eindbaas @willeme in mijn ogen gemist heeft, het geheim van het design.
Drie dingen:
De lijn die (van de zijkant gezien) vanaf de grille via de a-stijl doorloopt het dak in. Fabuleus, schitterend, geweldig.
De klep van de SW die doorloopt in het dak omdat het dak te snel afliep en er anders alleen een brievenbus over zou blijven.
En de allerbelangrijkste, de taille. Schuin van achteren of van voren kun je zien dat de hele zijkant van de auto gebogen is, als een soort ” ) “. Het midden van de auto heeft meer bodemvrijheid dan de skirts bij de wielkasten (oudere 3-series hebben dat ook). Deze twee dingen samen zorgen voor een onvergelijkbare lichtvoetigheid en elegantie in het ontwerp dat zijn gelijke niet kent. Behalve de Maserati QP van de vorige generatie, waarbij dezelfde designtrucs gebruikt zijn.
Daarmee kom ik bij mijn eindstatement: De Alfa Romeo 156 Sportwagon is de mooiste station ooit gemaakt.
Zo. Nou. Dat lucht op. Nog een fijne dag, vooral de haters.
@PeugeotGTI: Amen op het hele stuk. Oh ja, en de sedan ook!
Mijn vader heeft er twee gehad. Van 2001 t/m 2005 in een 2.0 Selespeed SW. Mijn vader kwam uit een vrij kale Vectra B, dus toen hij te horen kreeg dat er Alfa’s geleased mochten worden kon hij z’n geluk niet op. Zijn laatste Alfa was een 75, dus dat was al weer even geleden. Het was een fijne auto, maar de Selespeed was niet je van het. Vaak terug naar de dealer om de bak te resetten. Dan schakelde hij weer voor even naar behoren. Uiteindelijk blies een collega de motor op in Frankrijk. Scheen een Bosch-onderdeel naar de klote zijn gegaan.
156 nr. 2 was van 2005 t/m 2009 een 2.0 JTS SW handgeschakeld. Wat mij betreft de allermooiste 156 ooit. Antracietgrijs (Grigio Lipari), 17″ meerspaak design, sportpakket, beige lederen bekleding, houten stuur/pookknop, schuif-/kanteldak, Bose… De hele optielijst aangevinkt, want de 159 was al onderweg. Echt een vreselijk mooie auto, en nog betrouwbaar ook. Is tevens de auto geweest waarin ik zelf m’n eerste meters gemaakt heb. Als ik die auto vandaag op MP zou zien staan zou ik ‘m zo kopen!
Deze auto was de redding voor Alfa Romeo. Ik werkte destijds als verkoper bij Sam van Lingen Utrecht. Bij de introductie in, naar ik meen ergens in september 1997, stonden er in de weekenden wachtrijen om te komen proefrijden. Al onze showroomauto’s waren in een mum van tijd verkocht. Met veel modellen mogen rijden. Mijn favoriet destijds: De 156 2.5 V6 24V Q-Tronic met Sportpakket 3 in het Azurro Nuvola met SAVALI-tuning. Ondanks dat ik nu voor een Duits premiummerk werk nog altijd besmet met het Alfa-virus. Ik ben dus weer op zoek naar een Alfa. Het wordt of een 75 T-Spark/V6 of een Alfa 156 SW V6. Nu mijn vrouw nog overtuigen ?
Mooi stukje! Zeker nu er niet zoveel nette exemplaren meer rond rijden, is het wel leuk om oude foto’s nog eens te bekijken!
Geinig dat er geschreven wordt over de draaicirkel; Mijn GT heeft dat ook ja, oudere parkeergarages vermijd ik liever wat een drama. Maar idd, je krijgt er een fijn stuurgevoel terug!
Beste mensen in der daad is het jammer dat het model alfa Romeo 156 minder wordt ik heb de mijnen nog steed
Een 2.0 t spark hij 20 jaar in gegaan en apk keuring goed wel leren bekleding in gezet met stoel verwarming altijd werk alles goed ik heb het dasbord van facil er in gezet en 2 din radio en de kachel digital gemaakt en naar beneden gezet echt alles moder en nooit wat gehad met electries en niet door gerot ik heb van autos onderhand gehand van Centralen vergendeling die kapot gingen maar de alfa Romeo 156 is nog nooit wat van kapot gegaan dragarmen valt reuze mee wel de riem om een paar jaar vernieuwen en waterpomp en gewoon netjes op temperatuur laten komen en als behandeling geeft goeden ook bodemplaat met cotin behandeling dan valt als mee op km 2000 km hij heb me al veel km gebracht zonder enkel probleem na Spanje en heb altijd veel bekijks met die alfa Romeo 156 in de kleur parel moer het is de fijnste alfa Romeo 156 die ooit hebt gehad en als je ergens staat heb je altijd veel bekijks en ook dat mensen er foto’s van willen maken en rijden is geweldig er in ook op croscontrol dus nog keer poetsen en hij kan zo schowroom in maar gaat van de zomer zeker rijden en het geluid mooien onder de motorkap opnieuw na zuid Spanje net als vorige jaar met deze alfa Romeo 156 echt een fijnen auto goeden kan niet anders zegen o ja de keuring was niets mee dus kan die nog wel,enkel,mee jaren en nog fijnen km maken
Beste mensen
Ik he sinds 3 jaar een inmiddels bijna 20 jaar oude Alfa 156 18 ts sw.Ik kocht hem voor een habbekrats van een ouder Alfa monteur die er een tweede motor in had gelegd en fraaie 17″velgen onder gelegd.Ik had hem een week toen brak r.a. de veerpoot onderuit.Pff. dacht ik.miskoop.Bij een garage in de buurt een nw. veerpoot laten plaatsen .sinds die tijd heb ik er zo”n 40.000
km mee gereden en het tankklepje vervangen.expansie koelwater tank vervangen.en de benzinepomp.Recentelijk rondom nw banden.215x 17.
Dat is alles wat ik er aan heb meegemaakt.Hij rijdt zalig plus zuinig gem.1 op 12.Binnenkort krijgt hij een grote poetsbeurt en ik ben van plan hem zolang mogelijk te houden want ik ben er zeer aan gehecht geraakt.