Een tijdje terug maakte ik een roadtrip door Noorwegen met de Mazda MX-5 RF. Veel van jullie wilden weten hoe de route precies liep, dus hier is hij!
Aangezien er nogal wat vragen binnenkwamen over de route heb ik besloten deze voor jullie uit te werken. Dat moest ik doen aan de hand van een zeer beperkt papieren routeboek, aangezien de routes voorgeprogrammeerd waren in de navigatie van de MX-5. Maar ik denk dat ik hem aardig heb uitgedokterd nu, al kan het zijn dat hij hier en daar op details wat afwijkt.
Etappe 1: Bergen – Ullensvang
De totale route was onderverdeeld in vier etappes, te beginnen bij het vliegveld van Bergen. Van daaruit vertrokken we richting Nesttun om aan de oostelijke zijde van Bergen noordwaarts te rijden over de 580, tot aan Indre Arna, waar we de Hardangervegen (E16) op gingen. Bij Trengereiddal verlieten we de E16 om op de Hardangervegen te blijven. Deze gaat over in de Fv7 die we volgden en leidde ons uiteindelijk langs de Steinsdalsfossen, een mooie plek om even uit te stappen en van de natuur te genieten. We vervolgden de route via de Fv7, tot we bij Granvin zuidwaarts gaan richting de Hardanger brug, een gave brug die tussen twee kliffen is gebouwd. Je rijdt na een rotonde in een tunnel een bergwand uit, direct de brug op. Aan de overkant rijd je weer even kort door de berg, dan de weg langs het water volgen we tot we in Ullensvang aankomen, wat tevens het eindpunt is van het eerste deel van de route.
Lengte eerste etappe: 160 kilometer
Totale reistijd: ongeveer 3 uur
Samenvatting: Het is een leuke route, maar zeker het eerste stuk is relatief saai in vergelijking tot wat er nog komt, en toen wij er waren (op een vrijdagmiddag) was het erg druk op het gedeelte tot Tysse. Daarna werd het iets rustiger.
Hoogtepunten: het tweede deel van de route, als het rustiger wordt en de natuur indrukwekkender wordt. En de Hardanger brug.
Etappe 2: Ullensvang – Førde
Vertrek in noordelijke richting, en volg de 13 tot Vossevangen. Daar draai je de E16 op richting het noorden (Oppheim) om uiteindelijk net voor de Lærdalstunnel linksaf te slaan richting Stegastein. Dit uitzichtspunt bereik je via een zeer smal weggetje. Eenmaal boven bij het uitzichtspunt (zeker even uitstappen om het Aurlandsfjord te bekijken) heb je de keus om de Bjorgavegen te volgen, of om terug te gaan langs de weg die je gekomen bent. Als je doorrijdt mis je de langste tunnel voor wegverkeer, maar het is wel een gaaf weggetje. Wij hebben een klein stukje daarvan gereden maar zijn uiteindelijk toch omgekeerd om de Lærdalstunnel te ervaren: 24,5 kilometer onder de grond, met allerlei speciale rustplaatsen met freaky verlichting om de saaiheid van zo’n lange tunnel te doorbreken. De moeite waard! Aan het eind van de tunnel linksaf de 5 op, om uiteindelijk via de veerboot uit te komen in Sogndal. Van daaruit is het zaak de 55 te volgen tot aan Hella, waar je de boot neemt richting Dragsvik. Opgelet: niet richting Vangsness! Aan de overkant neem je weg 13 richting Vetlefjorden, om via Sande uiteindelijk uit te komen bij de E39. Die volg je vervolgens tot je in Førde aankomt. Wij konden de 13 helaas niet rijden, omdat deze onveilig was. Door snel smeltende sneeuw was de 13 afgesloten en hebben wij een alternatieve route moeten rijden via de 55. Die volgden wij tot in Vadheim, waar we de E39 op konden.
Lengte tweede etappe: 345 (390) kilometer
Totale reistijd: ongeveer 6,5 uur (7 uur)
Samenvatting: Een hele mooie route, vol hoogtepunten. Zou ik weer die kant op gaan dan zou ik zeker ook de Bjorgavegen willen uitrijden in plaats van de tunnel. Maar de tunnel moet je zeker een keer proberen, dus als het even kan: pak ze allebei!
Hoogtepunten: Meteen aan het begin van de route tref je de Hardangerbrug. Je rijdt hier vanaf een rotonde in een berg (!) de bergwand uit een hoge brug op, om aan de andere kant vrijwel direct weer in een berg te verdwijnen. Ook de Laerdaltunnel is indrukwekkend en (de weg naar) het uitzichtspunt Stegastein.
Etappe 3: Førde – Molde
Dit is de dag die ik het mooist vond. Toen wij in mei de reis maakten met Mazda, was de Trollstigen helaas niet geopend. Dit zou echter een prima toevoeging zijn aan de reis in de tijd van het jaar dat deze wel geopend is. In de afgelopen jaren is dit het geval van eind mei tot midden november (ongeveer), maar check altijd goed voor je op pad gaat of de weg geopend is. Maar we lopen op de zaken vooruit, de route begint namelijk in Førde, waar we de E39 pakken richting Vassenden. Daarna blijven we de E39 eigenlijk volgen tot Byrkjelo, waar we rechtsaf slaan richting Utvik. Net voordat we in dat dorp aankomen hebben we een lekkere aaneenschakeling van haarspeldbochten. Je zou hier kunnen overwegen je tractiecontrole uit te zetten, if you know what I mean. Vanaf Utvik vervolgen we onze weg langs het water, om uiteindelijk via de Tyvanes tunnel uit te komen in Loen. Houdt het water aan je linkerhand en volg de weg tot Stryn, waar je linksaf de 15 opgaat, die je volgt tot net na Grödaas, waarna je rechtsaf terug de E39 opgaat richting het noorden. Deze weg leidt je naar Hellesylt, waar je de boot pakt naar Geiranger. Geniet vooral van de uitzichten, het varen duurt even, maar er staat je iets moois te wachten als je de boot af rijdt!
De Eagles Road (wegnummer 63) is een heerlijke aaneenschakeling van haarspeldbochten, die je leidt naar een hoger gelegen deel vol woeste rotsformaties en lange open stukken door een vallei. Het verschil in natuur is bizar, wij hebben dit stuk een paar keer op en neer gereden gewoon om het nog eens te kunnen ervaren. Uiteindelijk kom je aan in Eidsdal, waar je de volgende veerboot neemt. Aan de overkant gekomen sloegen wij linksaf de 650 op. Deze volg je tot je de E136 op kan. Ga rechtsaf richting Vestnes, en neem de boot naar Molde.
Alternatieve route langs de Trollstigen: na de boot vanuit Eidsdal niet linksaf de 650 op maar rechtsaf de 63 tot in Valsdal, waar je linksaf gaat om de 63 te blijven volgen. Deze volg je tot de E136 die je opgaat richting Rampestreken. Volg de E136 vanaf Rampestreken met het water aan je rechterhand. Na Vikebukt rechtsaf de Tresfjord brug over, en weer rechts richting de boot naar Molde.
Lengte derde etappe: 299 kilometer (338 kilometer inclusief Trollstigen)
Totale reistijd: ongeveer 7,5 uur (8,5 uur inclusief Trollstigen)
Samenvatting: Dit was het hoogtepunt van de reis voor mij. Veel kilometers en als je een boot mist ben je zomaar een paar uur verder, maar de diversiteit in landschappen en de prachtige uitzichtspunten onderweg maken dat meer dan goed. Bovendien hebben we een paar prachtige wegen gereden. Helaas geen Trollstigen, maar zo houd ik iets te wensen over.
Hoogtepunten: Geirangerfjord, Eagles Road.
Etappe 4: Molde – Kristiansund
De laatste dag is een wat kortere etappe, maar wel een hele fraaie. We rijden vandaag namelijk over de Atlanterhavsveien. Voordat we hier aankomen hebben we echter eerst nog een fraaie route langs de kustlijn van Noorwegen voor de boeg. We verlaten Molde via de E39, in de richting van Røbekk. Voordat we Røbekk inrijden gaan we de 64 op, richting Malme. Deze weg volgen we totdat we linksaf de 663 op kunnen, tot in het dorpje Elnesvågen, waar we overgaan op de 664 (gewoon rechtdoor rijden richting Tornes, alleen het wegnummer verandert). Volg de weg tot in Bud, waar we rechtsaf de Bergsetvegen opgaan. Deze weg volgen we tot in Hustad, waar we op de T-splitsing linksaf de Fv232 op gaan. Rijd door tot in Farstad, waar je linksaf de 663 opdraait. Let wel even op dat je niet per ongeluk linksaf de Fv238 pakt, want dan rijd je weer terug.
Na een paar kilometer gaat deze weg over in de Atlanterhavsveien (wegnummer 64), een indrukwekkende aaneenschakeling van bruggen en schiereilanden. Aan het einde van deze indrukwekkende weg sla je linksaf om op de 64 te blijven, in de richting van Kårvåg en Kristiansund. Deze weg kronkelt zich naar het noorden, waar je uiteindelijk nog door de Atlanterhavstunnel gaat om in Kristiansund aan te komen. Dat is tevens het eindpunt van deze roadtrip.
Lengte vierde etappe: 105 kilometer
Totale reistijd: ongeveer 2 uur
Samenvatting: De laatste etappe naar Kristansund, vol indrukwekkende stukken kustlijn, schattige Noorse dorpjes en de prachtige Atlanterhavsveien.
Hoogtepunten: De Atlanterhavsveien, en dan met name de Storseisundet brug, die 23 meter de hoogte in gaat. Er zijn langs deze route veel parkeerplaatsen en uitzichtspunten om rustig van de omgeving te genieten.
Skitterønde rœte !
Bucketlist! Fantastische route en hoop ooit ook die kant op te gaan!
@bakingmynextbenz: wat houd je tegen?
@kilum: zie het artikel hierboven en de reacties wat niet in deze tour zit. Een tour door Noorwegen plan ik liever goed dan dat ik er zomaar naartoe ga. Ik heb de tijd. Plus dat mijn bucketlist groter is dan enkel een roadtrip door Noorwegen.
@bakingmynextbenz: en je mag altijd vragen! Ze hebben een mooie route gekozen, maar meer dan genoeg moois overgeslagen! Dat hele gebied zit vol met mooie routes. Op visitnorway.nl kan je ook een boekje bestellen (gratis) met daarop de toeristische routes.
Mooie route, maar je hebt wel wat mooie stukjes gemist;) Goede reden om terug te gaan
Ben er vorig jaar geweest. Beetje meer dan 5000 km in noorwegen gereden. Op het zuidelijkste puntje geweest en langs de fjorden stukje omhoog. Paar leuke steden gezien. Met onwijs grote cruise schepen. Terug door het binnenland gegaan. Weet niet precies waar maar door erg mooie tunnel gereden met rotonde erin. Vind het wel bijzonder. Ben alweer aan het sparen. Prachtig land!!!
@gerjan: lyseboth – sirdal is mooi. 25.5 km weg met 27 bochten. Schapen langs de weg. Prachtig !!
Zeker op de bucketlist deze. Zal t is aan onze club opperen. Mooi verslag.
Verdacht veel e39 gelezen, zeker dat je niet met een bmw op pad was?
Gaaf! Krijg onmiddellijk zin om ‘m te rijden! Maar bij gebrek aan MX-5 dan met de Italiaanse tweewieler in plaats van met m’n Alfa denk ik!
En nu maar wachten op de rekening van alle toll wegen?
Ben eind mei 10 dagen geweest met vrienden. Zij hebben de rekening al binnen, ik heb nog niets gezien??
Fijn..
Nu ben ik jaloers..
Bucket list material. Maar dan wel met een waardige auto!
Dan was mijn roadtrip Spanje, Portugal best saai haha
Gebookmarked voor de toekomst!
Trans-Atlantische weg staat al een hele lange tijd op m’n bucketlist. Komt nog wel binnen nu en 5 jaar.
Bedankt voor de route. Afgelopen jaar route trip gemaakt door Noorwegen met onze Astra cabrio. 200% genoten van prachtig land. 2018 weer.
Om op de eerste alinea te reageren; afwijkingen vind ik onacceptabel. Ik eis de route zoals u die hebt gereden! Waarom zou ik voor een slap aftreksel naar zo’n noordelijke uithoek afreizen?!
Ben ik dan de enige die het laatste type MX5 juist wat volwassener vond? Ik vind dit echt een misbaksel… OT: wat een prachtige route!
@timd: nee, de vorige was mooier/stoerder.
Wat leuk, ik heb deze zomer een aantal delen van deze route gereden!
Beste Autobloggers, ik ben nu al een aantal keer in Noorwegen geweest en als je van natuur en autorijden houdt is dit een must (mocht je nog niet overtuigd te zijn door het verhaal en de foto’s van CasperH).
Hoewel je niet echt snel kan/mag/wil rijden is het wel lekker om daar wat extra Newtonmeters onder de motorkap te hebben :-) En in mijn geval gelukkig ook AWD, omdat we over enkele behoorlijk onherbergzame paden hebben gereden.
Kom er net vandaan. Maar meer dan 4 uur per dag rijden dagen achtereen is toch niet heel relaxed. In de praktijk doe je er nog veel langer over, aangezien je bij elke bocht een fotomomentje kan houden.
@tymo: haha, dat is ook mijn ervaring. Je kunt om de 5 minuten stoppen om weer iets moois te bekijken. Nadelen zijn er ook. Het weer en dat het een bizar duur land is. 10 euro voor een pilsje is volstrekt normaal daar.
Ik wil volgend jaar ook een road trip in Noorwegen doen dus dit komt zeker van pas. Nu heb ik wel een vraag(je). Is een road trip met veel bergwegen ook een beetje leuk met een minder bijzondere voorwiel aangedreven auto? Ik wil graag met mijn eigen auto (Punto Evo turbo) gaan maar ik twijfel een beetje..
@neidjel: ja hoor, gewoon doen!
@neidjel: Natuurlijk! Zeker als ’t de eerste keer is (met je eigen auto?). Bovendien heeft een Punto met turbotorretje zat power voor een beetje lol, en stuurt ook wel aardig. Bovendien mag je in Noorwegen nergens hard, dus alleen maar prima als je niet teveel power hebt ;)
Ik heb er 5000 kilometer gereden in zo’n kleine Toyota verso s met automaat. 3 volwassenen erin en een labrador. Plus kofferbak vol met eten. Auto had er geen mooie te mee. Ik daarin tegen…. Maar goed ik was uitgenodigd. Heb verder van genoten. Laat door niks of niemand tegen houden en ga !!
@neidjel: Zeker wel, gewoon gaan! Ik kom met m’n werkbus (Sprinter van 7,4 meter lang) door heel Europa en geniet zelfs daarmee. Meerdere bergpassen gereden en ook mooie stukken door Noorwegen.
@neidjel:
FIAT’s zijn over het algemeen uitstekende berggeitjes, Italië is immers een bijzonder bergachtig land, de Alpen in het noorden en de Apennijnen die de rug van Italië vormen en bijna 1400 kilometer lang zijn.
Yay, nóg een route voor op mijn lijstje! Alsof ik er nog niet genoeg had. Hoog tijd om een leuke auto aan te schaffen en ook echt eens wat af te strepen.
Prachtig land en een mooie route! Alleen jammer dat je de Trollstigen hebt moeten misen.. Heb het grootste deel zelf ook gezien, al was dat op 14-jarige leeftijd op de achterbank van de gezins-Astra.
De MX-5 staat inmiddels voor de deur, nu nog een moment prikken om terug te gaan..
Hmm toch maar een NB kopen en deze route gaan rijden.. dank @casperh!
Trollstiegen en Atlantic Road! Echt zó ontzettend mooi daan ?
Thanks @CasperH dat ziet er schitterend uit! Noorwegen is echt wel een must see als ik die foto’s zie en je verhaal lees. Ik ben verkocht
Geweldig land om lekker te sturen. De Trollstigen is leuk, maar je zit tussen de bussen, campers en mensen die niet kunnen rijden. Zelf heb ik onderaan 10-15 minuten staan wachten totdat alles een beetje leeg was, om daarna volle bak omhoog te blazen in mijn EP3 :). M’n vriendin hield toen even wijselijk haar mond, maar bovenaan zag ze een gewei liggen wat ze wilde hebben. Dus de rest van de vakantie had ik een rottende schedel achterin :).
Ik ben tijdens mijn roadtrip redelijk kapot geschrokken voor die rotonde in de berg. Ik dacht, even brullen in de tunnel. Daarna VOL in de hangijzers om niet met 80 die rotonde te hoeven nemen. (Alarmlichten gingen uit door het harde remmen :) )
Na die actie toch maar iets beter op de kaart gekeken of er een rechte weg zat in de berg. :)