Op een rij: 16 gave projecten van Prodrive

En dat is nog maar een kleine greep uit de selectie.

Als er een bedrijf is dat zijn roots in de autosport heeft liggen, dan is het Prodrive wel. In bijna elke belangrijke raceklasse hebben ze meegedaan: Le Mans, BTCC, WRC én F1. Het bedrijf werd in 1984 opgericht door Dave Richards in Banbury, UK. De grootste bekendheid kreeg Prodrive natuurlijk met het Subaru World Rally Team. Het team heeft in opdracht van diverse fabrikanten race- en straatauto’s gebouwd en is op dit moment actief met Aston Martin Racing. Het gaat te ver om alle successen in de autosport te noemen, maar het is duidelijk dat Prodrive wel iets weet over hoe een auto af te stellen. En vooral in diverse disciplines. Doen ze toch iets goed daar in Engeland. Om een beeld te geven van wat het bedrijf allemaal heeft gedaan presenteren we een kleine greep uit de selectie van Prodrive.

1986: Porsche 959
Prodrive was al succesvol met rallyvarianten van de 911 in 1984, maar Porsche had grotere plannen. Speciaal voor de Group B-raceklasse werd er een vierwielaangedreven raket gebouwd in de vorm van de Porsche 959. Toen de auto bijna klaar was, was Group B voornamelijk een rallyklasse geworden. Jammer voor Porsche, want die hadden zich juist gefocust op de asfaltraces. Zodoende werd besloten om van deze auto toch maar een rallyvariant te bouwen. In 1985 worden enkele 911’s omgebouwd naar 959-specificatie, helaas met weinig succes. Het jaar erop verschijnt Prodrive met twee full-on 959’s aan de start en behaalt de 1e en 2e plaats overall tijdens Paris – Dakar. Uiteindelijk zou er ook een racevariant van de 959 komen, 961 genaamd.

1987: BMW M3 Rally
De Group A-klasse bestond uit zowel een race- als rallyklasse. Het grote voordeel van Group A was dat er daadwerkelijk 5.000 straatvarianten van verkocht moesten worden. Zo kennen we de 190 E Cosworth (Group A racer) en Lancia Delta HF Integrale (Group A rally). De BMW M3 is het schoolvoorbeeld van Group A en de absoluut maatstaf der dingen. Maar het was niet alleen een succesvolle raceauto. Ook op het onverhard kon je daadwerkelijk uit de voeten met de M3, dacht Prodrive. Dus bouwden zij een rallyauto op basis van de E30. Ten opzichte van de Delta was de BMW een goede 200 kg lichter, minder gecompliceerd en gezegend met een magistrale balans. Mocht het WRC weer populair willen worden (wie kijkt daar tegenwoordig nog naar?) dan moeten ze zorgen voor nieuwe technische eisen: atmosferische motor, achterwielaandrijving en een handbak.

1995: Subaru Impreza WRC (GC)
Weinig auto’s zijn zo innig verbonden met de rallysport als de Subaru Impreza. Het begon aanvankelijk met zijn grote broer, de Legacy. In 1993 wordt gekozen voor de Impreza als basis omdat deze auto kleiner, lichter en wendbaarder is. In 1995 behaalt de Schot Colin McRae met zijn spectaculaire rijstijl de wereldtitel. De impact is groot: iedereen onder de 18 speelt Colin McRae rally op de PlayStation en iedereen erboven spaart voor een (spotgoedkope) Impreza GT Turbo. Blauw met gouden velgen. Ondanks dat niemand weet wat ‘555’ is (FYI: een sigarettenfabrikant) is de naam een begrip. Sterker nog, de Nederlandse importeur speelt er slim op in door de auto aan te bieden voor 55.555 gulden.

1998: Proton Putra WRC
Proton is in Nederland een onbekend merk, maar verkoopt wel degelijk auto’s in Europa. Tegenwoordig hebben ze ook hun eigen modellen, maar vroeger waren het bijna allemaal gerebadgde Mitsubishi’s, die in licentie gebouwd werden. Om het merk van de nodige sjeu te voorzien deed Proton mee in diverse rallyklassen. Eind jaren ’90 wil Proton meedoen op het hoogste niveau en schakelt Prodrive in om een allesverslindende rally-auto te bouwen. Het resultaat is de Proton Putra WRC. Het lijkt op een soort kruisbestuiving tussen een Impreza en een Lancer (wat het waarschijnlijk ook was). Na twee prototypen trekt Proton de keutel in en besluit een Lancer Evo te voorzien van Proton-badge. Jammer, want het is een bovengemiddeld dikke auto.

1999: Subaru Impreza P1 (GC8)
Het succes van de Impreza WRC heeft zich vertaald naar een straatauto, de Subaru Impreza P1. De Impreza GT Turbo was in de jaren ’90 een populaire auto, wat vrij logisch was: veel snelheid voor weinig geld. Er was echter alleen een GT Turbo (en een Sport, met alle kenmerken van de GTT, maar geen turbo: niet doen). De snelle versies bleven helaas voorbehouden aan Japan en dus je kon alleen maar in Gran Turismo de WRX STI rijden. Daarom kwam er een Britse variant: de P1. Deze was gebaseerd op de WRX STI Version VI Type-R met een voor de P1 unieke ECU. Voor het uiterlijk was Peter Stevens verantwoordelijk. Denk aan de OZ velgen, de voorbumper (met exact dezelfde Hella P4 mistlampen van de WRC auto), de zijskirts en de spoiler.

2000: Ford Mondeo Super Touring
Als je goede races wilde zien in de jaren ’90 en ’00 kon je kijken naar de Formule 1, maar de echte spanning was te vinden bij het BTCC. Bijna elke fabrikant die een middenklasser in het gamma had staan racete ermee in het BTCC. Het BTCC werd bloedserieus genomen door Ford, dat Prodrive de opdracht geeft om van een huis-, tuin- en keuken Mondeo een vervaarlijk apparaat te maken. Het was een raszuivere racer met een 2.0 V6, zonder turbo toch nog goed voor 305 pk. Tel daarbij op dat het gewicht onder de 1.000 kg lag en je zult begrijpen dat dit serieus snelle auto’s waren. In het laatste jaar (2000) werden topcoureurs Alain Menu, Anthony Reid en Rickard Rydell respectievelijk eerste, tweede en derde in het eindklassement. Zo zie je maar, racen met een Mondeo V6 kan dus heel succesvol zijn.

2001: Prodrive Ferrari 550 GTS
Rond deze periode was Ferrari alle records aan diggelen aan het rijden in de Formule 1. Endurance racing stond voor het Italiaanse merk op een lager pitje. Prodrive zag zijn kans schoon en nam de 550 Maranello onder handen. Volgens Prodrive was die auto namelijk een goede basis om in het GTS klassement mee te doen, waar de Vipers en Corvettes de dienst uitmaakten. In 2003 is de Prodrive 550 GTS behoorlijk succesvol door te winnen in de GTS klasse. In Nederland schijnt de enige(!) straatlegale uitvoering rond te rijden. Compliment nummer 1 voor Prodrive: Ferrari gaat zelf met de 575M meedoen in deze klasse. Met minder succes overigens.

2004: BAR-Honda 006
Zelden werd een team met zoveel bombarie voorgesteld als BAR in 1999. Met de ervaring van Jacques Villeneuve en het talent van Ricardo Zonta was het plan om binnen twee seizoenen mee te doen om het kampioenschap. Het werd echter een drama eerste klas. Na drie jaar vindt BAT (British American Tabacco) het welletjes en stuurt teambaas Craig Pollock de deur uit. Prodrive krijgt het contract waardoor Dave Richards teambaas wordt. Onder zijn leiding worden Villeneuve en Zonda vervangen door Jenson Button en Takuma Sato. De Bridgestone banden moeten het veld ruimen voor Michelins. Oh, en die 960 pk sterke Honda V10 maakte veel goed. In 2004 behalen ze de tweede plaats in het wereldkampioenschap, met name door de uiterst stabiele Jenson Button.

2005: Fiat Stilo Abarth Schumacher GP (192)
De Stilo Abarth was niet echt het succes waarop gehoopt werd. Niet dat het een slechte auto was, maar de Civic Type-R was dé hot hatch van dat moment. Om een beetje in de buurt te komen, ontwikkelde Prodrive de Stilo Abarth Schumacher GP. Ten opzichte van de gewone Abarth had deze een dikke bodykit, lichtgewicht OZ velgen, Bilstein dempers en Eibach veren. Het scheen een hele vooruitgang te zijn, maar de Civic was alsnog sneller én goedkoper. Plannen voor een versie met kompressor en sperdifferentieel zijn derhalve gestaakt. Zelfs voor Prodrive was weinig eer te behalen met een Stilo.

2005: Aston Martin DBR9
Tweede compliment voor Prodrive: dankzij het succes van de race-Maranello raken ze Aston Martin dermate onder de indruk dat Prodrive word gekozen om het raceprogramma aan uit te besteden. De Audi Le Mans prototypes waren in die tijd oppermachtig (wegens een gebrek aan concurrentie) waardoor het nogal saai was. De GT-klasse daarentegen was spannender dan ooit. Op de weg kun je de Corvette (C6) en DB9 moeilijk elkaars concurrenten noemen. Toch waren het op de baan ware rivalen. Tot op de dag vandaag maakt Prodrive alle raceauto’s van Aston Martin.

2006: Prodrive P2
De visie van Prodrive voor een snelle straatauto is net even anders dan die van andere nieuwe fabrikanten. Dus geen V12 en bizar snelle 0-300 km/u tijd. Sterker nog, de Prodrive P2 haalde geeneens 300 km/u. De P2 was namelijk een bom op wielen. De motor was uiteraard van een Subaru Impreza WRX STI, maar deze werd onder handen genomen om tot ruim 350 pk te komen. Nog belangrijker was dat de ’turbolag’ behoorlijk werd aangepakt. De auto werd nooit in productie genomen. Het was voornamelijk een showcase om te laten zien waar Prodrive toe in staat is. En da’s behoorlijk wat.

2006: Mazda RX-8 PZ (SE3P)
Deze is eigenlijk wel opmerkelijk, want er is eigenlijk vrij weinig mis met een RX-8.  Zeker qua rijden zijn het bijna foutloze auto’s. Echter, in samenwerking met Mazda, Prodrive en OZ werd de PZ ontwikkeld, speciaal voor de Britse B-weggetjes. Zoals Prodrive vaker doet: Bilstein dempers, Eibach veren en lichtgewicht donkerzilvere OZ velgen. Ook werd het uitlaatsysteem herzien, maar dat heeft officieel geen extra vermogen opgeleverd. Daarnaast kwam er een speciale spoiler op.  Je kon hem krijgen in zwart of grijs en er zijn 800 exemplaren van gebouwd. Als je in de UK woont en op zoek bent naar een leuke RX-8: deze moet je hebben.

2007: Aston Martin V8 Vantage Prodrive
Bij de introductie was iedereen het erover eens: de V8 Vantage was een schitterende auto, maar miste wat scherpte en de motor maakte een fantastisch geluid, maar mocht wel íets krachtiger. Prodrive kietelde de motor naar 425 pk en het onderstel werd herzien met instelbare Bilstein dempers en Eibach veren. Verder kwamen er lichtgewicht wielen onder van Prodrive zelf. De pers was er lovend over: zo hoorde de 911-killer van Aston te zijn. Ze zijn uiteraard zeer zeldzaam, maar in de UK staat er af en toe eentje te koop.

2008: Alfa Romeo Brera S
De Brera was bij introductie een van de mooiste auto’s op de markt, maar de rijeigenschappen waren nogal teleurstellend. De auto was veel te zwaar, de V6 had er geen zin in en het onderstel was nogal matig afgesteld. Wat raar is, want de Alfa GT V6 die er naast in de showroom stond was in alles beter. In samenwerking met Prodrive kwam in 2008 de Brera S. Nu had deze al het voordeel dat die een stuk lichter was dan de voorgaande Brera’s. Maar het ging verder dan dat, uiteraard kwamen hier ook Bilstein dempers en Eibach veren onder. De velgen werden speciaal gesmeed voor de Brera S. Qua design lijken ze op de velgen van de 8C Competizione en ze waren aanmerkelijk lichter dan de Brera items. Vervolgens ging de hele aandrijflijn naar de achteras eruit zodat de Brera S een heuse voorwielaandrijver werd! Naar het schijnt een heel goed sturende en da’s ook wel logisch, want het gewicht lag 125 kg lager dan de oude Brera V6: 1.500 kg. Nóg lichter kon ook, want er schijnen een paar te zijn met de 2.2 JTS motor al zijn deze exemplaren erg zeldzaam. De Brera S is sowieso schaars. Er werden maar 100 exemplaren van gebouwd.

2011: Mini Countryman WRC (R60)
In 2009 besluit BMW dat het met MINI wil gaan meedoen in het WRC. Aangezien ze er zelf niet heel ervaring mee hebben en zo succesvol mogelijk willen zijn, wordt de opdracht uitbesteed aan Prodrive. De auto is gebaseerd op de Countryman en is de grootste MINI allertijden. De auto heeft vierwielaandrijving, een 300 pk sterke 1.6 liter turbomotor en sequentiële transmissie. Ondanks dat de auto redelijk wat potentie heeft is de auto niet erg succesvol in de eerste paar seizoenen. Sterker nog: BMW vindt het na één jaar al welletjes. Diverse privéteams proberen er daarna nog eer mee te behalen, met matig succes. Het was wel een gaaf ding om te zien.

2017: Renault Megane RX
WRC is natuurlijk leuk en aardig, maar het zijn tijdritten. Daarom is Rallycross eigenlijk veel leuker, want de auto’s starten tegelijk. Nog een voordeel is dat het lekker overzichtelijk is. Bij WRC sta je in bocht te wachten totdat er weer een auto voorbij komt en met rallycross zit je altijd recht voor de actie. Voor deze tak van sport heeft Prodrive de Megane RX ontwikkeld. Het vermogen van de Megane is het dubbele van een WRC-auto: 600 pk maar liefst. Hier mag ook wel een straatuitvoering van komen. Benieuwd of collega @MartijnGizmo tuningsplannen zou hebben…