Want brave huismoeders kunnen soms best een beetje stout zijn
Weinig merken hebben zo’n ijzersterk imago als Volvo. Veilig, betrouwbaar, degelijk, zakelijk. Veel autofabrikanten zullen een moord doen om zo’n imago te kunnen verwerven. Volvo heeft het. Kanttekening van dit brave imago is dat het ook een beetje suf is.
Volvo is en was zich hier altijd heel erg van bewust. De beste remedie tegen een braaf imago is natuurlijk de autosport. Ga er mee racen en de beoogde klandizie gaat heel anders naar je product kijken. Maak er ook een straatversie van en je kan niet meer stuk.
In 1959 gaf Volvo het akkoord om een aparte motorsportdivisie op te zetten. Deze ging zich bezig houden met het ontwikkelen en beheren van de rallyauto’s op basis van de Kattenrug, de PV544. Volvo boekt al snel succes met de auto. In 1965 wordt de Safari Rally gewonnen. Goed nieuws dus voor alle orthodontisten, advocaten, vrijmetselaars en geschiedenisleraren. Hun geliefde Volvo PV544 (inmiddels ook als ‘Sport’ leverbaar) was een sportief succes en dat straalde uiteraard ook hen af. Volvo was het kennelijk roerend met hen eens en draaide de sportactiviteiten op een lager pitje.
In de jaren ’70 verstevigd Volvo zijn veilige en degelijke imago. De 140 serie is de basis voor het Volvo zoals wij het altijd zullen herinneren. Een vierkante no-nonse sedan of stationwagon. deze wordt bijgestaan door de luxere 164. Halverwege de jaren ’70 worden deze opgevolgd door de 240 serie. Wederom uitstekende Volvo’s. Misschien nog wel onverwoestbaarder dan de W123 serie van Mercedes-Benz. Kleine toelichting: bij Volvo staat het eerste cijfer voor de serie, het tweede cijfer voor het aantal cilinders en het derde cijfer voor het aantal deuren.
De Volvo 240 was er in diverse smaakjes. Er waren vier carrosserievarianten: een vierdeurs sedan, een tweedeurs sedan, een vijfdeurs stationwagon en twee deurs coupe. De tweedeurs coupe word in dit geweldige artikel van @Larssb behandeld. De sedan en wagon zullen bij iedereen wel bekend zijn, maar de tweedeurs sedan behoeft wellicht wat uitleg. Vroeger was de tweedeurs sedan een vaker voorkomende variant. In de VS en Zweden was het een gangbare optie. Niet iedereen had een hoop kinderen en het scheelde een beetje in de aanschafprijs.
De 200 serie was leverbaar in diverse uitvoeringen leverbaar (L, DL, GL, GLE en GLT) Van luxe naar luxer. Voor het kleine beetje peper in het gamma lanceerde Volvo in 1978 de 242 GT. Deze had aanvankelijk de B21 viercilinder in het vooronder met ongeveer 123 pk, maar je wilde de latere variant met B23 blok. Dan had je maar liefst 140 pk, inclusief een behoorlijk herzien onderstel en natuurlijk striping. Ook het interieur mocht er zijn: bijna alles was met gitzwart corduroy stof bekleed. Origineel!
De introductie van de Saab 99 Turbo was in Zweden niet geheel onopgemerkt gebleven. In 1981 word de 242 GT opgevolgd door de 242 Turbo. Deze was naast 2-deurs sedan ook leverbaar als 4-deurs sedan en als stationwagon. De Turbobrick was geboren. De B21 4-cilinder werd voorzien van een Garett turbolader en leverde maar liefst 155-160pk (afhankelijk van de markt) en wist de prestaties naar acceptabele waarden te brengen. 0-100 duurde 9 seconden rond. Daarmee was het een van de snelst accelererende theehuisjes in de prijslijsten van de AutoRevue. De vierkante styling zorgde voor redelijk wat luchtweerstand, waardoor de acceleratie stopte bij 190 km/u. Misschien niet wereldschokkend tegenwoordig, maar destijds was de 240 Turbo ongeveer even snel als een BMW 323i en een Porsche 924. Zowaar geen verkeerd gezelschap.
Om het imago nog verder op te vijzelen besluit Volvo maar weer eens dat het mee moet gaan doen aan motorsport. Ditmaal wordt er niet gekozen voor het WRC maar de meest tot de verbeelding sprekende toerwagenklasse ooit: Group A. Deze klasse houdt in dat de auto waarmee geracet worden ook daadwerkelijk een productie auto is. Er moeten dus minimaal 5.000 stuks gebouwd zijn van het basismodel.
Dat geldt echter dus alleen voor de basis. Voor het specifieke model waarmee geracet gaat worden moest er óók een straatversie zijn. Hiervan dienden er ter homologatie 500 straatexemplaren gebouwd te worden. Zo gezegd, zo gedaan. Volvo begint met de ontwikkeling van de 242 Turbo Evolution. De De 2,1 viercilinder krijgt een grotere Garett AiResearch BT04 turbo op 1,5 bar en een speciale intercooler. De 242 Turbo Evolution was een uiterst potente auto. Het maximum vermogen bedroeg namelijk 225 pk en het koppel 339 Nm. Volvo heeft nooit officieel bekend gemaakt wat de prestaties zijn, maar dit moet een stuk vlotter geweest zijn dan bij de standaard 242 Turbo. Volgens Heico Sportiv, de Duitse Volvo tuner die zowel Volvo’s tunen als racen moet de 0-100 in ongeveer 6 seconden voorbij zijn, met een V-max van 230 km/u.
Maar waarom is niet heel het internet op zoek naar een 242 Turbo Evolution? Als er één autotype gewild is, is het (terecht) de homologatiespecial wel. Delta’s, Cosworths, M3’s: we smullen ervan. Dat is de schuld van Volvo zelf, want ze waren stout geweest.
Volvo heeft een run van 500 auto’s gebouwd, zoals gesteld werd. Ondanks dat de 242 Turbo Evolution in Europa zou gaan racen werden ze allemaal naar de VS verscheept. Hoewel de Amerikanen de B21FT hadden in de US versies had deze de Europese B21ET onder de platte motorkap. Deze hadden een lichter vliegwiel, zwaardere koppeling, een grotere turbo en andere kleine mechanische wijzigingen om de auto voor te bereiden op meer, veel meer vermogen.
Eenmaal aangekomen in de VS werden er 30 stuks stuks direct naar Volvo in Zweden gestuurd. Deze werden helemaal onder handen genomen. Het interieur werd gestript en voorzien van een rolkooi. Het instrumentencluster werd vervangen door een digitaal item. In drie kleuren konden de coureurs zien wat de snelheid en het toerental was. Kortom, de racers waren klaar en konden aan de fabrieks,- en privéteams geleverd worden.
So far so good. Een homologatiespecial zoals er velen zijn. Maar dit verhaal heeft een interessant staartje. Bij controle van de FISA en FIA waren er 23 auto’s aanwezig zodat aangetoond kon worden dat dit daadwerkelijk homologatie modellen waren. Opmerkelijk feitje was dat deze exemplaren vanwege deze veranderingen nooit legaal in de VS mochten rondrijden. Dat is toch apart als je daar een kleine 500 auto’s wilt slijten. Bij de overige exemplaren lagen de te homologeren onderdelen (spoilers, remmen, onderstel, intercooler, water-injectie en dashboard) lagen in de kofferbak. De controle werd uitgevoerd en goedgekeurd. Alhoewel er geruchten gaan dat er bij lange na niet zo veel kits zijn gebouwd en geleverd. Er stonden dus een hoop gewone 242 Turbo’s tussen.
Na de controle werden de 470 overgebleven auto’s ontdaan van de motoronderdelen, kits en terug gebracht naar de originele 242 Turbo specificatie. Toen dit verhaal de ronde deed bij de concurrentie van de andere Group A race teams, klopte de FIA aan bij Volvo voor uitleg. Volvo reageerde wijselijk niet, want de 242 Turbo Evolution racer bleek behoorlijk succesvol. In het ETCC was de 242 Turbo in 1985 oppermachtig en won van auto’s als de BMW 635CSI, Rover SD1, Jaguar XJ-S, Toyota Corolla AE-86 en ehh, Volkswagen Golf GTI. Een jaar later was Australië aan de beurt. Down Under wist de Zweedse boekenkast op wielen auto’s als de Mazda RX-7 (FC), Holden VX Commodore en Nissan Skyline GTS-R (DR30) te verschalken.
De FIA probeerde bij Europese dealers een 242 Turbo Evolution te kopen, maar kregen ‘nee’ op hun rekwest. De FIA liet zich niet zo maar voor één gat vangen en ging in de VS zoeken naar 242 Turbo Evolution eigenaren. Uiteraard gaf Volvo niet aan wie dat waren vanwege privacy. Althans, dat was de verklaring van Volvo. Ze waren best sluw, want ze hadden één Evolution model per dealer verdeeld, zodat de zoektocht alleen maar lastiger werd. Het was eigenlijk best een zooitje, want er was geen lijn in te ontdekken. Geen een 242 Turbo Evolution had de verplichte spoiler of wijzigingen aan het onderstel. 312 exemplaren hadden een vierbak met overdrive, de rest had een automaat… Ook waren alle Evolution straatversies uitgerust met handbediend schuifdak, terwijl de racer dit absoluut niet had.
Er is wel een onderdeel waaraan je de 242 Evolution Turbo kan herkennen, namelijk de motorkap. Alle 240 serie Volvo’s hadden een motorkap welke over de grille heen liepen. De Evolution modellen hadden de zogenaamde ‘flat-hoods’. Dus een compleet vlakke motorkap. Volgens de eigenaren voelen de ‘Evolution’ modellen aanmerkelijk potenter aan dan hun normale Turbo Brick Broeders. Alleen een motorkap ter homologatie…
In de VS is er een kleine maar zeer fanatieke aanhang van auto’s met veel luchtweerstand. Daardoor zijn er enkele bedrijven die zich bezig houden met het kopiëren van de originele onderdelen. Zo kan de Group A intercooler, van origine gebouwd door Langerer and Reich, gewoon besteld worden. Ook voor het onderstel en remmen zijn er de juiste upgrades te verkrijgen waardoor een 242 Turbo Evolution eigenaar zijn Turbo Brick kan ombouwen naar een Flying Brick. Precies zoals het van begin af aan bedoeld was.
Dan is de mijne toch wel een brave huismoeder
@240volvo: de mijne ook met zijn 0/100 in 13 seconde haha. Krijg er wel mooi vrachtwagen geluid voor terug haha
@kennone: haha de bekende ‘stofzuiger’! Ik doe t in 11,5 sec met een b230f blok
@240volvo: dat is dan goed nieuws voor mij want ik heb het zelfde blok er in hangen. Met een gezonde 4ton + km stand haha. Wellicht scheelt het dat ik een station heb.
@kennone: ik heb ook een station met 213dkm erop! Net ingereden zeggen ze dan!
@240volvo: dam zal de fabrieksopgave wel nie kloppen :p
Heerlijk! Heb sinds mijn oude 940 met B23 blok altijd een warm gevoel gehad bij de tuinhuisjes op wielen
@shibby: precies dit, heb nooit zozeer iets met volvo gehad, maar toen ik als eerste auto een net ingereden 940 polar met 4 ton op de teller kocht was ik om. Heerlijke wagens!
Wat een heerlijk model is die 242 toch (de rest van de 240 serie ook trouwens).
Mooie basis voor een restomod, zie bv op Speedhunters.
WoW. Ik dacht dit stuk even op de toilet te lezen.
Maar nu staat er een te roepen waarom het zo lang duurt….
Deze volvo’s zijn ook zeer succesvol geweest bij het rallycross spektakel . Het zullen wel normale wagens zijn die omgebouwd waren maar toch leuk om die oude vierkante dozen rond het circuit te zien driften
@cossie300: kan me wel voorstellen dat deze gewild zijn. Onderstuur bestaat gewoon niet, wat je ook probeerd! Daar in tegen wil de kont wel graag naar buiten gaan. (Dit geld ook voor de 360)
Het enige wat de meeste missen is wat vermogen
Zelf hoop ik ooit nog een 240 sedan te bezitten. En dan flink tunen, dus of het b23 blok wat er in zat flink opvoeren of een 5 cilinder uit de 850 er in zetten. Netjes verlagen en dan trackdays afgaan en heel veel lol hebben.
@autofanaat: de 5 cilinders zijn helaas niet zo sterk. Met 300pk is het wel een keertje klaar of je moet je cilinderblok gaan verstevigen met pinnen of platen.
Daarnaast vereist het nogal wat aanpassingen om in een 240 te lepelen..
– M90 versnellingsbak van een 960 (geen 940)
– Ingekorte aluminium carterpan van een 960
– gemodificeerde olie pickup
– andere inlaat / uitlaat
Is allemaal wel te doen hoor. Maar je moet dus 2 auto’s slopen (850 en een 960) voor je 240.
Zelf wil ik in mijn 245 of 242 nog een keer een M50B25 leggen van een Bmw met een hele dikke Turbo..
@estoque: Dacht dat hoge vermogens altijd wel goed gingen met de vijfpiiters als je er H-profiel drijftangen in plaatst. Zespitter erin lijkt me ook erg leuk.
@estoque: waarom dan geen m52b28 of m54b30?
Die B2X blokken moeten de beste basis voor tunen zijn die er is. Alles is overgedimensioneerd, er is onbeperkt veel voor te krijgen, en mocht je wat stuk laten gaan dan is reparatie / vervanging ronduit goedkoop.
En mijn B21A is sinds deze zomer weer in top-conditie – al is ie dan niet getuned.
Fantastische dingen. Zo maken ze ze niet meer.
Relatief eenvoudige techniek, robuust en bij voorkeur achterwielaandrijving.
Er zijn gelukkig veel mooie filmpjes op internet over Volvo en rally’s.
Leuke en spannende tijd in de toerwagen klasse, herkenbare wagens omgebouwd tot lekkere dikke pakhuizen die stuk voor stuk een voorpootje lichtten in de bochten.
Lekker stijf doorgelast en strakgeveerd, deze Volvo’ s deden het echt goed toen.
Punt wat vermeldt mav worden, is dat die Zweedse motorblokken zo donders sterk waren door de uitmuntende staalkwaliteit waarvan ze gegoten zijn en de mallen, de kwaliteit en nauwkeurigheid van de gietmallen, waren gewoon de top.
Ook de reden waarom de Zweedse vrachtwagen zo geliefd was en is.
Bekend verhaal is dat SAAB de 2 liter Triumph motor in licensie bouwde, de SAAB motoren hadden veel minder slijtageproblemen dan die van Triumph.
@desjonnies: is dit ook het geval bij plaatstaal/plaatwerk van Zweedse auto’s? Het plaatstaal van onze Saab uit 2004 is zoveel dikker uitgevoerd dan een gelijkwaardige andere auto. Zit bv geen deukje in van deuren die ertegenaan gegooid worden. Lak lijkt ook wat sterker…
Fijn topic!!!!
Heerlijk leeswerk ..
Lekker smeuïg geschreven ..
Klopt het nou dat Volvo vrij laat eigen diesel motoren ontwikkelde?
Ergens had ik tijd terug gelezen dat ze eind jaren ’80 diesels gebruikten van VW?!
@santino: klopt, ze hingen er een 6 in lijn in die ook in de Volkswagen LT lag. De LT was een bestel auto. Schijnen niet de meest beste diesels te zijn. Daarna de 5 cilinder Audi blok en toen hun eigen D5. Magistraal blok!
@tatog: Ah kijk! Dan klopt het toch!
Thanks.
@tatog: er is toch ook een volvo 6 cilinder in de 960 geweest? Vgm zelfs een 24 klepper
Fijn stukje geschiedenis dat ik niet O goed ken . Waar een degelijk merk stout in kan zijn!
@pomoek: “kon”
@kennone: wie weet?
Consumers report prees de 89er Volvo boven alles ..
Toch wist George Costanza thuis te komen met een 89er Chrysler LeBaron ..
(Seizoen 6 episode 7) ..
@lincoln:
Episode 8 ;-)
@lincoln:
Die Chrysler was dan wel van Jon Voight geweest !
Wist niet dat er op Autoblog fans zaten van de Volvo 240. Misschien moet ik maar eens een fototje insturen van mijn 245 Turbo en 242 Turbo voor de “auto van lezers” rubriek :D
Heerlijk stukje tekst mannen!
@estoque: graag!
@thefuelofsatan: zal ik binnenkort eens doen. Moet ik wel eerst de nieuwe B230FK erin lepelen..
@estoque:
We houden hier van ALLE auto’s!
Blijft toch mooi, die vierkante volvo’s op drie delige bbs wielen.
Ach.. Volvo
@bmwnumberone: ach… Bmw
Foeilelijke apparaten
Wat een lekker stukje tekst wederom van ome Willem..
Ooit kwamen Turbo en ik op zaterdagmorgen vroeg vanuit Feankrijk Belgie in donderen met vrij hoge snelheid, ’t was doodstil op de weg grijs weer met motregen en we deden zo’n 140, een Belgische Pliessie 242 Turbo met zo een oranje streep kwam ons voorbij en de twee mannen lieten ons gewoon.
We spraken aat over die 242 Turbo’s, want die Belgische Rijkswacht dingen hadden een knop zodat je de Turbodruk kon verhogen tijdens achtervolgingen, althans dat verhaal deed de ronde.
Afijn, ik deed lekker mijn gangetje toen we werden ingehaald door een BMW 5 Serie meftprototype zakenman achter het stuur due ontieglijk hard voorbij kwam knallen.
Die gaan we straks nog zien, zeiden we tegen elkaar.
En tien minuten later, in de stromende regen stond de zakenman, met de handen en beben gespreid, achter op de kofferbak waar de Volvo Rijkswachten de man visiteerden
Nooit zo een Volvo onderschatten en geen grote Hollandse smoel hebben tegen de Rijkswacht zeiden we lachend tegen elkaar!
@desjonnies:
Aah de Belgische rijskwacht. Moet zo wat de enige europese politie eenheid zijn die de overheid opgedoekt heeft wegens incompetentie.
@desjonnies: Van die schakelaar is echt, mijn vader had indertijd ook een 242 turbo met de bewuste schakelaar. Deze verhoogde inderdaad de turbodruk en bijgevolg ook de brandstofdruk want die werd nog simpel geregeld afhankelijk van de druk in de inlaatcollector
Deze had hij laten inbouwen door een échte volvoman (Mieleke volvo voor de Belgische baksteenliefhebbers welgekend).
Dit omdat de mercedes cosworth’s uitkwamen en deze net iets sneller waren en dat kon mijn pa niet verdragen …
Mijn hobby-auto in wording! Hoop er snel weer een beetje tijd aan te kunnen besteden