Een auto zo bijzonder dat de merknaam achter de typenaam hoort te staan…
Fiat is traditiegetrouw hofleverancier van perfecte kleintjes. Het is niet dat ze niet anders kunnen, maar het Italiaanse merk is ijzersterk in het ontwerpen en ontwikkelen van karakterrijke kleine autootjes. Denk aan de Fiat Topolino, 500 (de echte), 127, Panda (de echte), Cinquecento, Panda (de nieuwe) en natuurlijk de 500 (al dan niet in Abarth uitvoering).
Maar gelukkig verloochent het Italiaanse merk zijn roots absoluut niet. Sterker nog, de meest spectaculaire coupé-ontwerpen zijn Fiats geweest. Van uitgesproken en extravert tot bijzonder elegant en ingetogen:
- Abarth 750GT Coupé ’57 (Zagato)
- Fiat 8V Coupé ’53 (Vignale)
- O.S.C.A.-Fiat 1600 ’63 (Fissore)
- Fiat Dino Coupé ’67 (Bertone)
- Fiat X1/9 (128) ’87 (Bertone)
- Fiat 131 Abarth ’76 (Bertone)
Dit is een greep van wat Fiat voor feestjes kon bouwen in de showroom naast het huis,- tuin en keukenspul.
De X1/9 was weliswaar eind jaren 80 nog in productie, maar het was een verouderd gebakje. Ondanks de scherpe lijnen was het ding niet vooruit te branden. Niet dat snelheid alles is, maar op Roadster gebied ben je alleen een Smart Roadster de baas, en dan ben je laag gezonken. Sowieso ging het Fiat niet voor de wind. De Panda was een hardloper en een échte Fiat: klasseloos, stijlvol en reuze praktisch. De grotere modellen hadden aanmerkelijk minder schwung. De Uno was niet onaardig, maar het was geen match voor de ijzersterke Peugeot 205. De Tipo was een gemiddeld goede auto. De Regata was een hopeloos verouderde stationwagon. De Croma was niet eens zo slecht, maar had ook die droevige, hoekige en belegen uitstraling. Het was duidelijk: het roer moest om.
Gelukkig realiseert Fiat baas Paolo Cantarella zich dat ook. De opvolgers van de Uno en Tipo moesten veel meer karakter hebben. Maar om de mensen te kunnen laten wennen aan een nieuwe designtaal van Fiat moest er een imagebooster komen. Een auto puur en alleen om het merk meer aanzien te geven. Een liefhebbersauto voor de purist. Dat een coupé zijn. Uiteraard.
Dat kwam goed uit, want Pininfarina had aangegeven dat er productiefaciliteit vrij zou komen. Cadillac had besloten te stoppen met de verkoop van de Allanté, een grote voorwiel aangedreven vierzits cabriolet met een Northstar V8 onder de kap. De koetswerken van die auto werden door Pininfarina in Grugliasco vervaardigd. Fiat besloot gebruik te maken van het aanbod van Pininfarina.
Pininfarina denkt zakelijk en biedt ook maar meteen aan om de auto te ontwerpen voor Fiat. Cantarella vind het prima dat Pininfarina een voorstel doet. Maar hij wendt zich ook tot de eigen Centro Stile, alwaar Leonardo Fioravanti aan het roer staat. Hij neemt de uitdaging graag aan. Ontwikkelingschef Pietro Tronville was de chief engineer. Hij stond aan het hoofd van de ontwikkeling van project ‘175’. Tronville had enkele jaren geleden een ambitieuze Amerikaanse designer bij Opel weggehaald. Een echte jonge hond met wilde haren. Tronville geeft aan hem de opdracht om aan Fioravanti iets buitengewoons te laten zien. De Amerikaan krijgt Carte Blanche.
De opdracht was simpel: doe wat je wilt. De voorwaarde was dat de auto gebouwd kon worden op het platform van de Fiat Tipo. Balen. Er worden grappen gemaakt dat alle Italiaanse producten gebouwd moeten worden op dit platform. Van F1-racer to Iveco-vrachtwagen. De Amerikaan besluit zich te laten inspireren door de mooiste sportwagens van weleer. Scherpe vouwen in de wielkasten, als eerbetoon naar de meesterwerken van Marcello Gandini. De perspex koplampen waren geïnsprireerd door de koplampen van de Ford GT40. De achterlichten waren een directe verwijzing naar vele Ferrari’s. Diverse Bizzarini’s stonden model voor de overige dramatische lijnen. Op de grille na, hierdoor liet de Amerikaan zich leiden door een Willy’s Jeep. Jazeker. Het ontwerp was eigenlijk te uitzinnig voor woorden, maar Fiat ging akkoord. Het ontwerp van de Amerikaan werd gekozen.
De naam van deze man: Chris Bangle. Inderdaad, de ontwerper van de Coupé Fiat was ook de hervormer van BMW. Leuk weetje: voordat hij opgeroepen werd om de Coupé te ontwerpen was hij bezig met de opvolger van de Panda. In 1990 had Chris Bangle het onttwerp voor de auto al af, maar het zou nog tot 2003 duren voordat die auto op de markt kwam. Toen was Bangle’s revolutie bij BMW al lang aan de gang: de 5 serie (E61), 6 serie (E63), 7 serie (E65) en Z4 (E81) waren moderner dan ooit.
In 1993 wordt de Coupe Fiat gepresenteerd op het Salon van Brussel. Het publiek is flabbergasted. Dit is bijna een concept car met kentekenplaten. De meeste details van Bangle mochten blijven. Met name de achterkant werd iets aangepast (zodat de kofferbak iets meer ruimte had). Maar die lampen bleven, evenals die scherpe vouwen in de wielkasten. Net op het moment dat je denkt dat Fiat geen saaiere auto’s kan bouwen komen ze met deze nekkendraaier van jewelste.
Vergeet niet dat het modelprogramma van Fiat op dat moment dezelfde werking op je had als een doos Valdispert. Het ontwerp mag dan niet van Pininfarina zijn, het Italiaanse designhuis was naast de productie van de auto verantwoordelijk voor het interieur. Als de Italianen ergens goed in zijn is het met weinig lijnen enorm veel bereiken. In principe waren het gewoon bekende Fiat onderdelen, maar de doorlopende balk in carrosseriekleur was een zuivere eyecatcher. De meters waren verzonken in het plaatwerk. Werkelijk prachtig.
In de jaren 90 waren er twee betaalbare nicheproducten in trek. De eerste was de kleine roadster. De antieke Alfa Romeo Spider stond nog in de prijslijsten, maar de komst van de MX-5 heeft er voor gezorgd dat er een ware opleving was van kleine, betaalbare en open sportwagens. Denk aan de BMW Z3, Mercedes SLK en MGF. Fiat zou daar later ook op inspringen met de Barchetta. Er wordt wel eens aangenomen dat dit in feite een cabrio versie is van de Coupe. Niets is minder waar, de Barchetta deelt zijn bodemplaat met de Punto en is een stuk kleiner en lichter.
Een andere opleving was die van de compacte coupé. Wie daar de trendsetter was is minder duidelijk, maar in het laatste decennium van het vorige millennium kon je bij bijna elke showroom naar binnenlopen voor een kekke, sportieve en scherp gelijnde coupe. Sinds 1993 was de kekste en scherpst gelijnde een echte Italiaan: de Coupe Fiat. De meeste Coupe Fiats zijn afgeleverd met een 2.0 liter motor. Maar maak niet de fout om te denken dat dat allemaal identieke auto’s oplevert. Neen, er waren 4 verschillende tweeliters, allemaal met hun eigen karakter.
Bij de introductie was de Coupe leverbaar met twee verschillende tweeliters. De eerste was een tweeliter zestienklepper met 139 pk (bij 6.000 tpm) en 180 Nm (bij 4.500 tpm). Daarmee kon je van 0-100 sprinten in 9,2 seconden om door stomen tot 208 km/u. Niet verkeerd maar ook zeker niet spectaculair. Daarvoor moest je de 2.0 16v Turbo versie hebben. Deze had het blok uit de Lancia Delta HF Integrale onder de kap liggen. Dankzij de extra föhn was het vermogen nu 190 pk (bij 5.500 tpm) en het koppel bedroeg maar liefst 290 Nm (bij 3.400 tpm). Om het extra vermogen kwijt te raken, kreeg deze standaard een viscodrive limited-slip differentieel op de vooras. Niet alleen om de bochten beter te kunnen ronden, maar ook om de auto in 7,5 seconden naar de 100 te krijgen. Voluit kon je met gemak 225 km/u aantikken.
Krap twee jaar later, in 1996, zag Fiat zich genoodzaakt om het motorenprogramma op de schop te nemen. Nog steeds zou de Fiat leverbaar zijn met Lancia motoren, ditmaal uit de Kappa. Ook kwam er zowaar een nieuwe instapper bij. Deze 1.750cc grote viercilinder was weliswaar niet de sterkste in zijn soort, maar dat maakt niets uit. Tegenwoordig is een 130 pk sterke viercilinder een 1.2 met een lagedruk-turbo en ultratrage gasrespons, turbogat, weinig zin in toeren en veel te lange overbrengingen. De instapper van de Coupe Fiat was wars van dat alles. De 1.8 leverde dus 130 pk, maar pas bij 6.300 toeren. Het koppel stelde ook niet veel voor: 164 Nm bij 4.300 toeren. De prestaties vielen een klein beetje tegen (9,2 seconden naar de 100 en een top van 205) maar vol gas over een B-weggetje was een groots genoegen. Zie het als de ultieme huurauto. Snel gaat het niet, maar het blokje schreeuwde het uit van genot als je hem compleet uit wrong. Nog een voordeel van de instapper was de prijs: stijlvol rondrijden kostte je minder dan 25 mille.
Maar wilde je de Coupe Fiat hebben zoals deze bedoeld was moest je gaan voor de nieuwe 2-liter motoren. Ook hier was er wederom keuze tussen een atmosferische variant (150 pk bij 6.100 tpm/ 186 Nm bij 4.500 tpm) en een geblazen versie (220 pk bij 5.750 tpm / 310 Nm bij 2.500 tpm). Het grote verschil zat hem niet alleen in de prestaties, maar ook in de sensaties. In plaats van vier potten hadden de nieuwe 2-liter motoren 5 cilinders. De 2.0 20v ging van 0-100 in 8,9 seconden met een top van 212 km/h. Nog steeds niet wereldschokkend, maar ook met deze motor was het de manier waarop het vermogen vrij kwam. Heel lineair, met een uit-duizenden-te-herkennen timbre dat alleen een vijfcilinder kan voortbrengen.
Maar het echte werk begon pas bij de 2.0 20v Turbo. Een combinatie waar menig Audi en Volvo legendarisch mee is geworden. Voor Fiat zat er ook een reden achter deze motor. In het thuisland worden de auto’s belast op basis van hun cilinderinhoud en 2000cc is een kritieke grens. Dus had Fiat en Lancia deze 2.0 20v Turbo en Alfa Romeo de 2.0 Busso V6 Turbo. Zo had je het vermogen en koppel vergelijkbaar met een 3-liter V6, maar dan zonder de extra hoge taksen.
En die 2.0 20v Turbo was geweldig. Werkelijk alles klopte. Zoals wel vaker zijn Italiaanse auto’s op hun allerbeste vlák voordat ze uit productie gegaan. Voor de Coupe Fiat gold hetzelfde. In 1998 kwam de Coupe 20v Turbo LE. Hierbij werd het design van de Coupe nog eens onderstreept met een smakelijk dikke bodykit en dikke 17” velgen. Niet dat de Coupe te kort kwam om looks, maar het was nu nog meer de poor-mans Ferrari die het altijd al was. Met name in het rood was het een absolute beauty, alhoewel zilver ook uitstekend stond:
Het feest ging door in het interieur. De LE was voorzien van een zijdeglans startknop. De rest van het interieur mocht er ook zijn. Zo zat je op asociaal harde Recaro sportstoelen. Voor de gelegenheid kreeg je tweekleurige bekleding, zoals zwart met rode accenten. Niet bordeaux rood ofzo, nee, felrood leer. Eigenlijk veel te fout voor woorden, maar een Italiaan komt er mee weg. In een BMW is deze configuratie veel te hoerig en erg pretentieus, in een Fiat is het uiterst smaakvol en zeer karakteristiek.
Gelukkig waren de wijzigingen niet alleen van cosmetische aard. De Fiat Coupé 20v Turbo stond al bekend als een goede rijsdersauto, alleen was wel duidelijk dat de 20v Turbomotor het uiterste van het belegen Tipo-chassis eiste. Voor extra stijfheid kreeg de Limited Edition een veerpootbrug tussen de voorwielen. Om sneller te accelereren kreeg de transmissie een zesde verzet en om beter te kunnen stoppen werden de schijven voorzien van roodgeverfde Brembo remklauwen. Het enige nadeel van de LE is dat er maar 300 stuks van zijn gebouwd. Bummer. Om de meerprijs van de LE te rechtvaardigen konden klanten dus rekenen op exclusiviteit en dus een betere restwaarde.
Uiteraard houdt een Italiaans bedrijf niet aan dergelijke afspraken en bouwt wanneer het kan bouwen. Aangezien de LE door de pers erg goed ontvangen wordt, ziet Fiat zichzelf genoodzaakt tóch met een regulier model te komen, de 2.0 20v Turbo Plus. Deze auto kreeg alles wat de LE zo smakelijk maakte plus meer. Zo kreeg de Plus 225 mm brede banden rondom, in plaats van 205. Meer breedte, meer rubber en meer grip. Ook kun je uit veel meer kleuren kiezen, waaronder parelmoerwit, een kleur exclusief voor de Turbo Plus.
Het rijden met de Turbo Plus was een bijzonder genoegen. Aan de ene kant omdat het een anders dan andere auto was, aan de andere kant omdat de Coupe Fiat Turbo Plus daadwerkelijk goed reed. De zitpositie was een beetje vreemd. Je rechterbeen zat wat klem en het stuur zat iets te veel ‘op schoot’. Dus je moest iets gebogen zitten. Dat zitten deed je op die uiterst smakelijk uitziende Recaro kuipstoelen. Deze boden meer dan voldoende steun en hielden je goed vast. Dat zou later nog goed uitkomen.
Start de motor en je hoort de onvervalste roffel van een vijfcilinder. Dat rijke, volle en zingende geluid nam toe in volume naarmate je het gaspedaal verder intrapte. En reken maar dat je dat wilde doen. De turbo was er nog wel eentje van het type aan-uit. Onderin de toeren gebeurde er niet echt veel. Ja, de cabine werd gevuld met vijfcilinder symfoniën, maar snel ging het niet. Boven de 3.500 toeren voelde je de turbo er in komen en ging de Coupe Turbo Plus er vandoor.
Je moest wel uitkijken dat je dat niet in zijn I (of II) deed, want ondanks de bredere banden spinden de voorwielen er vrolijk op los. Iets te enthousiast invoegen en je zag de rook bij de voorspiegels naar boven komen. De Turbo Plus moest je in de ‘zone’ krijgen. Je moest iets behoudend met het vermogen omgaan. Deed je dat goed, werd je beloond met een unieke rijervaring.
De zesbak liet zich licht en precies bedienen. Prettig, want daardoor kon je de motor constant op toeren houden. De besturing bood voldoende gevoel en was behoorlijk direct. In tegenstelling tot wat je zou denken was de ophanging vrij soepel, je kon je vullingen gewoon laten zitten. Op smalle binnenwegen kon je dus daadwerkelijk de hooligan uithangen.
Maar de Coupe Turbo Plus had nog een troef: snelheid. Die 220pk klinkt niet waanzinnig spectaculair, maar vergeet niet dat een 328i Coupe slechts 193 stuks onder de kap had. Op de AutoBahn kon je er zeker van zijn dat je in de snelste voorwielaandrijver zat. Van 150 naar 250 km/u duurde wel even, maar de Turbo Plus liep als een oude diesellocomotief door. Dat gekke ding blééf maar harder lopen. Het was niet alleen knap van Chris Bangle dat de auto totaal niet leek op een Fiat Tipo, maar ook een meesterklus van de techneuten dat het ook totaal niet reed als een Fiat Tipo. Grote klasse.
In 2000 was het dan toch echt afgelopen. De 1.8 instapper kreeg ook nog een speciale editie met andere wielen, grille, koplampen en afwerkingsdetails in het interieur. Verder is er nauwelijks een peil op te trekken hoe de laatste maanden de auto’s werden geleverd. De gewone Turbo kreeg nieuwe stoelen met side-airbags en de wielen van het Plus model. Het Plus model daarentegen werd op het laatst niet meer geleverd met Recaro’s stoelen en nog meer van dat soort eigenaardigheden. De auto was aan het eind van zijn latijn en Fiat was de onderdelen bakken aan het leeg maken. De Coupe Fiat Final Edition was vooral een manier van Fiat om van overtollige onderdelen af te komen.
Heeft de Coupe Fiat het gewenste resultaat bereikt voor Fiat? Ja. Waarschijnlijk wel. Als er één merk gefloreerd heeft in de jaren 90 zijn het onze Turijnse vrienden wel. De recht-toe recht-aan Fiat Uno werd vervangen door de Fiat Punto. Auto van het Jaar en best verkochte auto van Europa. De Tipo kreeg twee opvolgers in de vorm van de Bravo en Brava. Wederom auto van het jaar en lekkere verkoopcijfers.
Op dit moment zit Fiat op een totaal andere koers. Het is een wereldbedrijf geworden. Met de Coltrui aan het bewind maakt het bedrijf gewaagde en bijzondere keuzes. In de showroom is er voldoende te zien, alhoewel het grootste gedeelte van de aanbiedingen de badge ‘500’ op de kont hebben gestanst. Niet dat het armoede is, integendeel. De 124 Spider is leuk, alhoewel het iets te veel een MX-5 is, een auto die deels een ode was aan de originele 124… Maar eigenlijk is het wel weer tijd voor een écht originele Fiat Coupé, ehhh, Coupé Fiat. Gewoon op basis van een huis,- tuin,- en keuken Tipo. Lekkere T-Jet motor er in en een fatsoenlijk afgesteld onderstel. En natuurlijk niet te vergeten een jaw-dropping koetswerk erop. Wat doet die Chris Bangle tegenwoordig eigenlijk?
Wat is die Cadillac toch fraai
Ik zag er vanmiddag nog eentje rijden op de snelweg. Je ziet ze haast nooit meer. Vond het vroeger nooit zo’n boeiende auto, maar ze worden steeds mooier.
Super ontworpen auto, ik kan werkelijk niks bedenken wat ik anders zou doen. “Perfectie” noemen ze dat dacht ik. Oke, één dingetje dan; die tankdop, lelijke puist….
Maar serieus leuk ding. Hoeft ook niet zo veel geld te kosten, wat natuurlijk prettig voor de kopers is. De Italiaanse Audi TT. Of is de TT juist de Duitse FIAT Coupe? ;-)
@Rob: wat dacht je van die belachelijke vooroverhang! Zeldzaam (en) lelijk!
@vroaaar: inderdaad, die was me ook opgevallen.
Mooie auto. Ik weet nog dat ik er voor het eerst in ging zitten als klein mannetje bij Italia op Zandvoort. Was meteen helemaal verliefd op die strook in carrosseriekleur.
Wat heeft die Bangle toch een spoor van vernieling achtergelaten. Deze Fiat Coupé kan dan nog net.
Heerlijke auto voor die tijd, geen tijdloos design, maar wat was de 5 cilinder van fiat heeerlijk. Behalve als je de d-riem moest vervangen. Ik heb mijn eerste scheldwoordjes geleerd met de 20v turbo :)
@koeckenbacker: motor los, stukkie opschuiven en wisselen. De Fiat dealer rekend 11 arbeidsuren, de specialist 3. En dat is incl. waterpomp en dergelijke.
@rd1991: met motorsteunen los kon je inderdaad veel tijd besparen. In de marea had je ook zoveel ruimte.
Wat ongelófelijk fijn dat er een report is gemaakt over míjn auto: de Coupé Fiat. Na eerst een Speed Red (de rode kleur als op de foto) 1.8 16v en een Wine Red (bordeaux) 2.0 20v turbo gehad te hebben, ben ik iets meer als een jaar back in the game met de 2.0 20v turbo Limited Edition, zo grijs als op de foto’s, en nummer 365. Jep, 365 ja, Fiat is namelijk met de LE vergeten te stoppen bij de oorspronkelijke 300 auto’s en heeft er om-en-nabij 1500 Limited Editions gemaakt in de 5 kleuren: Speed Red, Steel Grey, Black Ink en LE only: Vincy Grey en Chrono Grey. Verder heeft de LE gewoon 16″ velgen, en geperforeerde remschijven icm. de rode klauwen. Bij normale 20v turbo’s is dit zilver, net als bij de 20v turbo Plus. Op dit moment rijden er om-en-nabij de 15 Limited Editions in Nederland. De latere 1.8 werd de in 2000 geleverde Millenium Edition met onder meer gewafeld leer en BBS 16″ velgen. Ook heeft die een speciale kleur, genaamd Azzurro Astrale gekregen (overigens niet bij alle M.E.’s geleverd) die alleen voor dat model beschikbaar was. Verder nog te vermelden dat de 2.0 20v eerst 147pk had, na de model uprade naar 2.0 20v VIS 154pk. Dat kwam door het Variabel Inlaat Systeem. Het stoomlocomotief effect is het allergrootstse tussen de 50 en 170km/h die ze lekker in ‘III’ afhandeld. Vergis je niet, de 20v turbo, de mijne nog gechipt naar rond de 260pk, is behoorlijk snel! Verder is het vooral een hate it or love it auto. Ik val in de eerste categorie! Bedankt voor het -voor mij al lang bekende- leesvoer @willeme
@rd1991: is zo’n coupé leuk om op de weg te houden of moet je echt liefhebber zijn wat kosten betreft?
@buutvrij: veel mensen snappen niet dat het een berg kan kosten omdat het “maar” een Fiat is, maar dit is gewoon een mini-exoot met mooie, en wat minder mooie techniek. De 1.8 16v is veruit het goedkoopste om te rijden, de 5 cilinders kunnen behoorlijk duur zijn. Het is net of je er vol voor wilt gaan! Mijn LE krijgt zelfs nog een complete restauratie, waar voor gespaard wordt.
@buutvrij: Ik heb zelf en 2.0 16v gehad en was binnen 6 maanden €1200 en een beetje kwijt aan dingen die stukgingen. Mijne was ook gechipt rond 220pk. Heel leuk want niemand verwacht het van zo auto, maar onderdelen zijn schaars. Originele thermostaat is al een probleem om te vinden.
@rd1991: bedoel je niet 2e categorie?
@niggelll: hahaha fuck me.. jaa ik bedoel “love” uiteraard! My bad hahahahaha
@niggelll: mooi jongens. respect rd1991 voor de restauratie. Als ‘ie af is zou een fotoreportage op AB welkom zijn.
@buutvrij: er gaat nog wel een poosje overheen omdat het niet de eerste prioriteit heeft, en omdat de specialist het erg druk heeft. Die zit namelijk in UK, en daar zijn ze ook best gek van de Coupé.
Heerlijk stukje om te lezen. Heb zelf ook een Coupé (uit 2000, eigenlijk identiek aan die op de onderste foto, maar dan donkerblauw). Paar jaar geleden aangeschaft als mijn eerste auto. Heb er nog steeds elke dag veel plezier aan :)
Gek dat DE voorganger van deze Coupé de 124 Coupé nergens wordt genoemd, verder wil ik een knal-gele, de motorisering zal me boeien in dit file land, de kleur juist wel voor deze wagen, dat geel smoelt fabtastisch op het dashboard (dat door Pininfarina is ontworpen) verder is dit zo’ n auto die er het beste uitziet op zijn standaard velgen.
Ik denk ook een goede wagen: er staan treinladingen te koop met twee ton plus aan kilometers op de klok.
Dit wordt weer een hele avond zoeken naar een gele met minder dan een ton op de teller en een oud vrouwtje als eigenaar….autoscout, mobile, leboncoin, kazapa……bedankt!
@desjonnies: er stonden recent 2 gele Coupés te koop; 1 94er 2.0 16v n/a en een 00er 2.0 20vt Plus, allebei met kilometerstanden vér onder de ton. Kost wat, maar ook wij weten wat de prijzen (gaan) doen :)
@desjonnies: oh, en gewoon op Marktplaats. Wat je daar soms niet kan vinden :p
Hadden ooit zo’n turbo bij de poetserij. De collega die hem weer naar de dealer bracht was behoorlijk verrast hoe snel ‘ie was. Jammer dat ze niet zo vaak langs kwamen…
Mooie auto die Coupé, terecht eerbetoon. De Barchetta is ook niet mis als voordelig spidertje, voor een appel en een ei te koop inmiddels. Maar een beetje meer respect voor die andere kleine klassieker graag, de X1/9. ‘A baby Ferrari’ schreef de engelse pers ooit, na een duurtest. Ja, de eerste (en mooiste) versie had maar een 1300 motortje en een vierbak. Maar hij woog niks en liet zich zo delicaat sturen met zijn middenmotortje dat soms de vergelijking met de oude Lotus Elan werd gemaakt. Jammer dat er nog maar een handvol exemplaren over zijn. Een mooi gerestaureerd exemplaar is nog altijd een feest om te zien.
@spiderman: ssstt. Ja, verrek. Ik hoor het gewoon knisperen en dat terwijl ik er slechts naar kijk op mijn telefoon.
Erg leuk wagentje zo’n X1/9 maar ze roesten wel heel erg fanatiek.
@lekbak: hoe kom je erbij dat ze roesten…… Bovendien zijn ze heel ingewikkeld kwa constructie en daardoor heel lastig te restaureren. Het blijft wel een tijdloos wagentje met dat handige dak. Zitpositie is heel belabberd. Rijeigenschappen en geluid daarintegen…. Heerlijk. Jammer genoeg niet als dagelijks vervoermiddel te gebruiken. Stond eens naast een X5 en toen was ik er wel klaar mee. Ik keek naar de wielnaaf. Als er dan wat gebeurt…..
@spiderman:
“Fix It Again, Tony!”, dat hebben we volgens mij te danken aan de X1/9. Heeft in de VS in ieder geval vol-le-dig verpest voor FIAT…
Nee, misschien een grappig ding om te zien, maar ik denk dat FIAT zelf het ding liever vergeet dan eert…
@willeme: wat een top stuk weer! Hartelijk dank. Dat FIAT heeft toch wel wat pareltjes gemaakt in de loop van de jaren.
@spideriv: Ik heb me vooral vermaakt om de zin: “die dezelfde werking op je had als een doos Valdispert”.
Heerlijk zo’n coupe 20 20V turbo, volgens mij ook de snelste fiat productie auto die ooit is gebouwd.
Trouwens de prijzen zitten momenteel gigantisch in de lift van de LE 20 20V, prijzen van 15k en dan rap omhoog voor eentje met erg weinig km. Heb nog een tijdje gezocht naar een 20 20v turbo in parelmoerwit een jaartje of 8/9 terug, toen waren ze nog vrij betaalbaar, rond de 10k, nooit eentje kunnen vinden toen helaas.
@bofkont: je wilt niet weten wat voor spekkoper ik ben geweest met mijn LE… soort van lot uit de loterij zeg maar. En dat nog pas vorig jaar.
@rd1991: doe je goed dan !!
Zalige auto! Met recht een toekomstige klassieker!
Wat een erg leuk en informatief stukje! Laten we hopen dat de nieuwe tipo het ook goed voor de wind gaat en misschien zit er nog een leuk apart modelletje in….
Een frontoverhang van 966 mm en 68% van de massa op de vooras, ‘ontiegelijk’ ‘counterpoint van jewelste’.
@solksagen: man man man…het is net een DeTomaso Mangusta, maar dan andersom.
@solksagen: die druk op de voorwielen helpt ook mee met de tractie. Daarom ging die in 1996 al met 6.5 seconde naar de 100…
Mooi stukkie weer. Gek dat die Willy’s grill me eigenlijk nooit was opgevallen, nu kan ik hem niet meer ‘niet zien’. Heb trouwens ergens het idee dat DeTomaso wat stijlelementen heeft geleend bij het ontwerpen van de Mangusta (die er alleen nooit als DeTomaso is gekomen, maar als Qvale).
@tenaci: alleen de 2.0 16v(t) hadden de blokjesgrille. Vanaf de facelift in 1996 waren het lamellen, lamellen in grijs (LE), honingraat (2.0 20v en 20vt Plus) en honingraat grijs (1.8 16v M.E.)
Mooi artikel willeme! Die Fiat 8V Coupé ’53 kende ik nog niet, wat een beauty. Daar krijgt nen een hadde plasser van, zo mooi. Is wel een apart artikel waard.
De Coupe Fiat is ook een van mijn droomauto’s uit de jaren negentig, echter heb het nooit aangedurfd om er een te kopen. Te veel verhalen over problemen gehoord en gelezen. Jammer, ik vind het nog steeds een mooie auto om te zien.
Wat een gedetailleerd verhaal zeg! Zeer rijk geschreven. Ik vind m prachtig. Een collega had er vroeger 1. Ik kan een puntje opnoemen bij aspirant kopers; bij distributieriem wissel/ andere snaren moet het blok er uit. Van dichtbij gezien. Weet niet meer welke motoruitvoering. Weet ook niet of het voor alle blokken geldt
@buutvrij: Dit is voor de 20v 5 cilinder blokken het geval, maar als je de motorsteunen los draait is het blok te kantelen zodat je er net bij kunt.
Ik roep het vaker, en ik zal het nog maar eens herhalen, dat iets een oude auto is, maakt het niet gelijk een klassieker. Laten we eerlijk wezen, dit ding ziet er niet uit. De overhang aan de voorzijde slaat nergens op, die rare vouwen boven de wielkasten zijn belachelijk in relatie tot de rest van het ontwerp, en hij is veel te hoog. Bovendien wilde geen hond dat ding destijds hebben, wat ook wel iets zegt. Verder heeft dit ding geen unieke features ofimpact gehad of andere dingen die hem onvergetelijk maken. Het is gewoon een coupétje uit de jaren 90 zoals er meer waren. De Hyundai Coupé zag er nog beter uit. Het was destijds niks en het is nu nog steeds niks. En daarmee basta.
@stationcar: de hyundai coupé ziet er uit als een 13 in een dozijn coupé die tegenwoordig al zijn charme kwijt is. Deze fiat heeft een uniek en tijdloos design. Dat jij het niet mooi vind betekent niet dat anderen het niet mooi vinden. Dat deze auto niet 13 in een dozijn is dat is een feit. Niks lijkt erop. En dat alleen al maakt het een klassieker.
@lekbak: het is gewoon een auto die uniek wás, uniek ís en uniek blíjft. Dat gaat de Hyundai Coupé nooit lukken.
@stationcar: ik kan me hier wel in vinden. Heb nooit wat met deze auto gehad waarvan de verhoudingen compleet zoek zijn. Valt me overigens wel op dat er meerdere ‘klassieker’ rubrieken over doorsnee auto’s gaan, blijkbaar raakt de spoeling dun.
@stationcar:
Als ik naar de reacties kijk, sta je behoorlijk alleen met je mening.
Wat een klassieker is, bepaalt de markt en de liefhebbers. Wat voor mij een klassieker is, is voor een ander ouwe meuk.
Voorlopig stijgen de prijzen voor de Coupe Fiat en dat zie ik met een Hyundai Coupe nog niet gebeuren. Ik geef die Fiat het voordeel van de twijfel (en ik vind hem mooi. In tegenstelling tot een Hyundai).
Maar waarschijnlijk heb ik niets met jouw smaak.
@sabrerator:
Misschien moet je beter lezen, ik denk dat ik zeker niet de enige ben die hem niks vind.
Uiteraard vind ik Hyundai Coupé ook niks, daarmee vallen deze 2 autootjes in dezelfde categorie namelijk de nietszeggende jaren 90 coupétjes waarvan er wel meer zijn gemaakt.
@stationcar: Fijn dat je ons even terecht wijst. En dan een Hyundai Coupe nemen om je punt te maken….
@e34m5touring:
Maar je snapt wel wat ik bedoel ;-)
@stationcar:
Nou, schrijf eens een bindende en sluitende definitie van “een klassieker” dan.
Ik ben benieuwd.
@stationcar: stonden er zure pruimen op het menu van het kerstdiner?
@stationcar: haha
@stationcar: Het leuke van auto’s is dat er altijd wel discussie kan zijn. Gezien de prijsstijgingen en de meningen van ‘kenners’ denk ik dat het wel een bescheiden klassieker gaat worden.
Het ontwerp vind je geweldig of verschrikkelijk. Een tussenweg is er niet mogelijk. Op zich is het wel knap dat ze met beperkte middelen, op zo’n matige basis toch nog zo’n bijzondere auto hebben weten te bouwen.
De vergelijking met de Hyundai Coupe gaat gewoon mank. Net als met vele andere coupé’s uit die tijd. Een vijfcilinder turbomotor, 250 km/u, helical LSD, gebouwd bij Pininfarina, ontworpen door Chris Bangle en een zesbak. In de jaren ’90. Was 20 jaar geleden behoorlijk bijzonder.
@willeme:
Wat mij met name dwarszit is dat hier volledig nietszeggende auto’s in hun tijd, nu 20 jaar later ineens een soort mythische status toegedicht krijgen. Dat is gewoon geschiedvervalsing. Inhoudelijk heb je wel gelijk, het is geinig dat het apparaat met een stevige motor uitgerust kon worden, en dat hij vast goed rijdt. Maar dat maakt een auto geen klassieker. Mijns inziens is een klassieker een auto die destijds grote impact had en/of grote navolging had, op welk vlak dan ook. Een auto die in zijn eigen tijd door geen hond werd gekocht of gewaardeerd kan niet achteraf die zeldzame status verwerven. Mijns inziens. Ik heb de jaren 90 behoorlijk bewust meegemaakt, en het enige wat ik nog weet van dit autootje is dat áls de Fiat dealer er al eentje had staan in de showroom, hij stond te verstoffen in een hoekje. Natuurlijk zijn er liefhebbers, maar die zijn er van elk type auto wel. Daarom, mijns inziens is dit geen klassieker. Vandaar mijn vergelijking met de Hyundai Coupé, die is dat, terecht, ook niet. Wat zijn wel klassiekers uit die tijd? Bijvoorbeeld de Volvo V70, Fiat Multipla, Mazda Mx-5, BMW 3/5/7 en 8 series, de oer Mini, Alfa 156, dat soort modellen.
@stationcar: eigenlijk alleen de mx5 en de mini van deze .de rest zijn afgezaagde saaie bakken waar toen ook al geen interresse voor was
@stationcar: sorry 8 serie was ook wel leuk maar geen betaalbare auto dus die hoort er eigenlijk niet bij
@stationcar: Ik denk dat ik met steekhoudende argumenten heb kunnen aantonen dat de Coupé Fiat wel degelijk een auto is die een klassieker status gaat bemachtigen. Of een auto succesvol is qua verkopen lijkt mij niet zo’n relevante graadmeter, evenals de historische significantie. Alhoewel de Coupe Fiat met meer dan 70.000 gebouwde exemplaren het commercieel gezien nog niet eens zo gek deed. Daarbij was het een van de snelste voorwielaandrijver van zijn tijd, zo niet dé snelste!
Uiteindelijk heb ik gelukkig zelf de vrijheid om de onderwerpen uit te kiezen. De BMW 3-serie, Volvo V70 en MX-5 zijn goede auto’s. Maar dat zijn wel héél standaard keuzes die al heel vaak behandeld zijn. Reken daar dus de komende tijd absoluut niet op ;-)
@stationcar: dat jij een hyundai coupé er beter uit vind zien dan dit, zegt meer over jou dan over deze auto. Smaken verschillen.
Heel mooi geschreven. Hulde voor de detail info.
De coupe was vroeger net als de calibra de auto die je wilde hebben. Er bestond toen nog geen Audi / BMW / MB strijd
@prop:
Die strijd was er al wel, alleen Audi deed nog niet echt mee, dat begon zo’n beetje met de 1e echte A6.
Blijft een leuke wagen die zo uit een stripalbum van Michel Vaillant lijkt te komen.
Heerlijk artikel en terechte lofzang, vooral op het unieke design van deze oogverblindend schone Fiat! Na jaren van latent zoeken vond ik de mijne zomer 2014.. 95’er 16v turbo plus met 9.138 originele km’s in staalblauw. Nog liever dan de 190 pk genieten (de teller staat nu op 12.000;-) zet ik hem op de inrit en kijk ernaar vanuit alle hoeken. Duitsers hebben daarvoor een mooie term: “sattsehen”. Dat lukt me dus nooit bij mijn Coupé..
Wat doet Chris Bangle tegenwoordig.
http://red-dot.de/pd/red-dot-jury-2016/chris-bangle/?lang=en
Ik ben denk ik de enige hier maar ik ben nooit zo kapot geweest van dit ding. Ik weet niet waarom maar hij doet me echt niet zo veel.. Wel een mooie tekst wat weer goed wegleest maar dat zijn we wel gewend.
Wat een leuk artikel! Bedankt…Het waren leuke auto’s. Zelf heb ik in het verleden Fiat Dino 2400 gereden. Nooit moeten verkopen!
Prachtige auto, het grote broertje van mijn auto die hier ook genoemd wordt, de barchetta, die ook het prachtige gebruik van de carosseriekleur in het interieur heeft. Al is het bij de coupe nog iets mooier gedaan. Overigens, om precies te zijn, de 1750 is een 1747cc blok, en het blokje heeft weliswaar niet gek veel vermogen, het is een blokje wat ontzettend graag toeren draait en daardoor veel rijplezier geeft.
Toekomstige klassieker, da’s ondertussen wel zeker. Maar dat geldt ook voor de barchetta. Ook daar zie je dat het schroot nu toch echt verdwijnt en de prijzen beginnen te stijgen. Mocht je er nog een willen, dan moet je nu toehappen of straks spijt hebben dat je niet zo’n leuk ding voor weinig hebt gekocht. Overigens, onderdelen zie je bij de barchetta nu ook dat het een liefhebbers-auto aan het worden is. Vrijwel alle moeilijk te krijgen onderdelen als rubbers en kapjes worden inmiddels in betere kwaliteit nagemaakt. Het technische spul is standaard Fiat en is goed te krijgen voor weinig.
Nee, niet mijn ding. Vind de styling niet zo geslaagd.
Als ik er een zou tegenkomen, zou ik m wel spotten. Maar meer for the sake of youngtimerlove die altijd welkom is op Autojunk…
Jammer dat er zo’n lelijke kont op zo’n leuke auto zit.
Ik vind de Barchetta toch leuker dan de coupe. Met uitzondering van het interieur. Dat is echt goed gedaan in de coupe. Maar wat moet ik met een Cabrio?
Wat een geweldig merk toch. Ze hebben zoveel leuke auto’s gemaakt. Rijd niet voor niks een Fiat (Stilo Abarth 5M). Het is jammer dat het merk zo’n slecht imago heeft. Het merk verdient veel beter. Ben zelf overigens bijzonder gecharmeerd van Fiats uit de jaren tachtig. Lekker hoekig, en met een leuk familiegezicht. Volkswagen heeft zich wat dat betreft, en voor het delen van zoveel technieken, wel heel erg laten inspireren door Fiat.
Het zou leuk zijn als Fiat op basis van de 124 Spider met een opvolger voor deze fraaie coupe zou komen. Mijn zege hebben ze.
Mijn vader had overigens een klant in Luxemburg en zij reed, in ieder geval tot aan haar pensionering een paar jaar geleden, in een zilveren Coupe. Zij was er bijzonder content mee.
Ik weet nog een hele mooie in Westervoort. Met Ferrari-badges…. Alsof iemand daar intrapt en alsof je je moet schamen dat je in een Coupé Fiat rijdt, onbegrijpelijk.
Aangenaam lezend artikel weer, enkel is het vergelijk met de 328i een beetje ongelukkig gekozen aangezien het algemeen geweten is dat dat blok in de praktijk tussen de 210 en 215 pk levert. Was trouwens eveneens een belastingtechnische kwestie dacht ik.
@humpyourdog: Ik werkte destijds bij BMW. Je mocht blij zijn als de 328i uberhaupt 193 pk haalde. De 325i (hadden op papier 1 pk minder), maar meestal was het behoorlijk gelijk. In elk geval waren zowel de 325 als 328 geen partij in een rechte lijn. Vandaar dat er gekozen is voor de 328 ;-)
@willeme: zou het dan toch een urban legend zijn? Want ik hoor dit wel vaker. Ik herinner me ook een rollenbanktest van de concurrentie waar er wel degelijk 205 pk uit een 328i met hoge kilometerstand kwam. Maar misschien verzweeg de eigenaar dat hij het inlaatspruitstuk al vervangen had ofzo, dat kan natuurlijk ook.
Ik zou iets langer doorsparen en op zoek gaan naar een GTV, ziet er stukken beter uit.
Hier wordt de basis genoemd, de Tipo, en er wordt een beetje minachtend over gesproken. Ik denk dat de Fiat Tipo één van de meest vernieuwende auto’s van de afgelopen decennia is. De basis van deze auto heeft zo veel andere auto’s voortgebracht. Denk aan de Alfa 155, Fiat Tempra, Lancia Dedra en Delta en later zelfs de Bravo/Brava, 145 en 146, Fiat Multipla, Lancia Lybra.
Zelfs de Alfa 156 is op dezelfde leest gemaakt. Wel met nieuwe ophanging, maar in basis een Tipo.
Dat is een kunstje wat VW de laatste jaren heeft overgenomen en succesvol mee is.
En die auto’s rijden stuk voor stuk goed. Ook een Tipo heeft een beter onderstel uit een jongere Opel Astra of VW Golf 3.
Dus zo gek is het helemaal niet dat de Coupé zo een goed rijdende auto is. De basis klopt al en dat is wat belangrijk is.
Fantastische auto’s .
Heb een paar jaar een 2.0 16v turbo plus gereden.
Nog spijt van dat hij eruit is gegaan.
Het mooiste vond ik nog wel die retro fillercap…..
Eigenlijk moet er gewoon weer 1 bij komen
Wat heeft Bangle toch een hoop gedrochten ontworpen. Net zoals zijn Bmw’s zijn er een paar oogstrelende elementen maar klopt het geheel voor mijn oog dan weer niet.
Voor deze coupé is dat niet anders; de achterkant, die wielkasten en de verhoudingen die wat zoek zijn. Dan de keuze voor die afschuwelijke 4 spaaks velgen, maar die kunnen er gelukkig wel af.
Heb het nooit begrepen, alsof je wel een schoonheid kon ontwerpen maar het op de één of andere manier niet mocht.
@jerudo:
Leuke reactie van je, misschien is de uitspraak van een andere ontwerper, die even karakteristieke auto’s creëerde wel iets voor je :
” Mensen hoeven mijn creaties beslist niet mooi te vinden, zolang ze er maar een mening over hebben, dat is voor mij belangrijk ” Patrick le Quement, geestelijk vader van o.a. de oer-Twingo en de Ford Sierra
@jerudo: die man was zijn tijd gewoon ver vooruit. Zo komt het dat de Coupé incl. zijn ontworpen BMW’s nog steeds niet ouderwets tonen.
@rd1991: opzich wel eigenaardig. Ik vind de bmw’s van hem niet echt mooi, maar ze worden wel goed oud. Ik begin ze niet mooier te vinden maar ook niet lelijk omdat ze verouderen. En dat laatste is zeker niet vanzelfsprekend.
Wat leuk dat er een artikel over de Fiat Coupé staat! Ik heb zelf de 2 liter turbo gehad. Onder de 3500 toeren gebeurde er inderdaad niks, vrij saai zelfs. Daarna was het een feestje. Interieur was echt super: zwart leer met geel van de carrosserie. Ik heb wel eens in een lamborghini gereden die een lineaire vermogensopbouw heeft, maar dat haalde het toch niet bij het moment waarin de turbo er bij de Fiat klapte.
@willeme ik vraag me af waarom de Fiat 126 vaak wordt vergeten als er wordt gesproken over de kleine autootjes van Fiat. Hij is van 1972 tot 2000 in productie geweest, en naar mijn Coupé 20v turbo Limited Edition heb ik welgeteld 3 126jes staan :)
@rd1991: De 126 wordt nog wel eens over het hoofd gezien. Wel een significant wagentje, dat zeker. Met name het hele oostblok werd en is mobiel door de 126. Maar hij heeft niet de charme van de 500 of 600. En in onze contreien is de Panda gewoon een populairdere auto. Vandaar.
@willeme: ik heb er zelf 3 en vind het zeker wel een charmant wagentje. Doordat die ook minder populair is dan een 500 zijn onderdelen ook veel goedkoper. En de duimpjes die je krijgt van de Poolse medebevolking zijn er ook heel wat! Enige 500 die ik zelf zou willen is een Giardiniera trouwens.
Prachtig verhaal, zelf ben ik ook een gelukkige bezitter. De auto rijdt echt geweldig en heeft veel bekijks, vooral onder de jeugd! De auto had bij de introductie toch best wel wat concurrenten, Calibra, Audi en Bmw Coupé, de Celica en Corrado!
Of het wel of geen klassieker wordt moet nog blijken, de prijzen zitten behoorlijk in de lift.