Als gevolg op mijn columns over lijnen en verdwijnpunten en over de positionering van de optische massa’s in een autodesign, ga ik het nu hebben over welk verhaal een bepaald lijnenspel ons kan vertellen en hoe details het verhaal invulling geven.
Ik ben gewend om met mijn ogen doorlopende lijnen te volgen tot een nieuwe lijn zich aandient en de aandacht overneemt.
Sorry, maar ik kom toch weer met de vergelijking van hoe een man de lijn van een vrouw van top tot teen in zich op neemt en beoordeelt. Veel vrouwen maken hier handig gebruik van door op geraffineerde wijze op de juiste plaatsen accessoires te gebruiken om de aandacht van de man tijdens zijn optische ‘ontdekkingsreis’ even vast te houden om de aandacht op een bepaald deel van haar lichaam te vestigen of juist af te leiden. De sterke punten worden graag geaccentueerd en de zwakkere punten gecamoufleerd. Zo ook bij auto’s.
Ik omschrijf het lijnenspel van een auto graag als een verhaal, een boek. Je slaat een boek open en begint met het lezen van de inleiding, je leert al snel de hoofdpersoon of meerdere hoofdpersonen kennen en je laat je meevoeren in de avonturen die deze personen met anderen beleven. Al lezende voert de schrijver van het verhaal je mee langs meerdere verhaallijnen die zich splitsen en elkaar op gezette tijden naderen, gelijk opgaan, kruisen en tenslotte tegen het einde van het verhaal weer samenkomen.
Om de lezer geboeid te houden zal de schrijver eens in de zoveel tijd en op exact de juiste momenten een scene omschrijven waarin zich interessante ontwikkelingen voordoen.
Die scenes kunnen nieuwe verhaallijnen in gang zetten of spanning in een lopende lijn aanbrengen. Precies zoals een vrouw met een ketting de aandacht van een man probeert vast te houden vlak voor het moment dat zijn ogen afdwalen naar een lagere zone.
Zo kijk ik ook graag naar een auto. Beginnend bij de neus leer je al snel de karakters van het verhaal kennen. De carrosserielijnen splitsen zich en gaan ieder hun eigen weg richting de achterzijde. Gaandeweg de lijnen ontdekken je ogen steeds weer spannende details (lampen, snijdende carrosserienaden, roosters, enz) die het verhaal kleur en diepte geven. Als alle ‘scenes’ gelijk over de carrosserie verdeeld zijn, blijf ik geboeid om de carrosserielijn te volgen Als de verhaallijnen op een interessante manier samenwerken, raak ik ook niet snel verward zodat ik het verhaal blijf bevatten en in één rustige beweging met mijn blik doorglij naar de achterzijde.
Daar verwacht ik dat alle verhaallijnen samenkomen en tot een bevredigend einde uitvloeien. Ik sla het boek dicht en denk: “Zo, dat was een boeiend en mooi verhaal.”
Er is niets zo lastig om in een taai boek te beginnen waarin eerst heel lang niets gebeurt of de aandacht vast te houden wanneer er lange stiltes vallen tussen twee nieuwe ontwikkelingen. Teveel spannende scenes dicht na elkaar kunnen ook voor een overkill aan informatie zorgen, zodat je het verhaal niet meer helemaal op een rij kan krijgen. Voor een autodesigner is het dus zaak om de carrosserielijnen goed in de gaten te houden en de toeschouwers van voor naar achter te blijven boeien met interessante details.
Neem nu eens de McLaren SLR: een verhaal dat lijkt geschreven door een ADHD-er. Het begint met een kakofonie aan details als lampen, gaten, randjes, richeltjes en plooien. Als je door het oorlogsgeweld uiteindelijk de meest voor de hand liggende verhaallijn in de vorm van de F1-neus hebt gevonden, kom je een aantal momenten bedrogen uit, want die lijn stopt ineens bij de voorruit en vindt na de achterruit geen vervolg.
Terug dan maar naar de neus om de verhaallijn rond de koplampen maar te gaan volgen. Daar raak ik ook al direct in de war, want er zijn direct twee verhaallijnen. De één loopt over de motorkap naar de A-stijlen en het dak richting de kofferklep, onderweg word ik nog even afgeleid door de zilveren B-stijl, maar de verhaallijn stopt abrupt onderaan de C-stijl. De andere neemt je mee over de flank van de auto. Een lijn vanaf het voorwiel nadert met een bocht, loopt even evenwijdig en verdwijnt weer, maar ondertussen lijkt het wel of ik achter het voorwiel een oorlog heb meegemaakt van een grote hoeveelheid lijnen die elkaar in stukken hakken.
Ik heb het natuurlijk over de gaten voor de uitstroom van warme lucht.
Daaronder priemen ook nog eens twee uitlaten naar buiten als waren het de kanonnen van Navarone.
De drukte aldaar overmande me en ik besloot maar even wat rust te nemen door met mijn vriendin een spelletje boter-kaas-en-eieren te spelen. Vervolgens heerst er een lange stilte… De ruimte tot aan het achterwiel is nagenoeg geruisloos…
De ADHD-schrijver heeft waarschijnlijk na de hyperactieve periode een flinke dosis Ritalin geslikt. Mijn aandacht verslapt en ik hoop dat een interessante nieuwe verhaallijn zich aandient.
Helaas, ik zie in de verte slechts een doodlopende lijn van de C-stijl. Ik nader de achterkant en hervind weer enige spanning, maar helaas gebeurt er niet wat de indrukwekkende, drukke voorkant deed beloven. Dit verhaal loopt met een sisser af.
Als een tuner dit verhaal dan ook nog eens wil navertellen op een andere auto, maar dan wel op zijn eigen manier, is het al helemaal niet meer te volgen! Wat een wartaal!
Bij de BMW Z4 weet ik niet zo goed waar ik nou moet beginnen met het verhaal te lezen. De meeste lijnen kruisen elkaar in een punt net achter het voorwiel… Moet ik dit boek ergens halverwege openslaan? Waar onstaan deze lijnen? Waar gaan ze heen? Spannend hoor en het lijkt wel logisch en evenwichtig, maar ik snap niet wat hier nou verteld wordt.
De BMW M6 vertelt mij een veel duidelijker verhaal en weet me op de juiste momenten te boeien door een enkele spannende snijdende tweede verhaallijn. Niet teveel, niet te weinig, het leest gewoon lekker weg. Al heb ik wel een beetje een onbevredigd gevoel bij de achterkant.
Gelukkig niet zo erg als bij de BMW 7-serie, want daar wordt het boek gewoon keihard in je gezicht dichtgeslagen.
Een auto die voor mij wel een mooi kloppend verhaal heeft, is bijvoorbeeld de nieuwe VW Iroc. Je wordt direct geboeid door de grote grille en strenge koplampen en vervolgens lopen er meerdere lijnen uit naar achteren die allemaal een einde of samenkomst vinden in de achterzijde. Simpel, duidelijk en boeiend. Helemaal goed!
Merken als Alfa Romeo, Citroën, Bugatti (de echte oude) Aston Martin en Lotus vertellen over het algemeen verhalen die mij zeer wel weten te boeien. Zoals ik The Lord of The Rings in één keer heb uitgelezen, zo verslind ik met hetzelfde gemak en met evenveel voldoening een Aston Martin DB9 of Lotus Elise.
Ik kon het niet laten, dus ik heb hieronder even wat aanpassingen aan de SLR uitgevoerd. Er zijn een aantal scenes verwijderd die ik overbodig vond en ik heb wat verhaallijnen doorgetrokken. Zoek de verschillen en zeg me wat het met jullie doet.
Welke auto boeit jullie zo dat jullie deze van kop tot kont in één adem uitlezen en met een tevreden gevoel het boek dichtslaan? Kunnen jullie nu ook auto’s tonen die volgens jullie geen mooi, evenwichtig en spannend verhaal vertellen? Ik ben uiteraard het meest benieuwd naar jullie eigen invulling van het verhaal.
Weer een interessant stuk, Michiel! Ik vind de SLR idd ook veel te druk, de aanpassingen aan de SLR helpen hem wel een beetje, vooral die achterruit is nu een stuk beter. Je hebt ook een spoilerlip weggehaald, daardoor lijkt de voorkant nu wel wat te hoog, maar die dubbele spoiler vond ik ook lelijk. Toch blijft de SLR een lelijke en onproportionele auto. De Aston Martin DB9 heeft een veel mooiere natuurlijke schoonheid.
@Michiel: Dat SLR verhaal van jou is wel wat overzichtelijker en opgeruimder. Ik had alleen dat hoofdstuk van die uitlaten laten zitten, dat boeide me nou net wel.
De Iroc is duidelijke een heel mooi ontworpen auto niet alleen uiterlijk maar ook het interieur is fenominaal! Deze auto gaat een suc6 worden. voor de slr heb je in mijn ogen best verneukt :P
@sacha:
Nog twee kleine aanpassingen.
De kanonnen van Navarone zijn terug, maar nu op een andere plek om het lege gedeelte achteraan wat meer invulling te geven.
Ik ben het niet met je eens over de VW Iroc. Ik heb bij die auto juist erg het gevoel dat de voorkant een ander boek is als de achterkant. De voorkant straalt agressieviteit uit (het boek begint geweldadig :) ) Terwijl de achterkant het tegenover gestelde is. Voor mij loopt dit boek ook met een sisser af. Persoonlijk had ik de achterkant wat groffer gelaten en wat strakkere lijnen gebruikt, tikkie agressiever.
Leuk verhaal weer Michiel! Opvallend dat je 3 BMW’s gebruikt in je verhaal…. en het klopt dat de Z4 en de 7 serie helemaal geen duidelijk verhaallijn hebben. Wat denk je van de 1 serie? Die is in mijn ogen helemaal hopeloos. Laat daar maar eens wat lijnen op los….
Een auto die ik dan weer erg goed vind is de Alfa 147. Mooie lijnen en voldoende details om je aandacht even vast te houden. Alleen de achterkant is wat rommelig (onder de achterlichten). De Leon komt volgens mij ook wel goed over, maar alles Audi’s vind ik dan weer wat saai, die kunnen wel wat details gebruiken denk ik. Is de Mercedes CLS in jouw ogen een goed ontwerp? Een mooi verhaal?
@WOoOdy: Vertel jij me maar eens wat voor een verhaal jij in de Mercedes CLS leest.
Wat een gezeik. Deze man weet duidelijk niet waar hij het over heeft, en het zielige is dat iedereen hem begint na te praten. Heel, heel, triest.
Mooi verwoord waarom de SLR niet klopt. Ik zie je aanpassingen aan de SLR onderaan en het ziet er al rustiger uit ja. Alleen die gigantische kieuwen vind ik nog steeds teveel van het goeie. De daklijn heb je zeker verbeterd.
Een schitterend in-1-dag-uit-verhaal vind ik de F40. Die klopt gewoon aan alle kanten, de details kloppen, de luchtopeningen, de voorkant, de achterkant en wat er tussen zit. Alles klopt gewoon aan die wagen!
Een boutverhaal is bijvoorbeeld een Morgan Aero 8.
@Geert Jan: ROFL…… tenzij je in werkelijkheid Luc Donckerwolke of Adrian van Hooydonk bent maak jij jezelf behoorlijk belachelijk.
de CLS begint een beetje verwarrend en druk, alsof je midden in het verhaal valt. Maar al snel pak je de verhaallijn op en rol je makkelijk van het ene hoofdstuk in het andere. Ik zie wel een paar kleine details die afleiden maar raak de rode draad niet kwijt. De vloeiende lijnen over de zijkant voeren de spanning op en je word dan beloond met het slotstuk. Dat is zonder meer spectaculair! In mijn ogen een geweldig ontwerp (alleen is de voorkant wat in de war en druk…).
Maar ik hoor graag wat Michiel van de 1 serie vind. En een mooiere voorkant voor de Cls lijkt me ook wel aardig om te zien (misschien kan MB bij de restyle dit euvel nog rechttrekken na een goede tip van Michiel ;-) )
Wederom een erg leuk verhaal!!! Leuke manier om naar auto’s te kijken!! Maakt files leuker ;)! Ik had alleen een vraag over kleur, neem bv een Z4, met lichte kleuren lijkt het idd niet om een mooi spannend boek, echter als de auto een zwarte kleur heeft worden de lijnen wat minder duidelijk en lijkt het veel meer te kloppen…
Ik weet niet of ik de enige ben die dit ziet of is daar een verklaring voor?
Het is misschien niet echt mijn smaak, maar ik vind de CLS een echt TOP-design.
Lijnenspellen, verdwijnpunten, optische massa, strategische verdeling van de details en de overduidelijke verhaallijnen die mooi samenwerken…. alles lijkt te kloppen.
Alleen de voorkant kan een beetje verwarrend overkomen inderdaad.
Op zich niets mis mee, want een beetje shockeren om de aandacht te krijgen kan best wel eens goed zijn. ;)
Ik moet zeggen dat je artikel, als de vorige, me doet denken aan de oude leraar Nederlands die een gedicht probeert uit te leggen, en al doende over-analyseert en erg persoonlijk interpreteert.
Niet dat ik het niet verrijkend vind te lezen hoe je de dingen ziet, uit elke gefundeerde mening -waarover onenigheid kan bestaan- valt wel iets te leren.
Een “aangepaste” lelijke SLR, blijft een lelijke SLR. Dito een “mooie” SLR. Beauty lies in the eye of the beholder.
Om (proberen) uit te leggen wat ik bedoel: één van mijn meest favoriete verhalen : een “Van Ostayen” op wielen. Het verhaal is : “aan de kant slomo”. Punt. Geen gulden snede, geen verdwijnpunten, wilde lijnen, enkel wat balans in voor- en achter overhang. En de derde mooiste auto ooit – dixit mezelf.
@heidekonijn:
Het is misschien over-analyse, maar pas mijn laatste drie columns eens toe op die Alfa… ;)
Jajaja , zijn we nu over smaak aan het twisten.
Ik denk dat de Michiel methode wat meer uitmond in
wat de massa aanspreekt.
De SLR of de 7 serie zijn IMHO, wat meer voor de liefhebber.
Evenals de F-Enzo, Of Spyker Pekin to Paris.
Bij de SLR is natuurlijk niet alleen ontworpen om de perfecte optische massa te hebben of om de detailering perfect verspreid te hebben over de gehele carosserie. De vorm van de SLR is een samenvatting van verschillende designgenen om maar even terug te vallen op je vorig topic. De neus is er natuurlijk zo omdat Mercedes een duidelijke link wou leggen tussen hun high performance sportauto en hun F1 wagens. Daarnaast zitten de koelgaten achter het voorwiel er ook voor een reden zoals je zelf al zei en ook vanwege een historische reden, namelijk geïnspireerd door de 300 SLR. Sommige elementen van het design stonden daarom van te voren al vast. Dit neemt niet weg dat het idd wel wat cleaner had gekunt rond de neus om meer harmonie te creëren tussen de voorkant, het midden en de achterkant van de auto.
@ Michiel van den Brink,
is de door jou gecreerde GTO op je website toevallig op basis van de Scaglietti geschetst? De GTO heeft de uitstraling van een Italiaans/Amerikaanse Musclecar, het bevalt me.
Vertel me eens wat meer over de creaties van je en waar de schetsen eindigen.
@TomRS6:
Over de GTO zal ik het een andere keer gaan hebben.
@Michiel
Net wat ik bedoel ; ik zou een rationeel verhaal kunnen schrijven waarin ik haarfijn uitleg dat elke lijn van de SZ het cosmisch evenwicht bewaard, maar ik zou net zo makkelijk copy/paste je beschrijving van de lijnen van de SLR kunnen gebruiken – afhankelijk van mijn eigen mening : mooi of niet mooi.
(in dit geval : niet eens mooi maar broekbevochtigend sexy)
@donaldduck (originele alias!)
Daar kan ik me in vinden, van oa de gulden snede is bewezen dat bijna 100% van de testpopulatie deze onbewust herkend en de voorkeur geeft.
@Tom van Bergen
Het probleem -wat Michiel naar boven brengt- is dat waar de 300 SL(R) een glooiende, coherente vorm heeft , de huidige SLR een geforceerd allegaartje wordt omdat er té veel details inzitten.
Ik vind het wederom erg leuk om te lezen hoe ‘wetenschappelijk’ je naar auto’s kijkt Michel!
Echter voor mij werkt dat niet zo. Ik kijk gewoon naar de auto in zijn geheel, en dan kan hij mij bevallen of niet. Wanneer een auto mij niet bevalt weet ik meestal wel waaraan dat ligt, maar wanneer een auto mij juist wel bevalt, kan ik niet precies vertellen waarom dat is en hoe dat komt.
En ik wil dat denk ook niet begrijpen, bang dat ik ben om dan punten te vinden die niet kloppen, waardoor ik de auto in zijn geheel dan minder mooi zou gaan vinden. (dit betekend overigens niet dat ik op auto’s die ik mooi vind geen kritiek punten heb. Bijv. de XK dat vind ik eht een supermooie auto, maar van die ford galaxy achterlichten kan ik toch niet echt wild worden.)
Om maar even in jou vergelijkingen metvrouwen te blijven: Wanneer je een vrouw ontmoet waarop je op slag verliefd word, vraag je je toch ook niet af aan welke lijnen dat nou precies ligt? Je bekijkt bij een vrouw toch ook niet eerst alle lijnen om te kijken of deze in jouw ogen kloppen, om dan vervolgens te besluiten verliefd op dr te worden? Dat is mij allemaal iets te statisch hoor!!
Bovendien ben ik het niet met je eens dat je een auto perse moet beginnen te bekijken vanaf voren. Je heb ook auto’s die vanuit een ‘inside-out’ principe zijn ontworpen waarbij eerst naar het interieur word gekeken en dan naar de rest van de auto. De auto word dan als het waren om de inzittenden heen ontorpen (volgens mij is dit ook het geval bij de toyota auris, maar dit vind ik niet zo’n goed voorbeeld)
Wederom een top verhaal.
De link met boeken is hier dan ook heel mooi gemaakt.
idd de SLR heeft te veel van het goede
een Carrera GT doet dat weer op een hele andere manier en is mooi en evenwichtig.
voorbeeld van auto’s met te veel styl points en vage lijnen … ( on afgewerkte verhaal lijnen wel te verstaan ;) )
– op 1 de SLR
– saleen S7
– Ferrari F50
– Ferrari Enzo
– Morgan R8
– Noble m12
– Spyker C8 double 12 ( met pijn in het hart ) ( niet de spyder btw )
– Pagani zonda ( all over the place .)
– peugeot 407
– peugeot 907 concept ( of je neemt al het slechte van een SLR en gooit het nog eens door elkaar )
voorbeeld van een wagen in balans
Dodge Viper SRT10
Alfa romeo Brera Concept
Alfa C8
Citroën DS
Citroen C6
enz enz
@Joep: Ik ben het volledig met je eens, maar de column is iets te kort om al jouw genoemde nuanceringen mee te nemen in de beschouwing.
Ik analyseer mijn vriendin uiteraard ook niet, want ik ben gewoon verliefd op haar als geheel.
Zo kan ik me goed voorstellen dat je verliefd kan worden op de SLR, want ik geef toe, het is zeer zeker een gave, brute bak.
Maar velen zeggen: “er klopt iets niet…
Ik vind het dan weer interessant om dat iets te achterhalen, maar niet met de intentie de SLR als geheel af te kraken.
Liefhebbers nemen de diverse eigenaardigheden graag voor lief en gelijk hebben ze.
Bij de presentatie van de Vision SLR Concept was ik blij verrast.
De productieversie is toch iets anders geworden en in mijn ogen is hij het net niet.
Zie de verschillen in onderstaande foto’s en merk de enorme verschillen die details kunnen maken.
Ik hoop niet dat mijn analyses ertoe leiden dat men aantrekkelijke auto’s niet meer als mooi kan zien.
Beauty is in the eye of the beholder.
Dit is pas een auto, geen overbodige details maar toch boeiend en strak. Natuurlijk presteert het ook nog.
@michel, dank voor je snelle antwoord, erg leuk om te lezen! En wees maar niet bang dat ik door de anaalyse’s in je column’s bepaalde auto’s minder mooi ga vinden. Ik lees je collumns met plezier, en telkens als ik er een gelezen heb kijk ik toch met iets andere ogen naar auto’s, maar dat is meer de manier van ijken naar auto’s. Ik ben er inmiddels achter dat dat op meerdere manieren kan :)
En miss moeten we daarom auto’s als de slr ook maar niet als mooi willen bekijken, maar zolas je al zei als ‘bruut’. Dat was volgens mij namelijk meer het doel van deze wagen bij het ontwerpen; om eerder een brute wagen te maken als een moie wagen. Hoewel ik bij bruut eerder denk aan de atom, als aan slr. De laatste is in mijn ogen meer een dikke bullebak als een echt gemene bruut.
hmm wou ik een kort en bondig antword geven is het weer een lap tekst geworden, sorry
Joep: “En miss moeten we daarom auto’s als de slr ook maar niet als mooi willen bekijken, maar zolas je al zei als ‘bruut’.
Mooi en (een soort van) bruut kan anders heel goed samengaan.
Kijk maar eens naar Xena the Warrior Princess of Angelina Jolie als Lara Croft. ;)
Sorry dames, maar ik kan voor jullie even niet zo gauw mannelijke voorbeelden bedenken…
@ Michiel…
Weeral een erg goede column over autodesign! Vind het altijd erg leuk om na een column van jou in de file te staan als ik naar huis rijdt! Dat maakt het makkelijk om auto’s te beoordelen volgens de nieuwe les! :)
Voor mij nog steeds één van de mooiste auto’s in evenwicht!: De Lotus Exige.
Je had de Elise al genoemd, maar zelf vind ik de Exige net iets gewaagder en net iets stoerder waardoor hij mijn voorkeur heeft! Blijft één van mijn droomauto’s!
De SLR heb je trouwens heel erg goed aangepakt! Vooral die met de uitlaten voor de achterwielen is erg geslaagd! Als je die twee naast elkaar houdt(orgineel en nieuw) dan valt het pas echt heel erg op dat hij niet in evenwicht oogt en veel te druk is ontworpen! Toch vind ik de achterkant(in zwarte uitvoering) altijd nog wel goed geslaagd en er lekker dik uit zien!
Ehmm….
Hoe komt dat nou dat mijn laatste stukje tekst schuingedrukt staat?
Snap al die internetcodes(tags of zoiets) niet hoor! :)
-edit: je hoeft enkel <img src=”…”> te doen voor een plaatje-
Volgens mij geldt de regel: mooi ≠ aantrekkelijk.
Zommige dingen die mooi zijn zijn niet aantrekkelijk, en omgekeerd.
@sacha: leg eens uit?
Weer een interessante kijk op ‘design’ Michiel!Ondanks dat de door jou geredigeerde SLR er minder onrustig uitziet, blijf ik het een vreselijk slecht geproportioneerde auto vinden. Een boek dat ik na twee hoofdstukken dichtsla en voorgoed weg leg.
De CLS daarentegen vind ik ook prachtig. In mijn ogen is dat wat Jaguar nu als XJ-vervanger had moeten hebben. Een verhaal over klasse en stijl, sportiviteit en succes.
Veel alledaagse auto’s zijn als streekromannetjes: een grote groep mensen uit de doelgroep leest ’t makkelijk weg, maar ’t verhaal is doorgaans flinterdun en voorspelbaar.
En @ Geert Jan: ik heb smakelijk gelachen om je reactie :)
Even simpel: Een muzikant van rockmuziek is heel aantrekkelijk terwijl ie heel lelijk kan zijn. Om met Eddy Murphy te spreken:
Volgens: http://www.script-o-rama.com/movie_scripts/e/eddie-murphy-delirious-script-transcript.html
Omgekeerd, kan een hele mooie vrouw (volgens de geldende schoonheidsidealen) niet aantrekkelijk zijn omdat er geen uitstraling is.
En vergeet het aspect ‘exclusiviteit’ niet. De SLR is mede populair terwijl de esthetiek te wensen laat omdat bijna niemand ‘m kan kopen. Een beetje net als die zanger.
Volg je helemaal Sacha
Als invulling van lelijk en aantrekkelijk : Bugatti Veyron, Ferrari Enzo.
Als invulling van mooi en onaantrekkelijk : McLaren F1, Porsche 911 (geeuw).
Maar goed, smaken..
Exclusiviteit is geen stylingtool, maar een marketingtool.
@Michiel: Ik vergat de techniche specs. Daardoor kan een auto ook heel aantrekkelijk worden zonder per sé mooier te worden.
Ik weet dat dat niks met styling te maken heeft, maar dat biedt wel ruimte voor concessies aan de vorm. Ik vind dat een auto als geheel concept moet worden geboren, en niet vanuit esthetiek aan de ene kant, of techniek aan de andere kant. Dus als ontwerper vind ik wel dat je de andere aspecten van zo’n auto niet uit het oog moet verliezen bij het ontwerp (mits bekend natuurlijk).
@ Michiel,
Ha, leuk, en als de twee samenstromen?
Is de Seat “één worst, verschillende grootte schijfjes” of de BMW “elk model een ander aspect van de merkidentiteit” geen marketing?
Is styling geen toppunt van marketing.
Of zou dit niet enkel ooit verkocht zijn op basis van “exclusiviteit” :
2e poging
Overgens, puur op styling kun je ook stellen: mooi ≠ aantrekkelijk. Een auto die niet per sé als mooi wordt ervaren kan wel aantrekkelijk zijn door bijvoorbeeld de uitstreling van brute kracht.
Voorbeeld:
Niet mooi, maar ik vind ‘m wel aantrekkelijk.
@Sacha: Technische specs en design hebben alles met elkaar te maken.
Lees mijn columns over styling-genen en functionele genen nog maar eens.
In mijn optie komt techniek voor design.
Styling heeft ten doel de techniek mooi te laten ogen.
Hoe komt onderstaand verhaal op jullie over?
Is interessant om het concept en de productie zo naast mekaar te zien.
Die extra koelopeningen achter het voorwiel waren noodzakelijk vanwege de uitlaten daar en de enorme hitte dat vrijkomt van de remmen wat helaas het design concept compleet verstoord heeft. Het horizontale character van het SLR concept is daardoor verloren gegaan, wat ik ook bij Michiel’s versie mis. Ik heb ook het idee dat de overhang achter meer in de productieversie (waarschijnlijk vanwege aerodynamische redenen) is waardoor de balans verstoord is. De SLR ziet er bijna als een Koreaans design uit want die hebben ook moeite om te stoppen, willen zoveel mogelijk ideen in een ontwerp proppen.
En ik ben het 100% met Sacha eens dat design en techniek samen moeten gaan. Styling is out, als designer moet je ook over technische details/oplossingen nadenken; daardoor zal het ontwerp alleen maar mooier worden. Beste voorbeeld is een motorfiets, de MV Augusta F4 omdat daar techniek en design hand in hand gaan…
Laten we om de discussie te verduidelijken het woord “mooi” maar niet gebruiken, want dat is subjectief.
De woorden “kloppend” en “evenwichtig” zijn wel van toepassing en discussiewaardig.
De Dodge Challenger die Sacha toonde is namelijk wel een kloppende auto.
Of hij mooi is, dat mag iedereen voor zichzelf bepalen.
Eigenlijk is het enige wat echt telt of de auto begeerlijk (=hebbe, hebbe ,hebbe!) is toch? Wat weer een combinatie is van aantrekkelijk, mooi, techniek, exclusivieteit, prijs, etc. en dat alles in de juiste verhouding natuurlijk.
@Sacha: juist! Helemaal mee eens.
Mijn idee van begeerlijk is een goed design.
En in mijn ogen voldoet een goed design aan de volgende criteria.
_Extreme form fits function.
_De techniek dicteert de uitgangspunten voor de vorm.
_De wetten der natuur bepalen de vorm.
_Overdesigning is not done.
_Styling gaat nooit boven techniek, vorm mag dus geen afbreuk doen aan de functie.
_Evenwicht en een duidelijk verhaal van voor naar achter.
Michiel, kan je je regels in het Chinees vertalen want die hebben het echt nodig;) en ik heb dezelfde regel:)
Michiel, dit:
is een Stephen King verhaal!
Het verhaal begint in een redelijk vertrouwde omgeving, maar al snel duikt er iemand met een grote, scherpe bijl op die wild om zich heen gaat hakken. Da’s even schrikken!
Aan het eind komt het op een Stephen King-achtige wijze allemaal nog goed, maar je houdt er een bijsmaak aan over.
@JH..
Helemaal een super voorbeeld, de MV Agusta F4 :)
@Michiel…
Het verhaal van de gekke auto!
Het begint heel stormachtig en agressief, zakt dan langzaam in om vervolgens weer in een klap spannend te worden en dan langzaam af te lopen op een slecht einde! ?
toevoeging: ik heb -even tellen- elf dikke Stephen King boeken in de kast staan, waarvan ik alleen ‘De Beproeving’ niet uitgelezen heb. De titel spreekt boekdelen ;)
Porsche 997 Turbo, klaar
Geen overdone dingen, maar gewoon de vorm zoals de vorm moet zijn met nog een fraai vormgegeven spoiler…ik kan er niks anders van maken
Bas schreef: “Ik had alleen een vraag over kleur, neem bv een Z4, met lichte kleuren lijkt het idd niet om een mooi spannend boek, echter als de auto een zwarte kleur heeft worden de lijnen wat minder duidelijk en lijkt het veel meer te kloppen…
Ik weet niet of ik de enige ben die dit ziet of is daar een verklaring voor?”
Dit is precies hetzelfde principe als het gebruiken van bepaalde kleuren voor kleding.
De ene kleur verhult niets, de andere lijkt alles juist te accentueren.
Zilvergrijs is een kleur die bij auto’s alle vormen het meest duidelijk weergeeft.
Wit, geel, rood, zwart e.d. verhullen nog wel eens het één en ander.
Als een design erg mooi uitkomt in zilvergrijs, vind ik dat een compliment voor de designer waard.
@michiel
Wat mis je toch veel, als je een dag hard moet werken. Ik heb nu niet veel tijd, maar ik moet even kwijt dat dit weer een topcolumn is! Ik hoop later op de avond nog met wat leuke voorbeelden te komen.
Ik vind de conceptversie van de SLR de mooiste. Wat vinden jullie trouwens van de TVR Sagaris, wat mij betreft verhaalt die precies het drukste moment van D-day, van voor tot achter. Meestal kijk ik gewoon of ik de wagen mooi vind of niet en let ik niet echt op details alhoewel dat nu toch stilaan aan het verschuiven is.
@slk55 amg: mooi, ik ben benieuwd!
Die SLR blijft ondanks dit verhaal gewoon een prachtige auto.
@michiel:
Misschien geen super voorbeeld van een sportwagen, maar vroeger vond ik bij de Opel Vectra het altijd heel mooi dat de grille doorliep over de motorkap en dan door in de vorm van de spiegels! Voor de rest vind ik het ook een best fraai gelijnde auto:
Ik ben geen psycholoog MV Agusta, maar volgens mij krijg je zoveel adrenaline van je moto dat je een héél rustig uitziende auto nodig hebt :-)
@heidekonijn: da´s een understatement.
Men is zwaar aan het halluniceren of heeft een ernstige oogafwijking als men de Vectra een mooie auto noemt……
Kijk eens heel goed naar deze stealthgrijze Murcielago:
Dan krijg je kippevel en denkt dat de aliens zijn geland………….of dat de auto voor de nieuwe Mission Impossible voor je staat
m.a.w. : De Murcielago is een heel erg opwindende auto en behoort in mijn ogen zeker tot de beste designs van de laatste jaren……
de Lamborghini murcielago LP640 vind ik prachtig op dat gebied, geen overdreven gaten en de doorlopende lijn van de lichten naar de voorruit is zeer geslaagt, de achterkant leid een ander leven dan de voorkant maar tegengestelde polen trekken elkaar aan zou ik maar zeggen :P
de Velgen van de LP640 zeggen al genoeg
Z4 is apart. Als je vanaf de linkerkant kijkt zie je…. inderdaad een hele grote Z achter de voorwielen. Echter de hoekige Z valt een beetje buiten de boot met de rest van de ronde vormen.
Deze auto leest als ene science-fiction verhaal:
En deze klopt qua belijning ook gewoon niet
http://tuning4u.info/63767-2/2005_Ford_Shelby_GR1_Concept_1024x768_09.jpg
Sommige designs werken gewoon.
Aston Martin, zonder twijfel. Maar onlangs zag ik een V8 Vantage vlak naast een DB9 en dan wint de DB9 toch. Volgens mij was het de drukte van de acherlichten.
De 911 is gewoon een klassieker maar de 996 is gewoon fout, die lompe lichten en de verhoudingen naar achter. En dan zie je een 997 en dan zie je toch dat het evenwicht is hersteld!
Of neem nu de BMW 5 series. Ik heb zowiezo een voorkeur voor breaks, maar de lijnen van de touring werken toch beter dan die chaotische achterkant van de 4 deur … Niet?
Michiel, ik vind je benadering schitterend. Zelf werk ik aan grote online projecten en wij omschrijven wat we doen als een “craft”, een ambacht, waar je een balans moet zoeken tussen het technische en het estetische en tussen wat gemeten kan worden en wat gevoeld of ervaren wordt. Je kan daar boeken over lezen en richtlijnen schrijven maar als puntje bij paaltje komt zijn er ontwerpen die werken, anderen die mooi zijn maar lukt het zelden om de twee goed te combineren. In onze business leren we mensen bijvoorbeeld eerst alleen met lijnen te werken, dan in zwart wit en pas op het einde het verhaal af te werken met kleur.
Thanks man, great stuff!
Filip, wat voor soort online projecten werk je aan?
@Michiel van den Brink
jouw GTO, heb je die zelf getekent of is die een fotoshop?
oeps sorry voor de grote afbeelding :p (vergeten)
@dekster: eerst zelf geschetst met potlood op papier, later gephotoshopt voor een mooie presentatieplaat.
@Michiel..
Wat ik dan weer niet snap in jouw ontwerp zijn die drie luchthappers op de voorzijde op de motorkap! Waarom heb je die daar getekend en waarom in een afwijkende kleur?
Zie de neus van de klassieke 250 GTO.
Die gaten zijn er destijds ingeboord voor extra koeling, maar nu zijn ze verworden tot een stylingitem, waar we overigens al wel een geschikte functie voor hebben bedacht, dus zitten ze er niet alleen maar voor de show.
De afwijkende kleur vond ik gewoon mooi en de klant kan daarmee spelen in samenspel met de gekozen carrosseriekleur.
wat vind je van deze michiel? , zal die het later halen als mooi ontwerp of zie je er fouten in? (bv de neus)
@michiel….
Ja.. Oké! Ik snap hem nu! Toch zou het ontwerp naar mijn idee daar nog wat bijgeslepen kunnen worden! En daar bedoel ik de details mee die je hebt meegenomen van het originele ontwerp! De luchthappers dus, maar ook die achter het achterwiel! Ik moet zeggen trouwens dat ik het wel een enorm mooi ontwerp vind! Zeer krachtig en goed in balans!
En misschien maken juist die details waar ik niet over uit ben het juist wel mooi!, want het oogt miscchien weer te zwak en rustig als je het weglaat!
Nu jij zo een ‘retro’ model hebt ontworpen.. Wat vind jij nou van de Amerikaanse Musclecars? (die vernieuwde)
* deze foto zou er moeten staan ;)
Het design van de GTO wordt nog volop aan geslepen en geschaafd, maar dan met name vanuit aerodynamisch oogpunt.
Ten eerste konden we vrijwel opnieuw beginnen met het design toen we besloten hem op de 599 GTB te gaan toepassen en die techniek bepaalt voor een groot deel weer dat er verschuivngen plaats moeten vinden van proporties en diverse details.
Een mooie lijn neerzetten is één ding, maar hij moet ook nog aerodynamisch optimaal zijn.
Daar wordt nu dus aan gewerkt: de wetten der natuur bepalen de definitieve lijnvoering.
@dekster: een mooie schets zegt nog helemaal niets.
Het geeft alleen een idee weer, maar hoe dat idee uiteindelijk in het echt vertaald wordt is iets heel anders.
Zo moet je mijn photoshop van de 599 GTO ook zien als ideeschets en niet als definitief design.
@ mvagusta: over retro, zie mijn column: http://www.vandenbrinkdesign.com/index.php?option=com_content&task=view&id=53&Itemid=54
Ik heb er altijd een beetje mijn twijfels over! Het retro! Hoe lang blijft het?
Wat je zei in je column over de interieurbranche, dat daar ook veel retro word toegepast, begint (gelukkig, vind ik :) ) ook weer terug te lopen en je ziet dat tegenwoordig meer en meer word gekozen voor het warme van ‘vroeger’ met het minimalistische van nu!( warme materialen in een strak jasje).
Als het daar ook begint terug te lopen komt dat dan niet ook bij de autobranche? De PT cruiser is onverkoopbaar en de Beetle is ook moeilijk!
Dan zit er natuurlijk ook nog wel een flink verschil tussen het ‘maatwerk’ van jou ontwerp en een massaproduct als de rest!
Ik ben echt heel erg benieuwd naar je toekomst, maar ik weet bijna zeker dat het wel gaat goedkomen! Ik vind je ontwerpen beter dan Zagato!, en helemaal super dat er een bekende Nederlander in de brache zit! :)
mvagusta schreef: “Ik heb er altijd een beetje mijn twijfels over! Het retro! Hoe lang blijft het?”
In mijn geval (zoals het er nu naar uitziet) slechts vijf stuks.
Daarna schuift bij mij de wijzer het liefst wat meer naar rechts richting neo-klassiek.
Maar eigenlijk kan je in de toekomst pas echt bepalen of een bepaald design retro is of simpelweg tijdloos.
mvagusta schreef: “Ik vind je ontwerpen beter dan Zagato!, en helemaal super dat er een bekende Nederlander in de brache zit!”
Dat vind ik een erg groot compliment.
Dank je.
Frutsels kunnen een mooie lijn inderdaad goed verzieken. De Elise en Exige, perfect van omtrek voor kleine snelle skelterauto’s worden “fussy” door alle happers, lampen etc. Ferrari’s Dino 246 is net zo’n auto maar wel mooi.
Voor mij zijn er vijf soorten auto’s:
– inherent mooi ontworpen (Fiat Dino Coupé, Audi A6 Station)
– mooi door afwijkendheid (Alfa SZ, vorige Z3 Coupé)
– mooi maar verziekt (de Loti hierboven)
– niet echt mooi maar door kleur en details nog te redden (Honda NSX, MX-5, Peugeot 206)
– met geen mogelijkheid mooi te krijgen (alle SUVs en 90% van de gewone dagelijkse koekblikken zoals de 5-serie en de Passat)
Terminologie als ‘kloppend’ wil er bij mij niet in. Soms klopt een mooie auto van geen kanten.
Chroombumper schreef: “Terminologie als ‘kloppend’ wil er bij mij niet in. Soms klopt een mooie auto van geen kanten.”
Kan je er een paar noemen?
En welke auto’s kloppen volgens jou wel, maar zijn niet mooi?
@ mvagusta: nieuwe MINI = weer retro = verkoopt als een gek, let maar op.
Het gaat mijns inziens erom om design met een sterk image en brandname en hoogwaardige techniek te verbinden. Alleen een goed design is nooit genoeg voor succes, wel een voorwaarde.
Kijk bijv. naar de Fiat Barchetta. Superleuke auto, technisch ok, ook enigzins retro. Maar helaas een Fiat…..
@ Michiel
Mooi, maar niet kloppend:
– de hier al eerder genoemde SZ heeft geheel ten onrechte de bijnaam “Het Monster” want dat impliceert nog mogelijke gemoedelijkheid. “Het gedrocht” zou terechter zijn. Een soort seventies-belijning, wielkasten die bij wielen noch body passen, een gebochelde A-pilaar, een sjonnie-vleugel, zes aanstellerige koplampen. Het enige wat deugt zijn de geweldige stoelen en de achterlichten (en het rijgedrag, maar daar gaat het hier niet over).
– de MGB GT: klein, vlees noch vis, langzaam, maar compleet eigen personality (ik heb roadster chroombumper (!) voor de lol, maar GT is mooier)
– de Chrysler 300C: ik hou niet van yanks, hij is lomp, protserig, bot van voren; maar: een mijlpaal en ondanks de sociale zelfmoord zou ik hem zo kopen als ik behoefte had aan zoiets
– Facel Vega en Bristol 407 als buitenbeetjes
Kloppend maar niet mooi:
– Puma’s, huidige BMW 6, huidige Corvette, huidige Bentley Coupé, Mazda 6, Nissan Primera, Jaguar X, Fiat Punto, grote Lexus. Allemaal auto’s die in hun klasse ontworpen zijn met de pretentie bovengemiddeld design te bieden zonder extreem te worden, en daardoor standaard (“kloppende”) verhoudingen krijgen. Geen één heeft echter een greintje schoonheid, laat staan een persoonlijkheid.
Ik moet bekennen dat ik maar heel weinig mooi vind, en als ik de sociale component meetel (ik woon in een buurt met meer Range Rovers dan Escorts) dan heb ik moeite met echt enthousiast worden over moderne auto’s.
Typisch voorbeeld van een echt lelijke auto vind ik de Spyker Peking to Paris. Alles buiten proporties.
Ontzettend mooi daarentegen noem ik bijvoorbeeld de Porsche 911. Klopt gewoon aan alle kanten. Alleen jammer dat de 993 en 996 er ook tussen zaten.
Wat ik nou typisch een auto vind die mooi is door domweg imposant en eigenlijk ook wel belachelijk te zijn is de Maybach Exelero.
http://www.diseno-art.com/images/maybach_exelero.jpg
alleen jammer van die tankdop…
ik denk echt niet dat jullie met de Veyron al hebben gereden.
dan zou je niet zeggen dat het geen mooie auto is.
zelfs zonder er mee te hebben gereden.
wat die Kaban op 22 jarige leeftijd uit zijn pen toverde – ongezien.
d’ailleurs, er is meer dan een “verhaal”, er is dialectiek, kijk n’s naar de R8, en kijk naar de Veyron, waar zit Kaban heden ten dage denk je ?
@michiel: wat vind jij dan van de nieuwe fiat modellen, zoals de grande punto, en de brava?
@michiel: wat vind jij van de fiat grande punto, en de nieuwe brava? volgens mij zijn dat modellen die goed in balans zijn.
sorry, zie dat ik em per ongeluk 2x geplaatst heb.
Bij jou SLR is het vloeiend doortrekken van de C stijl inderdaad beter.
De uitlaten zou ik niet schrappen of verplaatsen naar achter, maar gewoon laten zitten en de uitlaten in het zwart uitvoeren.
De BMW’s zijn eigenlijk mislukt vindt ik. Niet saai, maar daardoor niks.
De een loopt weg van een Z4, ik vindt het gewoon een zeik kar. Een simpele Megane is een beter ontwerp.