Geschiedenisles: Ferrari

In de categorie thema spots brengt Appeltje ons deze week Klassieke Ferrari’s. Een bonte verzameling autospots waarvan de grote Enzo zelve en zijn zoon Dino blij van zouden worden. Een rijdende klassieke Ferrari (old-timer is niet van toepassing op Italiaanse raspaarden) beschouw ik altijd als een klein wonder. Toch rijden er blijkbaar nog een redelijk aantal rond. De enige die ik echt mis in dit overzicht is de Daytona Spyder uit Miami Vice (MIDI alert!). Maar dat is logisch, want die is indertijd opgeblazen door de raket van een wapenhandelaar…

Pen en papier bij de hand? Jim Appelmelk neemt zijn aantekeningen met ons door:

---

Ferrari 250 GTE

De 250 serie die Ferrari voerde in de jaren ‘50 en begin jaren ’60 is een van de bekendste lijnen geworden door de vele successen die er werder geboekt met onder andere de 250 GT SWB Berlinetta en de 250 GTO. Er waren uiteraard ook tammere varianten voor het hele gezin, zoals de GTE, die later werd geleverd onder de naam 250 GT 2+2. Het was met een productieaantal van 950 exemplaren overigens ook nog de succesvolste. Het is overigens de meest betaalbare Ferrari 250, voor minder dan €60.000 moet er een te vinden zijn.

---

Ferrari 250 GTL

Voluit is de naam 250 GT Berlinetta Lusso, een model dat nog het meeste weg heeft van een 250 GTE, maar dan wat luxueuzer uit was gerust. Ook hier konden weer 4 personen in plaats nemen. Het was het op één na laatste model uit de 250 reeks, de laatste was de 250LM. Van 1962 tot en met 1964 rolden er 351 van de band, waarvan er ongever acht in Nederland rondrijden. Drie daarvan heb ik zelf gezien, en daarvan heb ik er twee gefotografeerd, natuurlijk weer in de P.C. Hooftstraat.

---

Ferrari 250 GT California Spyder

Een van de kostbaarste klassieke Ferrari’s is deze cabriolet. Zoals in de meeste Ferrari 250’s, bedroeg het vermogen van de drieliter V12 240pk, waarmee de cabrio naar alle waarschijnlijkheid de 220 kon halen. Bij oude auto’s is dat overigens nooit geheel helder, aangezien er nogal eens in de bakverhoudingen wordt gerommeld. Zoals gezegd nog minder betaalbaar dan de twee hiervoorgenoemde modellen, 8 ton moet genoeg zijn voor een redelijk exemplaar.

---

Ferrari 330 GT 2+2

De Ferrari 250 GTE werd opgevolgd door de 330 GT 2+2, waar een 4 liter V12 van 300pk in huisde. Aanvankelijk werd de auto geleverd met dubbele koplampen, later kwam de afgebeelde Series II. Die verschilde ook nog in een aantal andere details van de eerste serie, zoals de louvres (afgebeeld) en kleinigheden zoals knipperlichten. Dit is het eerste model van Ferrari dat vaker dan 1000 keer van de band rolde, en is onder andere daarom ook geen exorbitant dure auto.

---

Ferrari 365 GT 2+2

In 1967 was de 330GT 2+2 aan vervanging toe, en werd de 365GT 2+2 geïntroduceerd. Met 498cm was dit de allerlangste Ferrari die in serieproductie is gebouwd, en er konden dus ook met gemak 4 volwassenen in plaatsnemen. De 4,4 liter V12 zorgde voor 320pk, waardoor het mogelijk was om in 7,1 seconde naar de honderd te sprinten. Voor huidige maatstaven is dat behoorlijk rap, net als de 240km/u die hij zou moeten kunnen halen. Ook dit model is geen erg dure Ferrari, maar voor de €40.000 die hij tegenwoordig waard is kan je toch al een best aardige auto aanschaffen.

---

Ferrari 365 GTB/4 Daytona

Aanvankelijk heette het model 365GTB/4, wegens de 4 bovenliggende nokkenassen. Later kreeg de auto de bijnaam “Daytona” van de pers. De motor had deze keer 352pk, en produceert een van de mooiste geluiden die ik ken. De auto was er ook nog als cabriolet, genaamd 365 GTS/4, die ziet er al stukken minder goed uit door het ontbreken van een daklijn. In totaal zijn er 1385 gemaakt, waarvan slechts 125 zonder dak. Die zijn uiteraard aanzienlijk veel meer waard, dus helaas werden er heel wat coupé’s onthoofd. Ik zou niet durven, een auto van €125.000 aan stukken zagen.

---

Ferrari 365 GT/4 BB

Net iets anders dan alle andere modellen uit de 365 reeks was dit model, want er lag een boxermotor in. De cilinders liggen dan recht tegenover elkaar, een hoek van 180° als het ware. Het was destijds het eerste serieproductiemodel dat de 300km/u haalde, en dat terwijl het vermogen niet echt veel afweek van dat van de andere modellen uit de 365 serie. Later werd de auto opgevolgd door de 512 BB, waarin een 5 liter V12 lag die nog in de 412 en de legendarische Testarossa kwam te liggen.

---

Ferrari 246 GT Dino

In samenwerking met Fiat werd er gewerkt aan een model dat zoveel verkocht moest worden, dat er een F2 auto gehomologeerd mocht worden voor races. Deze motor is dus ook te vinden in de Fiat Dino 2400, in de Fiat Dino 2000 lag logischerwijs de motor uit de Ferrari 206 GT Dino, waarvan de laatste wel erg slecht werd verkocht. Wie wil er nou een Ferrari met 180pk? Goedkoop zijn ze daardoor nog niet, want sommige van zijn tijdgenoten uit de 365 serie brengen nog minder op. Er was ook een GTS met targadak, die ongeveer een derde uitmaakte van de totale productie. De naam “Dino” is een eerbetoon aan de zoon van Enzo Ferrari.

---

Ferrari 308 GT/4 Dino

Een van de minst geliefde Ferrari’s is de niet erg elegante 308 TG/4 Dino, die bij grote uitzondering nog wel door Bertone was ontworpen! Het uiterlijk komt onder andere door het feit dat het een 2+2 móest worden met een V8 achter de achteras, blijkbaar wilde Ferrari hier Pininfarina niet mee lastig vallen. Dat is overigens de ontwerper van ongeveer alle Ferrari’s. Mocht je per se een Ferrari willen hebben, dan kun je er met een beetje sparen nog best een aanschaffen, want veel meer dan €20.000 heb je niet nodig. Dan zit je natuurlijk wel met het redelijk dure onderhoud. De auto werd aanvankelijk uitgegeven als “Dino” met het eerder getoonde logo op de neus, later kwam daar een steigerend paard voor in de plaats.

---

Ferrari 412

Het uiterlijk was zeker niet nieuw, want in de 365 serie was een een model genaamd GT/4 2+2 met dezelfde lijnen. Die werd vervangen door de 400I, en later kwam dit model op de markt met een 5 liter V12 onder de kap, dezelfde als in de 512BB en dus ook de Testarossa. In 1985 had de auto zijn marktintroductie, en was toen de eerste Ferrari met ABS. De auto werd tot 1989 gepsoduceerd, veel langer had ook niet gekund, want het ontwerp was immers al 17 jaar oud. Ook dit is weer een relatief goedkoop model, ookal kun je er twee 308 GT/4 Dino’s voor aanschaffen, en dat terwijl die ook nog stukken beter rijden!