Eindelijk rijdend! Spyker B6 Venator (Video)

Spykerenthusiast doet waar Spyker zelf niet in slaagde. De B6 Venator rijdend maken en wij mogen rijden.

Een kleine introductie is op zijn plaats voordat je het verhaal hieronder gaat lezen van Autoblog-Spyker correspondenten Robert van den Oever en Maarten van der Pas. Zij volgen voor ons al jaren het merk Spyker en de zakelijke beslommeringen sinds er niet meer geproduceerd wordt door de fabriek in Zeewolde. Ze hebben zelfs twee boeken over Spyker geschreven. en Nu zijn ze voor ons op het spoor gekomen van een uniek stuk Spyker historie. Hieronder het verhaal!

Spykerenthusiast

Waar Spyker door geldgebrek nooit aan is toegekomen, kreeg Spykerenthusiast wel voor elkaar: het conceptmodel van de Spyker B6 Venator doorontwikkelen tot een rijdende auto. Na twee jaar van hard werken en heel veel zelf moeten uitvinden is de Venator voltooid. Nu toont Spykerenthusiast de B6 Venator aan de wereld en Autoblog mag er als eerste mee rijden.

‘De B6 Venator was een haastig in elkaar gezet showmodel en was allesbehalve een rijdende auto. Ik heb veel moeten reconstrueren en engineeren’, vertelt Jasper, ofwel Spykerenthusiast, over zijn werk. Hij wil alleen met zijn voornaam en zijn bedrijfsnaam Spykerenthusiast genoemd worden.

‘Er zat wel een motor met versnellingsbak in de Venator, maar die heeft nooit gelopen. Dat kon ook niet, want de auto had geen benzinetank. Zelfs een klepje voor de tank ontbrak. De kenmerkende versnellingspook van Spyker werkte niet. Die was vastgelast en zat er alleen voor de show. Werkende remmen ontbraken.’

Showmodel

Voor wie minder goed thuis is in de historie van Spyker, eerst even terug in de tijd. Spyker toonde de conceptversie van de B6 Venator voor het eerst aan het publiek op de Autosalon van Genève in het voorjaar van 2013. Dat was de (dichte) grijze coupéversie. Enkele maanden later in augustus introduceerde Spyker-topman Victor Muller de (open) rode spyder-variant op het Pebble Beach Concours d’Elegance in de Verenigde Staten.

Volgens de specs die Spyker bij de onthulling prijsgaf, is de B6 Venator een compacte, lichte auto met een aluminium chassis en een carrosserie van koolstofvezel. De dwarsgeplaatste V6, in het midden achter de stoelen, is gekoppeld aan een zestrapsautomaat en levert 375 pk aan de achterwielen.

De Venator in Pebble Beach was overigens dezelfde auto als in Genève. Spyker had weinig geld en tijd en haalde eenvoudigweg het dak van de coupé, spoot de auto in een andere kleur en met nog wat optische aanpassingen was de open versie klaar. Er is dus uiteindelijk maar één B6 Venator: deze rode cabrio.‘Venator’ is Latijn voor jager.

Rijdend maken

Door financiële problemen bij Spyker en een ternauwernood afgewend faillissement in de periode 2014-2015 is Spyker er zelf nooit in geslaagd om de Venator productierijp te maken, laat staan om serieproductie op te starten. Eind 2016 kocht Spykerenthusiast de showauto met het idee om hem rijdend te maken. Op dat moment had hij al enkele andere Spykers in bezit. Zijn eerste was een C8 Spyder met een van de eerste chassisnummers.

Jasper ging met zijn technische achtergrond en met de beschikking over een werkplaats en volop automotive connecties aan de slag. Bij de doorontwikkeling van de B6 Venator kwam hij heel wat obstakels tegen. Of liever gezegd, het ontbreken van zelfs de meest essentiële onderdelen. ‘De B6 Venator was van origine een Artega, maar Spyker had er zo’n beetje alle techniek uit gehaald. Er zat geen kabelboom in, geen zekeringenkast, en geen enkele schakelaar werkte.’

• 

• 

• 

Artega was een klein Duits sportwagenmerk dat in 2012 failliet ging. Spyker heeft, ofschoon nooit officieel bevestigd, een Artega gekocht en daarop zijn B6 Venator gebaseerd. Het silhouet van beide auto’s lijkt inderdaad sterk op elkaar, iets wat autojournalisten meteen opmerkten na de onthulling in Genève. In de Artega GT lag een VR6 blok van Volkswagen met 300 pk.

Spyker had de B6 Venator “slechts” als showmodel gemaakt met alleen maar aandacht voor het uiterlijk. Jasper vertelt: ‘Het scherm in het dashboard gaf wel beeld, maar daar zat geen computer achter. Het was gewoon een fotolijstje. De rolbeugel was van plastic. Die heb ik helemaal opnieuw moeten ontwikkelen, want de Artega had er geen, omdat het een coupé en geen cabrio was.’ Een stevige, veilige en beschermende rolbeugel kwam er. Dat kostte flink wat puzzel- en rekenwerk. Maar dat was nu juist de uitdaging voor Spykerenthusiast: kijken of het lukt.

Nog zo’n uitdaging waren de koplampen. Toen hij de auto kocht, zaten er geen koplampen in. Die had Spyker gebruikt voor het bouwen van de Spyker C8 Preliator uit 2016, de beoogde opvolger van de C8 Aileron. Meer exemplaren waren er niet, dus heeft Spykerenthusiast de dimensies van de koplampen gescand en 3D geprint.

• 

• 

Techniek heruitvinden

De techniek laten functioneren was een volgende uitdaging voor Spykerenthusiast. ‘De motor laten draaien was niet zo moeilijk, maar om vervolgens alle functies aan te sluiten wel. De DSG-automaat die bij de 3,6 liter VR6 Volkswagen-motor hoort, moest verbonden worden met de karakteristieke schakelpook van Spyker. Vervolgens moest de voor- en achterwaartse beweging vertaald worden naar acties in de versnellingsbak. En vergeet niet aanvullende (veiligheids)functies, zoals op de rem trappen om de bak uit P-stand te kunnen halen. Logisch, maar als dat er niet op zit, moet je het zelf maken. Dat gold ook voor de functies op het dashboard: ‘Als de bak in bijvoorbeeld P of N staat, dan moeten precies die lampjes oplichten op het dashboard. Ook dat werkte niet, maar ik heb het allemaal voor elkaar gekregen.’

De carrosserie was een verhaal apart. De paarsrode lak was te haastig aangebracht, waardoor het er van dichtbij bij lange na niet perfect uitzag, verre van zelfs. ‘Door de snelheid was de lak niet goed gedroogd, waardoor er water in de carbon carrosseriedelen was achtergebleven. Dat zoekt na verloop van tijd zijn weg naar buiten, zelfs door de lak heen. Daarom waren er bellen ontstaan in de lak. Dus het spuitwerk moest helemaal opnieuw’, vertelt Jasper.

• 

• 

• 

De Venator is voltooid en rijdt, maar de auto blijft een prototype. Spykerenthusiast wil niet harder dan 80 kilometer per uur met de auto. ‘Hij kan makkelijk over de 200 kilometer per uur, maar vanwege de veiligheid wil ik zover niet gaan. Omdat het van origine een coupé is, zijn de A-stijlen in de huidige open vorm niet sterk genoeg om de auto op te vangen bij een rol. Daar heb ik geen sterkteberekeningen op gedaan, dus dat legt beperkingen op.’

Markering van nieuwe periode

Voor Spyker was de B6 Venator de markering van een nieuwe periode in zijn bestaan. Begin 2013 had Spyker het debacle met de overname en het faillissement van Saab achter zich gelaten en was het weer wat het voordien ook was: een kleine sportwagenfabrikant in Zeewolde. Ter uitbreiding van het modellengamma bestaande uit de C8 Spyder en Laviolette en later de C8 Aileron, wilde Victor Muller een kleinere, lichte en betaalbare 6-cilinder sportwagen neerzetten, onder de grotere V8-modellen. Die moest voor grotere verkoopaantallen en een sterker businessmodel zorgen.

De B6 Venator was op dat moment een logische en begrijpelijke stap voor Spyker. Voor de ontwikkeling van het productiemodel zou veel techniek van de Lotus Evora gebruikt gaan worden, inclusief Toyota’s 3,5 liter V6 met compressor. Maar geldgebrek leidde ertoe dat de productie nooit op gang is gekomen. Wel probeerde Victor Muller nog om via een financieringsconstructie met obligaties extra geld op te halen. Dat kwam erop neer dat klanten hun auto feitelijk helemaal vooruitbetaalden.

Veel projecten

De B6 Venator is niet de enige en zeker niet de eerste auto waar Spykerenthusiast aan werkt. Het begon met zijn eigen auto’s, eerst een vroege C8 Spyder, daarna een Laviolette erbij en vervolgens een Aileron. Omdat Spyker zelf niet meer in bedrijf was, ging Jasper zelf Spykers onderhouden van klanten die niet meer in Zeewolde terecht konden. ‘Van lieverlee ben ik onderdelen gaan leveren of maakte ik nieuwe onderdelen als ze niet meer verkrijgbaar waren zoals het bekende propellerstuur.’ Zo is het balletje gaan rollen.

Naast onderhoud en onderdelenfabricage kwamen al snel grotere projecten op het bord van Spykerenthusiast. Behalve de B6 Venator is een ander belangrijk recent project de restauratie van de Spyker C8 Double 12 S met chassisnummer #008, die jarenlang in de werkkamer van Victor Muller in Zeewolde heeft gestaan. Die reed wel, maar dat was houtje-touwtje. Zo zat er bijvoorbeeld geen functionerende brandstoftank in. Spykerenthusiast heeft de auto van boven tot onder aangepakt en weer helemaal opnieuw opgebouwd. Zelfs de popnagels in de spatborden zijn vernieuwd. ‘Die zijn er allemaal uitgeboord en opnieuw ingeslagen.’ Technisch is hij nu perfect, hij is opnieuw gespoten en hij heeft zelfs airco.

Bijzonder aan dit exemplaar is dat hij geen gewone Audi-V8 heeft, maar de race-spec BMW-V8 van tuner Mader, gelijk aan die in de Le Mans Double 12 R raceauto’s van Spyker uit 2002 en 2003. Daarom had de auto een dynamo die op de uitgaande as van de versnellingsbak zit, waardoor de accu alleen oplaadt tijdens het rijden. Jasper heeft er voor de klant een dynamo voor straatgebruik in gemonteerd die aan de krukas is gemonteerd. Hiervoor moest de fire-wall drie centimeter naar voren verplaatst worden.

Verder heeft Spykerenthusiast ook de allereerste Spyker gerestaureerd, de C8 Spyder die debuteerde op de Birmingham Motor Show in 2000. Ook de Spyker C12 Zagato, het bijzondere conceptmodel dat in 2007 werd onthuld, is door zijn handen gegaan op verzoek van een klant.

Pure liefhebberij

Spykerenthusiast werkt uit pure liefhebberij aan Spykers en wil het merk Spyker levend houden. Hij wil de heritage laten voortleven, de auto’s op de weg houden en daar heeft hij zelf de technische kennis en middelen voor. Inmiddels weten zo’n beetje alle Spyker-rijders over de hele wereld hem te vinden als ze wat nodig hebben. Hij houdt via zijn socialmediakanalen liefhebbers op de hoogte van zijn restauraties om iedereen te laten meegenieten: daar draait het voor hem om.

Jasper heeft de kans gekregen om de bijzondere prototypes van Spyker te kopen en ermee te doen wat Spyker zelf niet is gelukt: ze technisch voltooien en laten rijden. Voor hem is originaliteit het belangrijkst en de intentie waarmee Spyker zelf zaken ontwierp en bouwde. Dus geen veranderingen of verbeteringen aan de auto’s, maar alles in de geest zoals Spyker het bedoeld heeft. Als een klant led-achterlichten wil, dan kan dat, maar de originele blijven bewaard en zijn weer terug te bouwen.

Overigens is Spykerenthusiast niet gelieerd aan het bedrijf Spyker van Victor Muller en heeft hij op geen enkel manier binding met Muller.

Dat Spykerenthusiast nu pas naar buiten komt met zijn werk, komt omdat hij eerst bewijs wilde leveren in de vorm van voltooide en echt functionerende auto’s. ‘Spyker heeft een reputatie opgebouwd van dingen beloven, maar niet waarmaken. Daarom wil ik niets beloven. Ik doe dingen, en laat ze pas zien als ze echt klaar zijn. Dat is het ultieme bewijs.’

Volgende projecten

Aan een volgend project wordt al gewerkt: het rijdend maken van de D12 Peking-to-Paris super-suv. De showcar die Spyker in 2006 op de Autosalon van Genève neerzette was slechts een carrosserie met wielen, maar komt ook de weg op. De auto was niet meer dan een posh interieur als blikvanger. Inmiddels is er een heus W12-blok ingepast, zoals oorspronkelijk de bedoeling was. Victor Muller beloofde het, maar Spykerenthusiast realiseert het. Zoals Spykerenthusiast op zijn website aankondigt: coming soon.

Verhaal: Robert van den Oever en Maarten van der Pas