Dit zijn kleine auto’s die niet besparen op luxe

Kleine auto’s kunnen niet luxueus zijn? Deze kleine luxetoppers bewijzen het tegendeel.

Recent is er een nieuwe Suzuki Swift uitgekomen. Normaliter niet een auto waar wij ons heel druk om maken. Anno 2024 is het een auto die belichaamt dat we te moeilijk doen tegenwoordig. Deze nog geen 950 kg wegende B-segmenter heeft een simpele 80 pk sterke 1.2 met een handgeschakelde vijfbak en een piepklein hybridecomponent om op de kleintjes te letten. Dat is toch eigenlijk alles wat je zoekt in een auto? In ieder geval een B-segmenter. Die zijn bedoeld om lekker nuchter, verstandig en simpel te zijn.

Luxueuze kleintjes

Toch zijn er merken die vinden dat een B-segmenter (of kleiner) ook luxueus kan zijn. Eigenlijk is het een contradictio in terminis. Als jij genoeg geld hebt om een kleine auto luxueus aan te kleden, heb je ook genoeg geld om een grotere auto te kopen. Dat ondermijnt waarom je vaak een kleine simpele auto koopt. Er zijn voldoende redenen waarom je het wel zou doen. Een klein formaat kan juist fijn zijn en dat in combinatie met een luxe uitstraling is helemaal niet verkeerd. Of je vindt het gewoon gaaf. Mag allemaal. Wij pakken in ieder geval even wat voorbeelden erbij.

Alfa Romeo MiTo “for Maserati” (955)

Een kleine auto kan bijvoorbeeld de perfecte accessoire zijn voor je grote auto. Als jij een Maserati GranTurismo had gekocht, mocht je de Alfa Romeo MiTo “by Maserati” erbij kopen. Deze werd Blu Oceano gelakt, net als de grote broer. De stoelen werden eveneens voorzien van het cognackleurige Poltrona Frau-leer. Alle opties zaten erop, de 170 pk sterke 1.4 MultiJet incluis. Een tof kleintje, je zou bijna vergeten dat het om de benjamin van Alfa Romeo gaat.

Aston Martin Cygnet

Dit is het beste voorbeeld van een auto voor deze lijst. Aston Martin moet als zelfstandig autobedrijf creatief zijn met het verlagen van hun CO2-uitstoot. De Cygnet moest een trendy stadsautootje worden om het gemiddelde flink naar beneden te halen. Ook al heeft Aston Martin niks bespaard op de afwerking en het design van de Cygnet (je kon zelfs bij Q allerlei op maat gemaakte opties aanvinken), de basis (en ook de motor) was gewoon geleend van de Toyota iQ. Dus ook diens piepkleine 1.4 liter viercilinder met 98 pk. Geen Aston Martin, maar wel een kekke stadsauto. Alleen voor 35.000 euro wel een moeilijk verkooppraatje. Vandaar dat ze zeldzaam worden, en ironisch genoeg dus best waardevast zijn.

Fiat 500 Riva (312)

De Riva-editie van de Fiat 500 hebben we wel vaker genoemd in lijstjes, want het is gewoon een leuk ding. De Fiat 500 is sowieso al de iets meer ’trendy’ en ‘leuke’ versie van de Panda voor verstandige mensen, maar de Riva is ook gewoon echt tof afgewerkt. Lederen stoelen, beige hemeltje, blauw dakje en diepblauwe lak, en natuurlijk echt Riva-hout door de samenwerking met het botenbedrijf. Het moet goed vertoeven zijn als je zo’n ding hebt om je door de Rivièra te loodsen.

Ford Fiesta Vignale

Ford hanteerde met de achtste generatie Fiesta een geinige strategie: het gamma werd ingedeeld in vier ‘lines’. De basis is de Titanium, voor sportievelingen heb je de ST-Line (en de ST uiteraard), stoer doen kan met de Active en aan de top heb je de luxe versie: de Vignale. Dit label maakt van een Mondeo een statige machine, op een Fiesta voelt het toch een beetje raar. De nuchtere Ford-koper zou dan sneller naar een Focus upgraden voor dat geld. Toch kreeg je met de Fiesta Vignale meer chroom op het exterieur, lederen stoelen, iets betere afwerking in het interieur en alle opties. Dit soort auto’s zijn een moeilijk verkooppraatje in de showroom, maar als occasion is het vaak alles wat je zoekt.

Lancia Ypsilon (821)

Even geen versie van een auto, maar een hele auto. Oké, de strategie is eigenlijk dat je wel een minder luxueuze Lancia Ypsilon kan krijgen als je gewoon een Corsa of 208 koopt, die zijn qua basis identiek. De Ypsilon is altijd een wat prestigieuzer aangeklede B-segmenter. Met dat heerlijke velours(-achtige stofje) waar Lancia bekend om staat en natuurlijk die ’tafel’ als speciale feature. Je koopt een Ypsilon niet omdat je nuchter genoeg bent voor een Corsa, je koopt ‘m vanwege zijn luxe.

MINI Cooper S “Inspired by Goodwood” (R56)

BMW bedient elk stukje markt met hun drie grootste merken: MINI voor de kleine auto’s, BMW voor de (hogere) middenklasse en Rolls-Royce voor de elite. Als je BMW uit de rekensom haalt en die andere twee combineert, krijg je de Goodwood-editie van de MINI Cooper S (R56). Goodwood is uiteraard waar BMW de thuisbasis van Rolls-Royce heeft neergezet, dus je krijgt eigenlijk een MINI met de afwerking van een Rolls. En nee, dat is geen marketingpraat: Rolls-Royce heeft echt het interieur van deze MINI verzorgd. Lamswollen vloermatten, exceptioneel leder en zelfs het welbekende Rolls-lettertype op de snelheidsmeter in het midden. Klein feitje wat we je niet willen besparen: de basis is dus de Cooper S met 218 pk, maar dan zonder de luchthapper voorop waaraan je die meestal herkent. Het is ietsje minder sportauto en iets meer luxepaard op die manier.

Peugeot 206 Roland Garros

Luxe is soms een groot woord, een beetje extra aankleding kan al een hoop doen. Een beetje wat Peugeot deed met de Roland Garros-edities, die in 2003 naar de hatchback en CC kwam. Deze kon je herkennen aan hun groene lak en beigekleurige lederen bekleding.

Eigenlijk dus ietsje meer speciale editie dan echt luxueuze auto, maar je zat er wel duidelijk warmer bij dan in een uitgeklede 206 met ook een paar extra opties. Dan liep het ook niet zo in de papieren als bij andere voorbeelden in de lijst. Stiekem wil je deze editie gewoon als CC hebben, maar als hatch is ‘ie ook leuk.

Renault Clio Initiale (CB)

Renault deed niet aan speciale edities. De Initiale was ‘gewoon’ de topversie van de Clio. Van buiten te herkennen aan unieke velgen, het zilveren ‘Initiale’-logootje waar normaal de motoraanduiding staat en Xenon-lampen. Bij de Clio II was het namelijk op zich niet zo bijzonder qua aankleding (lederen stoelen en houtinleg maakten het ietsje fraaier), maar wel qua opties. Climate Control, Cruise Control, automatische verlichting en ruitenwissers, boordcomputer en optioneel zelfs navigatie, kon allemaal. Veel hiervan kreeg je ook in de Dynamique Luxe, maar dan oogde het dashboard wel wat spartaanser. En aangezien je de Initiale ook gewoon met de 107 pk sterke 1.6 16V kon krijgen: lekker die kiezen.

Smart ForTwo Brabus (453)

Een Smart is altijd eigenlijk een ietwat dure, goed aangeklede auto. Maar als Brabus hun plasje erover doet, dan heb je altijd iets luxe en soms zelfs sportiefs te pakken. Er zijn talloze Brabus Smart-edities, waaronder bijvoorbeeld deze Racing Green Edition met gave cognackleurige stoelen. Van de nieuwe lichting Smarts als SUV’s is de Brabus-versie zelfs opgenomen in het basisassortiment van Smart. Wel waren deze dingen echt extreem duur voor een piepkleine tweezits stadsauto, terwijl je qua pk niet veel verder kwam dan 125 stuks.