We checken eens 9 glorieuze en dikke Alfa Romeo’s van dichtbij. Opdat wij niet vergeten.
Afgelopen week behandelden we een bijzondere occasion, een heuse Alfa Romeo 147 met sperdifferentieel. Die auto was standaard al briljant, maar de 147 GTA is typisch zo’n auto die van een paar modificaties een heel stuk beter wordt. Collega Nicolas vroeg jullie onlangs of jullie van standaard of getunede auto’s houden. De Man met de Zalvende Stem geeft de voorkeur aan origineel en dat mag natuurlijk ook.
Maar toch willen we een lans breken voor een paar modificaties, want de 147 GTA toonde aan dat er dus zeker ruimte is voor verbetering. Waarom genoegen nemen met de beslissingen van de bonentellers van het moederbedrijf? Bij Autodelta hadden ze al vrij vroeg door dat je Alfa Romeo’s kunt verbeteren.
Autodelta
Autodelta is een bijzondere naam voor Alfisti. Het was namelijk het vroegere raceteam, opgericht in 1961. Autodelta nam veel raceactiviteiten voor Alfa Romeo voor rekening. Dat leverde ook enkele pareltje op, die we zeker nog een keer gaan behandelen op Autoblog. De laatste originele Autodelta was de Alfa Romeo Giuletta Turbo in de jaren ’80. Daarna bleef het lang stil.
We gaan het nu hebben over het andere Autodelta. Autodelta is namelijk ook de naam van een Britse Alfa specialist. Jano Djelalian richtte het bedrijf in 1987 op, net toen het originele Autodelta ermee stopte. Nu kun je het een ordinaire tuner noemen, maar dat is niet helemaal terecht. Autodelta ging verder dan een chipje, verlagingsveren en wat stickers.
Glorieuze dikke Alfa Romeo’s
Je zou het bijna kunnen zien als een soort Britse Alpina voor Alfa Romeo’s. Bij Autodelta schonken ze net eventjes wat meer aandacht aan de auto’s dan dat Alfa Romeo kon (of mocht) doen. Dus niet alleen waren ze sneller, ze zagen er ook dikker uit en waren vaak net wat verfijnder. Autodelta Alfa Romeo’s werden gebouwd voor de openbare weg en af en toe trackday.
Het is een tijdje stil rond de Britse Alfa-specialist. Hun shop is uit de lucht en de website is al een tijdje niet meer voorzien van een update. Zonde, want we hadden graag een Autodelta Giulia gezien.
Opdat wij niet vergeten, hebben we de 9 tofste Autodelta projecten c.q. glorieuze Alfa Romeo’s voor je op een rij:
Autodelta J10 GTV Turbo Evo (916)
1995
De Alfa Romeo GTV is een geweldige sportcoupé uit de jaren ’90. De unieke en zeer herkenbare rijden wigvorm is een icoon van zijn tijd. Een spectaculair Pininfarina-koetswerk op de bodemsectie van een Fiat Tipo. Je kon ze krijgen met de legendarische Busso V6, maar die waren best duur en dus zeldzaam. Bij Autodelta sprongen ze daar op in met de J10 GTV Turbo. De basis was de 2.0 Twin Spark 16v, maar dan met een turbokit erop.
Destijds kon je de kit voor zo’n 5 mille laten monteren. Het vermogen steeg dan naar 220 pk (180 pk voor de non-Evo) waardoor je in 6,2 seconden naar de 100 km/u kon sprinten. Op deze manier had je de prestaties van de V6, maar zonder de kosten. Vergeet niet dat dit nog een ouderwetse turbomotor is, niet een modern downsize torretje. Dus dit zuipt, sist, blaast en heeft turbogat. Leuk!
Autodelta J11 156 (932A)
1998
Het duurde meer dan vier jaar voordat Alfa Romeo met een GTA op de proppen kwam, dus maakte Autodelta daar dankbaar gebruik van. De J11 kwam in 1998 op de markt en was een 156 plus meer. Meer vermogen, meer koppel en meer visuele présence. Gelukkig kon je zelf kiezen welke upgrades je wel of niet wilde.
Qua motor kon je twee kanten op. De 2.0 Twin Spark was een zeer fijne motor en met de turbokit ging je van 155 pk naar 220 pk. Had je een V6, dan kon je kiezen voor een vergroting van de cilinderinhoud: je kreeg er 700 cc bij, goed voor 250 pk. Eigenlijk een soort 156 GTA voordat de GTA kwam.
Autodelta 147 J12 (937A)
2001
De dikste motor die je lange tijd kon krijgen in de Alfa Romeo 147 was de 2.0 Twin Spark, maar het gros van de 147’s had een 1.6 Twin Spark met 105 pk of 120 pk (Veloce). Die 1.6 motoren werden zeer goed verkocht, dus ontwikkelde Jano een turbo-kit voor de 147 1.6! Daarbij werd er niet gekozen voor maximaal vermogen, maar een lekkere gaspedaalrespons. Zeker in het hogere toerengebied (dus precies andersom ten opzichte van de downsize-blokjes die we nu zien).
Qua vermogen steeg het van 105-120 pk naar maar liefst 180 pk! Later kwam er ook nog een EVO-variant met 200 pk. Overigens kon je een soortgelijke kit op de 2.0 TS krijgen, dan had je 230 pk.
Autodelta 147 GTA 3.7 (937A)
2003
Dit was het hoogtepunt van Autodelta en misschien wel de ultieme glorieuze dikke Alfa Romeo. Hun magnum opus. De 147 GTA was een auto met een veel te grote motor en te veel vermogen. Dus wat deden ze bij Autodelta? Een nóg grotere motor met nóg meer vermogen.
Gelukkig was het een project waarbij de complete auto onder handen werd genomen. Dus monteerde Autodelta een nieuw onderstel, grotere remmen en een sperdifferentieel. De motor werd vergroot naar 3.7 liter, waardoor je ineens 330 pk op de voorwielen had. Smullen!
Alfa 156 GTA AM Super (932)
2005
Stel: je wilde eigenlijk een BMW M3 vanwege de snelheid, maar je vond de 156 GTA mooier. Wat moet je dan? Nou, ten eerste is de 156 GTA al behoorlijk vlot voor een auto met 250 pk, maar bij Autodelta kon je ook terecht voor extreme vermogen stijgingen.
Het is eigenlijk een combinatie van de 3.7-versie van de V6 met een mechanische compressor. Want ja, dat kan natuurlijk ook gewoon. Het resultaat was 400 pk op de voorwielen! Uiteraard werd het onderstel stevig aangepast, met remote-reservoir dempers. Verder werd de GTA AM Super voorzien van andere remmen, wielen en bodykit.
Autodelta GT Super 3.7 (937C)
2007
Een vergeten pareltje, de Alfa Romeo GT. Zie het als een soort 156 GTA Coupé, met bruikbare achterbank. De Alfa GT was een geweldige auto: voldoende praktisch, het reed geweldig en heel erg duur was ‘ie niet. Bij Autodelta zagen ze de mogelijkheid om de gehele auto naar een hoger plan te tillen.
Voor de Autodelta GT Super kon je kiezen uit twee mogelijkheden: de 3.2 liter Busso voorzien van een supercharger of een 3.7 liter motor. In beide gevallen had je (veel) meer dan 300 pk op de voorwielen. Nadeeltje: met alle opties, upgrades en accessoires was de auto niet alleen zo snel als een M3, maar ook zo duur.
Autodelta 159 J4 2.2 Compressore (939A)
2008
De Alfa Romeo 159 kon maar moeilijk de handen op elkaar krijgen. Geroemd werd het uiterlijk en de ernstig verbeterde kwaliteit, maar in rij-dynamisch opzicht was het geen echte Alfa. Autodelta had daar gelukkig een hoop oplossingen voor. We beginnen met de 159 J5 2.2. De basis hiervan is de 159 2.2 JTS. Deze was met 185 pk en 230 Nm nog niet eens zo heel erg slecht bedeeld, maar dankzij een Rotrex-supercharger C30-74 heb je ineen 245 pk!
Kijk, dat was al prettiger. Het vermogen stijgt naar 290 Nm. Om het vermogen goed kwijt te kunnen, monteerde Autodelta een sperdifferentieel op de vooras. Gezien het wel erg hoge gewicht van de V6, was dit wellicht de fijnste combinatie tussen prestaties in rechte lijn en weggedrag. Dat werd mede bereikt door montage van de OZ-velgen, die aanzienlijk lichter waren.
Autodelta Spider J6 3.2 Compressore (939E)
2009
De Alfa Romeo Spider had hetzelfde probleem als de 159: hij was iets te zwaar. Met de Spider was dat nog erger, want waar de 159 veel ruimer dan de 156, was de Spider alsnog vrij krap met twee zitplaatsen. Bij Autodelta probeerde ze er geen kart van te maken, maar een soort Gran Tourer.
De ideale auto voor als je met je lieftallige eega een roadtrip wil maken door Europa. De 3.2 motor werd voorzien van een Rotrex C30-94 supercharger, waardoor het vermogen steeg naar zo’n 350 pk. Hierdoor kon je in minder 6 seconden naar de 100 km/u sprinten en een top van meer dan 250 km/u halen.
Autodelta Brera S 3.2 Compressore (939C)
2010
Dit is het laatste wapenfeit van Autodelta. De laatste glorieuze dikke Alfa Romeo. Waarschijnlijk is het ook de beste auto die Alfa Romeo nooit gebouwd heeft. De Brera was typisch zo’n auto die teveel beloofde. Schitterend lijnenspel, maar beperkte prestaties en rijdynamiek. Prodrive pakte dat probleem aan met de Brera S.
Die hadden lichtere velgen, Bilstein-dempers, Eibach-veren, Brembo-remmen en een sper. Autodelta deed er een schepje bovenop door een Rotrex-supercharger te monteren. Dit moet wel de beste combinatie zijn tussen rijeigenschappen en prestaties. Een ding is een beetje spannend, de Brera S heeft voorwielaandrijving en moet dus 354 pk op enkel de voorwielen.
BONUS: Autodelta SZ 35 (ES30)
1992
Ook de meest glorieuze dikke Alfa Romeo werd onder handen genomen! De Alfa Romeo SZ is Alfa’s hoedtik naar de achterwielaandrijving. Hierna werd alles in het werk gesteld om RWD-liefhebber @jaapiyo weg te jagen. Autodelta was een zeer gerespecteerde garage, dus veel SZ’s waren al in onderhoud bij de Britse toko.
Er zijn echter ook 9 exemplaren van de SZ die de AutoDelta-behandeling hebben gekregen. Bij Autodelta vonden ze dat de SZ er sneller en exotischer uitzag dan dat deze was en dat klopt op zich ook wel. De 3.0 Bussoo is opgeboord naar 3.5 liter, waardoor je meer dan 250 pk had (in plaats 215 pk). In 2002 introduceerde Autodelta nog een supercharged-kit voor de SZ, met soortgelijke prestaties.
Meer lezen? Dit zijn de tofste moderne Alfa Romeo’s op een rij!
werf76 zegt
Bonus zou een Delta S4 zijn.
honestytwo zegt
Heb een Squadra getunede GT 3.2 inclusief Quaiffe en sportief onderstell. Desindanks houdt-ie niet alle tractie op de voortrein bij voluit gaan. Vraag me dus serieus af hoe autodelta de voorwielen van die aangepakte GT in bedwang houdt.
tammo zegt
Klopt
ook is de 3.7 conversie geen hele `betrouwbare` upgrade.. Kennis van mij heeft deze overwogen, maar Wellicht net iets teveel voor de wel alom gelauwerde Busso.
Mooi lijstje iig! Mis wellicht de Giulietta Qv ( is er niet toevallig een Autodelta variant van de 1750 .. DCT .. )
willeme zegt
@tammo: De laatste producten van Autodelta komen stammen uit 2009. Sindsdien hebben ze nog wel hun upgrades verkocht voor oudere modellen, deden ze veel aan onderhoud en verkochten ze af en toe wat okazie-Alfa’s.
Maar de Brera S was hun laatste wapenfeit. Op basis van de Giuletta 1750, 4C en met name de Giulia (+Stelvio) kun je mooie dingen doen.
basman147 zegt
Klopt, voor de 3.7 wordt de grootste boring (101mm) gecombineerd met de 78mm krukas. Daardoor is er te weinig “vlees” onderin het blok.
Als je dat ook nog eens combineert met een compressor is dat vragen om problemen. Ze zijn bij latere varianten niet voor niets terug gegaan naar de 3.2 met compressor.
Richmond zegt
motorisch geweldig, maar ze kunnen beter geen bodykits monteren.
Dutchdriftking zegt
Mijn lijstjes. Een 147 3.7 compressor lijkt mij de droom Alfa.
ClassicCarClubber zegt
Wat een fijne ontdekking! Autodelta kende ik niet. Past perfect in mijn visie op tuning: verbeteren van fabriekwagens zonder schreeuwerig te zijn.
snuif zegt
“Autodelta kende ik niet.”
Dat je dat hier durft te zeggen ;-)
Gele Koplamp zegt
Deze Autodelta was niet dé Autodelta 😉.
Eduardo Cuvelier zegt
Nove bellissime Alfa Romeo dalla passione grottesca – Score :
– Mina : ‘Amante Amore’
– https://www.youtube.com/watch?v=5j-At55jaCs