Ja, niet alle Abarths zijn Fiats. Er zijn ook andere merken met het Schorpioen-logo.
Vandaag gaan we het een keertje hebben over Abarth. Niet omdat het moet, maar omdat we dat graag willen. Het is zo’n merk dat eigenlijk alleen maar auto’s voor de petrolhead heeft gemaakt. Op dit moment kennen we ze van de 500’s en iets minder recent, de 124 Spider en de Grande Punto’s. Maar het is veel meer dan alleen een badge voor snellere uitvoeringen.
Een beknopte introductie: Abarth is het geesteskind van Karl Abarth, een Oostenrijker. Hij neutraliseerde zich tot Italiaan en doopte zijn naam om tot Carlo.
Wij kennen hem natuurlijk van alle Fiats en varianten daarop. Maar Abarth hield zich bezig met enorm veel verschillende dingen, waaronder autosportactiviteiten. We gaan nog een keer alle obscure Fiats van Abarth met je doornemen, maar voor nu is het tijd voor de Abarth modellen van een ander merk.
Cisitalia Abarth 204A Spyder Corsa
1948
De eerste echte auto die door Abarth werd ontwikkeld is deze Cisitalia. Het is ook de eerste auto met het schorpioen-logo. De keuze voor dit logo was simpel: Carlo was geboren op 15 november en dus een raszuivere Schorpioen. Abarth had als springplank voor zijn eigen toko de inboedel van het failliete Cisitalia overgenomen.
Er zijn er zes van gebouwd, allemaal met een hutjemutje qua onderdelen en koetswerken, dus ze lijken niet eens allemaal op elkaar. Wel serieus knap is dat Carlo 83 pk uit het 1.100 cc motortje wist te peuren. Hierna volgde nog een aantal schitterende modellen, waaronder de 205A en A207A. Allemaal bloedmooie en kleine sportwagentjes met een eenvoudige doch potig viercilindertje. Maar hier begon het allemaal mee.
Simca Abarth SC Cabriolet
1951
Vroeger waren auto’s zo heel erg veel leuker. Speciaal in opdracht voor een Simca-dealer Roger Barlow ging Carlo Abarth aan de slag met deze Simca. In dit geval is de auto voorzien van een 1.221 cc viercilindertje, maar die wordt door een enkele Weber 33 en M103 mechanische compressor toch gestuwd tot 100 pk! Hierdoor leverde het blokje bijna meer dan het dubbele dan standaard. Er is er maar eentje van gebouwd.
Ferrari 166 MM53 Abarth ‘Smontabile’ Spyder
1952
Ja, Abarth was dermate goed dat hij zich ook met Ferrari’s mocht gaan bemoeien. Of nou ja, Carlo Abarth deed dat dus gewoon. De basis is een Ferrari 166M. Die auto wilde Giulio Musitelli gaan gebruiken om mee te gaan racen.
De auto is ontworpen door Franco Scaglione (nee, dat was niet een personage uit Goodfellas). Abarth hield zich bezig met de techniek. Onder de kap ligt een piepkleine V12 met een cilinderinhoud van 125cc per cilinder.
Abarth Alfa Romeo 2000 Berlinetta
1954
Omdat Abarth zich vooral met de techniek bezighield, kon hij in Italië op zoek naar een geschikte basis. Er waren voldoende bedrijven die konden helpen met techniek en nog meer studio’s die hielpen met de styling. De Abarth Alfa Romeo 2000 Berlinetta is een een concept car waar er maar eentje van gebouwd is.
In dit geval is de ontwerper Giovanni Savonuzzi en nee, dat is geen personage uit The Godfather of The Godfather Part II. Of III. De auto maakte zijn debuut op de Salon van Turijn in 1954. De motor is een door Abarth gekietelde 2 liter viercilinder, goed voor 135 pk. Met een leeggewicht van 860 kg komt deze auto – ook in 2023 – prima van zijn plaats. Maar kijk eens hoe mooi deze Alfa is!
Porsche 356B 1600GS Carrera GTL Abarth (T5)
1960
Een samenwerking tussen Duitsers en Italianen lijkt heel erg vergezocht, maar dat valt reuze mee. Het zit allemaal vlak bij elkaar. De meeste Italiaanse merken komen uit noorden van Italië (of de familie die er eigendom van is resideert daar), terwijl de meeste dure Duitse automerken uit het zuiden komen. De Porsche 356B 1600S GS Carrera GTL Abarth is het enige Porsche smaakje dat geen nieuw leven is ingeblazen. Het idee achter de auto is simpel, de Porsche 356B was niet meer heel competitief.
Dat kwam mede door het hoge gewicht en mede dankzij verandering in regelgeving qua koetswerken. Er was simpelweg meer mogelijk, dus de Abarth Porsche kreeg een uniek koetswerk en minder gewicht. Abarth bouwde 20 exemplaren van de Carrera GTL om zo de Alfa’s en Lotussen te kunnen pareren. Aangezien de familie Porsche en familie Abarth beiden Oostenrijks waren, verliep de samenwerking uitstekend.
Abarth Simca 1300GT
1961
We pakken er nog eventjes een Simca bij. Ditmaal eentje waar er net wat meer van gebouwd zijn. Voor de samenwerking tussen Abarth en Simca moeten we Rudolf Hruska dankbaar zijn. Hij was de verbinding tussen de twee parijen: Rudolf was betrokken bij de Cisitalia’s van Abarth en ging daarna bij Simca aan de slag.
De basis is de Simca 1000, maar enkel in technische zin. Het lichtgewicht (en bloedmooie) koetswerk was niet alleen licht, maar ook aerodynamisch. De motor was de bekende 1.3 van Simca, die dankzij dubbele Webers bijna 100 pk per liter leverde, in 1961! Daarmee kon je een topsnelheid halen van 230 km/u, de raceversie ging nog een klap harder.
Autobianchi A112 Abarth
1970
Dit is een van de belangrijkste auto’s in de geschiedenis van de Hot Hatch zoals wij deze tegenwoordig kennen. Toch is iedereen ‘m bijna vergeten. Dat is natuurlijk een schande. In plaats van te klagen, zetten we de A112 Abarth in het zonnetje. De basis van de auto is de Autobianchi A112. Dat is misschien wel de eerste premium kleine auto. Autobianchi was een samenwerking tussen autobouwer Fiat, bandenboer Pirelli en fietsen fabrikant Bianchi.
De A112 was duurder dan de gemiddelde kleine Fiat en de Abarth deed er een sportief schepje bovenop. De standaard 903cc motor werd vergroot naar 982 cc, waardoor je 58 stampende paarden onder de kap had. Sportieve elementen als een toerenteller, olie temperatuurmeter en een sportstuurtje ontbraken niet. Ziet het als de Italiaanse variant van de Mini Cooper S uit die tijd.
Abarth Osella 2000 Sport SE-021
1971
In 1971 verkocht Carlo Abarth zijn bedrijf aan Fiat, uiteraard. De twee werkten innig samen. Sterker nog, voor alle bijzondere projecten kon Fiat aankloppen bij Abarth. Ondanks dat Carlo de toko dus al verkocht had, was hij nog wel betrokken als CEO van het merk. De auto is bedoeld om mee te kunnen doen aan het Group 5-kampioenschap.
Osella was verantwoordelijk voor het chassis van de prototype-racer, de motor kwam bij Abarth vandaan: een 1.946 viercilinder met 265 pk. Dankzij downforce en een gewicht van 530 kg was de Osella een monster op het circuit. Van de 39 races waaraan de auto deelnam, werden er 10 podiums behaald, waarvan 8 overwinningen.
Bonus: Abarth 1000 SP
1966
We zeggen natuurlijk al snel dat een bepaalde auto ‘rijdt als een kart’. Er zijn eigenlijk maar heel weinig auto’s die daaraan voldoen, maar de Abarth 1000SP komt er dichtbij in de buurt.
Deze auto is een auto die als Abarth te boek staat, alhoewel er wat techniek van een Fiat in zit. De motor is namelijk in basis afkomstig van de 600. De motor is een 1-liter viercilinder die 105 pk levert. De auto was bedoeld voor Group 6-race doeleinden, maar ter homologatie moesten er 50 straatversies gebouwd worden.
Superbonus: Abarth 1000SP
2022
In 2022 keerde de Abarth 1000SP weer terug. Ook nu is de basis van een bekende auto, maar géén Fiat. Nee, het is onderhuids een Alfa Romeo 4C Spider. Eigenlijk is de 4C een auto meer Abarth dan Alfa is: lichtgewicht, bloedmooi en voorzien van een kleine motor. De Abarth 1000SP komt daardoor ook absoluut niet over als een geforceerde hommage.
giulia64 zegt
Ben weer even bij kunnen komende van al die lelijkheid uit Essen…. Mooi verhaal en mooie plaatjes.
roadster zegt
De Ferrari 166 had 125cc per cilinder. Het was dus een 1500.
bierbuik zegt
Heeft de Ferrari Abarth een V12 van 125cc?
Dat is met recht een piepkleine dan, 10cc per cilinder!
Of ontbreekt er een 0, dat het 1250cc is, zelfs dan is het nog een kleine V12
Robert zegt
“Ferrari 166 MM53 Abarth ‘Smontabile’ Spyder 1952
(…)
Onder de kap ligt een piepkleine V12 met een cilinderinhoud van 125cc per cilinder.”
Wie zegt dat downsizing iets van deze tijd is? Ik ben nu wel benieuwd naar hoe dit klinkt, eigenlijk.
All in all, weer een erg leuk lijstje zo op de zondagmorgen.
chrisvis zegt
…Karl Abarth neutraliseerde zich tot een Italiaan…ik moest lachen, je zou denken dat hij zich zou naturaliseren
geelbarrel zegt
Idd hahaha
lightisride zegt
mooie tijden en dus mooi artikel over kunststukjes. wel een foutje in, volgens mijn bronnen.
Abarth Simca 1300 GT gebruikte maar weinig simca onderdelen. De motor was dus ook niet van Simca, maar een eigen Abarth ontwerp (TwinCam) waarvan de basis denk ik ooit Fiat was.
rollingstoned zegt
Dank @willeme, dit artikel had ik gisteren helemaal over het hoofd gezien door al dat ‘fraais’ uit Essen. ;-)