De veiligheidskooi – Deel 9

‘Waar zijn jullie geweest?’ Vraagt Jasper als Thomas en ik binnenkomen.

[ Eerdere delen lezen? deel 1, deel 2, deel 3, deel 4, deel 5, deel 6, deel 7, deel 8 ]

‘Koffie.’ Antwoord Thomas, en hij houdt z’n witte Starbucks beker omhoog. ‘Hoe was het bij David?’

‘Alex krijgt de groeten.’ Zegt hij cynisch. ‘Thomas, David wil graag met jou om tafel over vervolgstappen.’

Thomas knikt en ik maak aanstalten om te vertrekken. Ik omklem de pieper die ik van Thomas gekregen heb in m’n broekzak. ‘Mannen, hopelijk tot nooit.’ En ik hou de beker koffie omhoog naar Thomas en Jasper. ‘Een prachtige dag toegewenst.’

In de auto draai ik het nummer van Toni, die vrijwel direct opneemt.

‘Goeiemorgen Alex, dat is alweer even geleden, alles goed?’

‘Jij ook een goeiemorgen Toni, ik heb niet te klagen eigenlijk. Hoe is het daar?’

‘Goed om te horen, ja met mij gaat het prima. Kom je langs vandaag?’

Ik knik met de telefoon aan m’n hoofd. ‘Dat was het plan.’

‘Prima, ik zie je vanmiddag wel verschijnen dan. Michael is er ook.’

Een paar uur later zit ik tegenover Michael en Toni in een café in de buurt van Toni’s werkplaats. Michael zit zenuwachtig heen en weer te schuiven en zodra de serveerster vertrokken is barst hij los.

‘Is het gelukt met die geldauto?’

Ik knik. Ik snap dat hij enthousiast is, maar ik zou liever willen dat hij dat niet was.

‘Vertel, wat is er gebeurd?’

Toni en ik kijken elkaar even aan en Toni neemt het over.

‘Michael, ik snap dat je alles wil weten, maar bij Alex is het soms beter om dat niet te willen.’

Ik knik weer en vul dan aan. ‘De dingen die ik doe wil ik niet doen, maar ik heb niet veel keus. Je hebt me enorm geholpen laatst, alles is gegaan zoals gepland, en daarom heb ik jullie hier gevraagd.’ Ik kijk ze even een tel aan. ‘Vanaf nu wil ik wel dat jullie alles weten.’

‘Alex…’ Begint Toni. Maar zodra ik een lijst uitrol op tafel valt hij stil.

Tussen de glazen op tafel ligt een lijst met 17 auto’s. Niet zo maar 17 auto’s, maar 17 iconen.

Toni’s mond valt langzaam open. Michael daarentegen staart van de lijst naar Toni en weer terug. Dan kijkt hij op naar mij.

‘Leuke lijst met al dat ouwe blik, wat moeten we daarmee?’

Toni’s ogen gaan open en hij kijkt een tel Michael aan. Ineens geeft hij hem een klap met z’n vlakke hand. Michael springt meteen boos op. ‘Verdomme Toni, wat is dit?!’

Toni springt ook op en met opgeheven vinger barst hij los. ‘Dit is geen oud blik Michael, dit is kunst en snotneuzen als jij moeten daar respect voor hebben!’

Briesend laat hij zich weer in z’n stoel zakken en Michael neemt met rood aangelopen hoofd ook weer plaats. Van achter de bar kijkt de serveerster kort naar ons, maar besteed verder geen aandacht aan de uitbarsting.

Ik kan niet ontkennen dat zelfs ik schrok van Toni’s reactie. Met opgetrokken wenkbrauwen wacht ik Toni daarom even af. Als z’n ademhaling weer wat gekalmeerd is knikt hij naar mij dat ik verder kan gaan.

‘Dit zijn, zoals Toni al zegt, 17 iconen in de wereld van auto’s.’

We kijken allemaal even naar de lijst. Een aantal Ferrari’s, Bugatti’s, een hele reeks Britse auto’s en hier en daar nog een verloren Duitse en Italiaanse auto. Mensen zonder interesse in auto’s zullen zich met name blindstaren op de Ferrari’s. Maar mensen als Toni zien meer, veel meer. Die zien gewonnen races. Legendes die hun status aan datgene wat op deze lijst staat hebben te danken. In deze lijst staat de geschiedenis van de grootste automerken ter wereld. Het verleden waar de merken op teruggrijpen als ze een nieuw model uitbrengen. Auto’s die voor de kenners de wereld waard zijn.

‘Oke, nou sorry Toni. Maar wat moeten wij hier mee?’ Vraagt Michael.

Toni kijkt dromerig naar de lijst en dan op naar mij. ‘Ja Alex, wat moeten we met deze lijst?’

Na de uitbarsting van Toni net ben ik bang om te zeggen wat ik moet zeggen.

‘Toni, weet je wat al deze auto’s gemeen hebben?’ Ik draai de lijst naar hem toe en hij kijkt er overheen.

Het blijft even stil, waarna hij hoofdschuddend weer opkijkt. ‘Ze zijn allemaal vreselijk zeldzaam?’

‘Dit zijn 17 auto’s van Ralph Lauren. In perfecte staat. Allemaal origineel. En alle 17 staan ze in Parijs, in een museum.’

Michael leunt naar voren. Ineens is z’n interesse getrokken. Toni daarentegen staat op en trekt z’n jas aan. ‘Alex, ik wil niets horen dit keer. Ik weet niet wat je van plan bent, maar ik doe niet mee dit keer.’

Ik kijk hem aan en tik dan op de lijst. ‘Deze auto Toni, deze auto gaan we meenemen.’

Alle ogen zijn gericht op de lijst. Bugatti Type 57SC Atlantic coupe.

Ik zie aan Michael dat het hem niets zegt, maar Toni weet precies welke auto dat is. Hij is zichtbaar in dubio. Hij wil weg, maar hij wil ook weten wat ik wil. Na een paar seconden gaat hij weer zitten, maar houdt z’n jas aan.

‘Dit is de duurste auto ter wereld.’ Ga ik verder. ‘In totaal zijn er 4 gebouwd. 2 bestaan nog. Eentje staat in het Mullin Automotive Museum in Californië. De andere is deze, van Ralph Lauren.’

‘Wat moet dat kosten?’ Vraagt Michael.

‘Die versie in het museum is vorig jaar voor zo’n 30 a 40 miljoen dollar verkocht.’ Mompelt Toni.

Michaels ogen gaan ver open en hij wordt stil.

‘Maar je hebt er niets aan om hem te stelen.’ Gaat Toni verder. ‘Je raakt ze niet kwijt. Er zijn te weinig van in de wereld. Toen twee jaar geleden een “gewone” versie gevonden werd in een garage was dat wereldnieuws. Dit model is te zeldzaam en er bestaan eigenlijk geen replica’s. Er is dus geen manier om hem te verkopen.’

Ik knik als antwoord op Toni. ‘Je hebt gelijk, hij is niet te verkopen. Niet nu.’

‘Waarom wil je hem stelen dan!’ Roept Michael.

‘Toni en ik kijken hem streng aan en hij schrikt van z’n uitbarsting. Geschrokken kijkt hij in de richting van de serveerster, maar die lijkt niets in de gaten te hebben.

‘Ik wil hem niet stelen Michael, maar we moeten dat doen. Na 20 jaar verjaard een diefstal en wordt de dief eigenaar en kan de oorspronkelijke eigenaar er geen aanspraak meer op doen. Daarnaast zorgt zo’n geschiedenis voor een enorme stijging van de waarde. Je kan het dus zien als een investering.’

Toni schud z’n hoofd. ‘Hoe weet je dit allemaal, Alex?’

‘Ik heb je verteld over Thomas toch? Thomas wordt net als ik gedwongen om dingen te doen. Aangezien Thomas plannen moet maken, weet hij meer dan ik.’

‘En dat heeft hij je nu ineens verteld, na bijna een jaar? Behoorlijk verdacht, vind je niet?’

Ik kijk hem even aan. Hij heeft gelijk, het is naïef om dit meteen te geloven. Ik knik bevestigend, gooi wat geld op tafel en sta op. ‘Je hebt gelijk Toni, ik ga op zoek naar bewijs, maar ik heb jou en Michael wel nodig als dit waar is.’

‘Ik ga je niet helpen die auto te stelen, Alex.’

Ik glimlach naar hem. ‘Dat weet ik, Toni. Dat is ook niet het plan.’