BMW M2C onderhoud, mods, roadtrip en bevroren deuren

Onderhoud, een rollenbank test, nieuwe onderdelen, een roadtrip. Tijd voor een update van de BMW M2C!

De laatste update van de BMW M2 Competition stamt uit juni. Weet je nog, toen ik die lelijke velgen van een mooie opknapbeurt voorzag door ze zilver te spuiten. In de tussentijd heb ik en de auto niet stilgezeten. De 2 Serie was toe aan onderhoud, daarnaast wilde ik het ding wat verder modificeren, was ik benieuwd naar het vermogen én stond er een roadtrip op het programma. Het komt allemaal aan bod in deze longread. Dus stop de croissantjes maar in de oven..

Onderhoud

Te beginnen bij het belangrijkste: onderhoud. Alles valt en staat met onderhoud zeggen ze. Dat ben ik met ‘ze’ eens hoor. Je maakt niemand vrolijk met een leeg stempelboekje. Of in dit moderne tijdperk, een boordcomputer met missende onderhoudsbeurten.

Het is bijna een jaar geleden dat ik de BMW M2 Competition heb gekocht. Destijds met zo’n 73.000 kilometer op de teller en een vers uitgevoerde onderhoudsbeurt. Ik kon er weer een jaartje tegenaan. De jaartje is nu zo goed als ten einde. Bij een kilometerstand van 85.068 is de volgende beurt dan ook uitgevoerd.

In principe zijn de onderhoudsintervallen langer bij een moderne auto. Toch vind ik het belangrijk om je auto elk jaar aan een inspectie te onderwerpen die verder gaat dan een APK’tje. Controle van de banden, remmen, verse olie. Zeker bij een performance auto zijn dit gewoon belangrijke zaken die wat mij betreft in topconditie moeten zijn.

Voor de onderhoudsbeurt ben ik naar BMW-specialist Gijsbertsen gegaan in Odijk. Het beurtje werd zonder noemenswaardige opmerkingen uitgevoerd, inclusief een verse APK. Met drie puntjes van aandacht.

De banden waren aan vervanging toe. Dat wist ik wel. Kom ik zo op terug. Verder waren de remblokken achter binnen 7.000 km aan vervanging toe. Daarvoor wilde ik later terugkomen om deze pas na de geplande roadtrip te laten vervangen. Het derde was een wat zwetend diff, de keerring moet vervangen worden. Ga ik laten doen samen met de remblokken.

Banden

Voor nieuwe banden gaan we naar Autoblog hofleverancier Premio de Groot in Oud-Beijerland. De huidige zomerset betreft Michelin Pilot Super Sport. Een band waar ik in principe tevreden mee ben, al kan deze soms wat nasty zijn in de stromende regen.

Ik overwoog eens Goodyear te proberen, maar liet me ook graag adviseren door het bandenbedrijf zelf. In de categorie: wie is hier nou de snackbar? Het advies was om gewoon weer te kiezen voor Michelin Pilot Super Sport, met de BMW stercodering. De BMW M2 Competition werd bovendien nieuw geleverd op deze band. Prima, gaan we voor viermaal Michelin Pilot Super Sport. Klaar voor de roadtrip? Bijna dan.

Modificaties!

Bijna, want voordat we in de auto richting de Alpen vertrokken wilde ik een paar dingen aanpassen aan mijn BMW M2 Competition. Kijk, ik kocht de auto zo goed als stock. Op de Akrapovič uitlaat na dan.

Ik vertelde mezelf dat ik na een jaartje eens ging kijken hoe de relatie zat tussen de M2 en mij. Is het een blijvertje of zit ik op Marktplaats te kijken voor een eventuele opvolger? Het eerste is overduidelijk het gevoel dat ik heb bij deze auto.

Omdat ik de 2 Serie voor een langere periode wil houden heb ik besloten de auto meer eigen te maken. Met zelf gekozen modificaties. Natuurlijk met het behouden van alle originele onderdelen, zodat een eventuele volgende eigenaar de auto weer helemaal naar stock kan terugbouwen.

Dit moest er gebeuren..

Met een boodschappenlijstje in de hand ben ik naar PSR Parts gegaan in Woerden. Geen aardappelen, yoghurt en boter, maar verlagingsveren van Cobra en een aantal carbon onderdelen alstublieft!

Carbon op een zwarte auto, ja dat springt er natuurlijk niet uit. Ik heb het dan ook gedaan om de auto optisch dikker te laten lijken. Dat maakt het nog enigszins bescheiden al zeg ik het zelf.

Aan de voorzijde heb ik een carbon splitter laten monteren. Twee vleugeltjes als het ware die de auto aan de voorkant breder doen lijken. Aan de zijkant werden carbon zijskirts gemonteerd. Achter een carbon vleugeltje, bekend van de M2 CS.

Dan misschien wel het meest controversiële. Gele koplampen! Collega en OEM-ambassadeur @nicolasr trok meteen wit (of geel) weg bij het zien van het resultaat. Eerlijk. Ik moest de eerste paar uur ook even wennen.

Sjonnie of niet, inmiddels wil ik niet meer anders. Het kan me eigenlijk geen reet schelen wat anderen er van denken. Ik ben er blij mee, ik vind het vet. Door de zwarte kleur auto passen de gele lampen in mijn ogen er goed. BMW gebruikt ook gele lampen met de M2 GT4, dus zo kan ik het helemaal recht lullen. Because racecar!

Rollenbank

Ik kocht de auto met Akrapovič uitlaatsysteem. Voor zover bekend was de auto verder origineel. Maar meten is weten. Ik ging op de koffie bij Beek Auto Racing om mijn M2 Competition eens op de rollenbank te zetten. Want draait deze auto met een aangepaste mapping, of niet?

Het resultaat was heel mooi! De auto bleek zijn originele mapping te draaien, maar dankzij de titanium Akrapovič uitlaat en Euro98 benzine leverde de M2 een mooie plus ten opzichte van standaard. Uit de doos heeft deze BMW een opgave van 410 pk en 550 Nm koppel. De mijne kwam naar buiten met 447 pk en 599 Nm. Een gezonde extra, deze S55 slikt zijn vitamientjes goed en daar is het baasje natuurlijk blij mee.

Roadtrip naar Zwitserland

Onderhoud achter de kiezen, modificaties uitgevoerd, meting gedaan. Om de zomer echt af te sluiten moest er nog een mooie roadtrip gemaakt worden. Over de bestemming hoefde niet lang nagedacht te worden. De Grimselpas en Furkapas zijn twee bergpassen die ik nog eens een keer wilde rijden. Dus hop, op naar Zwitserland.

Een echte afsluiting van de zomer was het niet. Ik vertrok namelijk eind september, in de herfst. Een gok, want in het ergste geval sneeuwt het al en zijn de bergpassen gesloten voor verkeer. De weersvoorspellingen zagen er redelijk uit. Een graad of 15, bewolkt, af en toe een zonnetje.

De koers naar Zwitserland werd gezet. We (ik + aanstaande) vertrokken op een donderdag aan het begin van de middag. In de ochtend had ik nog wat werk gedaan, na het dichtklappen van de laptop kon de reis beginnen. In plaats van in één ruk doorrijden maakten we een tussenstop in Bensheim voor een overnachting. De volgende ochtend werden de resterende vier uren gereden met Kandersteg, Zwitserland als eindbestemming.

De autorit zelf was niet spannend. Op een doordeweekse dag door Duitsland blaffen, tja dan komt de snelheid niet boven de 200 km/u. Wat natuurlijk ook prima was. Bij de vorige trip naar Zwitserland dit jaar (Genève Autoshow + wintersport) werd wel de begrensde top aangetikt van 280. De Need for Speed was dus wat minder deze keer.

Aangekomen!

Niet mijn pens na een dikke schnitzel, maar met de auto natuurlijk. Mijn pens misschien ook, dat wandelde ik in de dagen erna wel af. Wat is het toch weer heerlijk om die alpenlucht in te ademenen. De planning voor het verblijf van enkele dagen bestond uit het wandelen in de bergen, het rijden van bergpassen en vooral even lekker tot rust komen. Is belangrijk hè, je rust pakken.

Ik wilde meteen de Grimselpas ontdekken. Het was echter een regenachtige dag, met de nodige mist. De pas bleef wel open. De reis bleek niet voor niets. We kwamen een stel engineers tegen die op dat moment de Mercedes-Maybach SL aan het testen waren.

Een mooi gezicht. Door het barre weer was er geen hond op de Grimselpas, behalve een setje verdwaalde nieuwe Maybachs, de nieuwe AMG GT en wij. “Mercedes parking only” grapte één van de engineers toen ik naast hen parkeerde. Ik vroeg of ik wat foto’s mocht maken. Dat was geen probleem. We babbelden nog wat en daarna vervolgden we de reis.

Bevroren deuren

Nog even over die weersvoorspelling. Het was elke nacht een graad of 6 á 7 Celsius. Met uitzondering van één nacht. Bij een kraakheldere hemel daalde het kwik naar min 5 graden Celsius. Het resultaat: een BMW M2 op de parking met bevroren ramen en deuren die niet meer open konden.

Nou ja, de deuren konden wel open. Maar iedereen die een auto heeft gehad met stijlloze deuren weet dat de ramen een stukje moeten zakken. De boel was echter zo bevroren dat er geen beweging in het raam zat. De deur openen zou heel veel glasgerinkel opleveren..

Bij het hotel verbleef ook een Zwitser met een BMW M3 Competition. Hij zag de bui al hangen en liep naar me toe. “Probeer via de kofferbak in je auto te klimmen, start deze, laat de motor draaien en wacht dan even”. Zijn blik viel op de Akrapovič, hij was meteen nieuwsgierig geworden hoe dat dan zou klinken.

Op mijn meest charmante manier klom ik via de kofferbak de auto in. Gelukkig ben ik met mijn 1.78 meter niet zo’n grote vent. Dat klauteren ging eigenlijk best makkelijk. Ik startte de auto en liet de boel rustig ontdooien. Dat ging verrassend snel! Ik bedankte de vriendelijke Zwitser, die de koude start van de M2 wel lekker vond klinken, en we konden gaan rijden.

Nu echt naar de bergpassen!

In de ochtend en begin van de middag hebben we eerst in de bergen gewandeld. Al dan niet verplicht, omdat zowel de Grimselpas als de Furkapas gesloten waren vanwege sneeuw en ijs. Met de autotrein van Kandersteg gingen we alvast naar Goppenstein. Het beloofde een zonnige dag te worden met een graad of 12.

Wat ik al verwachtte gebeurde in de middag. De Grimselpas was later die ochtend opengegaan en de Furkapas ging in de middag open. Tijd om deze bergpassen te rijden met de BMW in combinatie met goede weersomstandigheden, yes!

Ik was niet de enige die blij was dat de bergpassen open waren. Onderweg en op de passen zelf kwamen diverse autoliefhebbers samen. Ik voegde me bij een groepje Duitsers met een 911 Carrera S, een 911 Carrera GTS en een M8 Cabrio. In rap tempo begon de klim. De M2 plakt met de verse Pilot Super Sports enorm aan de weg en het was waanzinnig om zo als groepje naar boven te vlammen.

Wat me opviel, en dat is echt niet om interessant te doen, is dat ik tot vier keer toe duimpjes omhoog kreeg van andere verkeersdeelnemers. Van motorrijders tot autoliefhebbers. Dat vind ik dan toch wel geinig. Het is denk ik ook een bevestiging dat de 2 Serie F87 een geliefd model is, uit een periode dat BMW nog geen controversiële weg was ingeslagen met het design.

Daarover gesproken. Mijn liefde voor de BMW M2 Competition is met deze rit nog groter geworden. Dat zeg ik elke keer als ik een lange rit heb gereden met deze auto, maar het is echt zo. Wat een waanzinnig apparaat. Hij is giftig, compact, modern, intuïtief, voorspelbaar, snel. Wat een veelzijdige machine.

Geen plotselinge lampjes, geen haperende schermen, CarPlay dat het gewoon ALTIJD goed doet (zat auto’s waar dat af en toe gezeik oplevert) geen protesterende remmen als je aan het boenderen bent. Als alles goed werkt vergeet je soms dat het anders kan zijn.

Naar mijn mening moet je het echt in de hoek zoeken van een Porsche 911 (991.2) om een nog leukere auto te hebben. Maar die is twee keer zo duur, ook twee keer zo leuk? U mag hier natuurlijk anders over denken.

Resumerend

Gedurende deze roadtrip hebben we 2.500 kilometer gereden. Ik heb het even gecheckt. Dit eerste jaar van eigenaarschap ga ik de 16.000 kilometer aantikken met deze BMW. Toch behoorlijk wat kilometers voor een jaar rijden met zo’n auto. Te hard onderstel? Te onzuinig? Ach, het valt allemaal wel mee. Vind ik dan. Ik rij er gemiddeld 1 op 10 mee.

Speciaal voor jullie heb ik eens de brandstofkosten bijgehouden gedurende deze roadtrip. Normaal gesproken ben ik helemaal niet zo van het bijhouden van kosten. Met deze 2.500 kilometers is er voor 448 euro aan brandstof getankt. Geen slechte score al zeg ik het zelf! Het helpt natuurlijk dat de brandstofkosten flink zijn gedaald in de afgelopen maanden. Over de grens kun je voor schappelijke prijzen Euro98 tanken.

In het verleden was ik vooral team saaie daily + een bijzondere of leuke auto voor ernaast. Inmiddels ben ik overgestapt, de BMW M2 Competition is een leuke auto én een prima daily. De angst dat het na een tijdje ‘normaal’ gaat worden of minder speciaal is in mijn ogen kolder. Elke keer dat ik naar de auto toeloop heb ik zin om er in te rijden. Dat gevoel is er nog steeds na 12 maanden en 16.000 kilometer. Tot mijn eigen verbazing overigens, ik wist niet dat ik één bepaalde auto nog steeds zo leuk zou blijven vinden.

Enfin, de M2 is een blijvertje. Dat hebben jullie wel door. We gaan het najaar in. Dat betekent ergens in de komende maanden een afspraak maken voor de switch naar winterbanden. Dan nog de nieuwe remblokken achter en ik wil ook een crankhub fix laten uitvoeren. De offerte is al binnen.

De volgende trip staat tevens op de kalender: in januari 2025 met de M2 naar Oostenrijk voor de wintersport. Nu al zin an ;)

Deze auto’s staan in de Autoblog Garage:

• Audi A4 Avant van Michael
• BMW 530i Touring (G31) van de baas van Wouter
• BMW i5 eDrive40 Touring (G61) duurtester
• BMW M140i xDrive (F21) van Martijn
• BMW M2 (F87) Competition van Ruben
• Citroën 2CV6 van Michel
• Fiat Panda 4×4 van Michael
• Jaguar F-Type V6 Roadster van Machiel
• MINI Cooper S Gizmo Speciale (R50) van Martijn
• Peugeot 206 GTi racers
• Porsche 911 Carrera (996) van Wouter
• Porsche 944 van Jaap
• Saab 9-3 Cabrio van Nicolas
• Tesla Model S van Nicolas